วิสารทแพทย์เทวัญ นิยาย บท 2647

แม้หนิงอันเพิ่งรับพระราชอำนาจไม่นาน แต่ความสามารถที่นางแสดงออกชวนให้ใครต่อใครต้องมองใหม่

โดยเฉพาะวาจาเมื่อครู่นี้ ทั้งสื่อความขอบคุณและชื่นชมต่อเหล่าทหารกล้า ทั้งยังปลุกใจให้พวกเขาฮึกเหิมเดินหน้าบุกตะลุยต่อไป เรียกได้ว่า…

ทั้งเมตตาและเด็ดขาด!

เบื้องล่าง ทหารแคว้นโจวนับหลายแสน เมื่อได้ฟังถ้อยคำของหนิงอัน ต่างเหมือนถูกฉีดโด๊ป ฮึกเหิมขึ้นมาพร้อมกันแล้วตะโกนลั่น

“ทรงพระเจริญ!”

“ทรงพระเจริญ!”

“ทรงพระเจริญ!”

“……”

เสียงดังกึกก้องสะเทือนฟ้า ราวจะพลิกฟ้าคว่ำแผ่นดิน

ฮ่องเต้ต้าจโจวเห็นภาพนั้นแล้ว เผยยิ้มปลื้มอย่างโล่งใจ

ในฐานะกษัตริย์ สิ่งที่น่ากังวลที่สุดคือระหว่างครองราชย์จะรักษาแผ่นดินได้ไหม พอสละราชย์แล้วจะมีผู้สืบทอดหรือเปล่า

ตอนนี้ดูท่าทีแล้ว การตัดสินใจของพระองค์ถูกต้องนัก

ผลงานของหนิงอันเกินคาดไปไกล หากพัฒนาแบบนี้ เชื่อว่าอีกไม่นาน นางจะกลายเป็นจักรพรรดินีแห่งจงโจวที่ใครต่อใครเคารพเลื่อมใส!

“แคว้นโจวมีผู้สืบทอดแล้ว พี่อู่ ยินดีด้วย!” หลินเสี่ยวเหนียวกล่าวกับฮ่องเต้ต้าจโจว

ฮ่องเต้ต้าจโจวตรัสยิ้มๆ ว่า “หลินพี่ ไม่ต้องเอาแต่ชมผมหรอก ผู้สืบทอดของตระกูลสัตวแพทย์พวกท่านก็ไม่เลว”

หลินเสี่ยวเหนียวไม่ถ่อมตัวสักนิด “นั่นสิ ลูกชายผมน่ะ ถอดแบบผมมา!”

อีกฟากหนึ่ง

หลินต้าหนียวพูดอย่างอิจฉาเต็มหน้า “เจ้าหญิงหนิงอันนี่สุดยอดจริงๆ เผชิญหน้าผู้คนมากมายขนาดนี้ ยังไม่เกร็งเลยสักนิด”

ม่อเทียนจีก็เอ่ยด้วยความนับถือ “เจ้าหญิงหนิงอันเก่งจริงไม่เถียง”

จางเหมยเจินเหรินบ่นงึมงำ “สหายหญิงคนสนิทของไอ้เจ้ากระต่ายน้อย มีคนไหนไม่เก่งบ้าง?”

พอพูดถึงตรงนี้ หลินต้าหนียวก็ยิ่งอิจฉาหนัก

“นางฟ้าดอกไม้ขาวกับเซียนหยุนซี ต่างก็เป็นหนึ่งในสาวงามแห่งอันดับเทพธิดา เซียนหยุนซีก็ยังเป็นคุณหนูของเจ้าสำนักสำนักกระบี่ชิงหยุน ไหนจะหว่านเยาคว๋อจู้อีก… หัวหน้าเรานี่ช่างดวงดีเรื่องหญิงจริงๆ”

จางเหมยเจินเหรินเม้มปาก แอบคิด “ตื้นเขิน! นึกว่าไอ้เจ้ากระต่ายน้อยมีอยู่แค่นี้หรือไง?”

“ยังมีหนานกงเซียวเซียว นางเป็นเจ้าหน้าที่อาวุโสประจำจงโจวของห้องเกียรติทรัพย์ ความงามไม่แพ้เจ้าหญิงหนิงอัน”

“ข้าถึงขั้นสงสัยว่า ไอ้เจ้ากระต่ายน้อยอาจจะมีซัมติงกับอาจารย์หลวงแห่งชาติของแคว้นเว่ย์ จิ้นปิงหยุน ด้วยซ้ำ เพียงแต่ข้าไม่มีหลักฐาน”

“นอกจากโลกแห่งการบำเพ็ญเพียร ไอ้เจ้ากระต่ายน้อยยังมีสหายหญิงคนสนิทในโลกมนุษย์ แต่ละคนพื้นเพไม่ธรรมดาทั้งนั้น”

“หลินจิงจื้อเป็นซีอีโอหญิงทรัพย์สินระดับหลายหมื่นล้าน ทั้งไอคิวอีคิวล้วนยอดเยี่ยม; ไป่ปิงเป็นหลานสาวของแม่ทัพเฒ่าไป่ อายุยังน้อยก็เป็นผู้อำนวยการโรงพยาบาลใหญ่; เชียนซานเสวี่ยคือเจ้าสำนักสำนักสุ่ยเยว่ตงต้า เป็นครูสอนวิถีแห่งดาบของจักรพรรดิสวรรค์; ซูหลัวอิงเป็นผู้นำศาสนาของศาสนาเทพหมอผี นับแต่เปิดชีพจรเก้าหยินได้ พลังบำเพ็ญเพียรพุ่งพรวดแบบก้าวกระโดด ยังมีอีกตั้งหลายคน…”

“ผู้หญิงมากมายมาหลงรักคนคนเดียว ไอ้เจ้ากระต่ายน้อยนี่ทั้งน่าอิจฉาและน่าชังแท้ๆ!”

คิดมาถึงตรงนี้ จางเหมยเจินเหรินก็แอบสะใจ “โชคดีที่ข้าเป็นคนสายเต๋า มิได้แต่งเมีย ไม่งั้นต้องเอาชีวิตเข้าแลกกับไอ้เจ้ากระต่ายน้อยแน่!”

จู่ๆ จางเหมยเจินเหรินก็นึกขึ้นได้

“ว่าแต่ ไอ้เจ้ากระต่ายน้อย ตอนจื่อหยางเชียนเป่ยจากไป เขาบอกอะไรเจ้าไว้?”

“ถามไปทำไม?” เย่ชิวถามกลับ

จางเหมยเจินเหรินว่า “ข้าคิดอยู่ว่า ยันต์ดาบใช้ไปแล้ว ถ้าครั้งหน้ามีอันตรายอีกจะทำไง จื่อหยางเชียนเป่ยทิ้งของวิเศษช่วยเอาชีวิตรอดอะไรไว้ให้เจ้าบ้างไหม?”

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน