วิสารทแพทย์เทวัญ นิยาย บท 2658

ภายในค่ายเวทย์

สองมือสังหารได้ยินจางเหมยเจินเหรินด่าพวกเขาว่าเป็นพวกไร้ค่า แววตากรุ่นโทสะขึ้นมาทันที แทบอยากสับจางเหมยเจินเหรินให้แหลกเป็นชิ้นๆ

ทั้งคู่ล้วนเป็นนักฆ่าชั้นแนวหน้า ไม่เคยพลาดงานมาก่อน บัดนี้กลับถูกเจ้านักพรตเหม็นขังไว้ในค่ายเวทย์ แถมยังถูกด่าว่าเป็นขยะ ช่างอัปยศอดสูเหลือทน

ที่รับไม่ได้ยิ่งกว่านั้นคือ จางเหมยเจินเหรินมีเพียงขอบเขตนักบุญ ส่วนพวกเขาเป็นถึงผู้แข็งแกร่งขั้นมหาบุรุษ

“นักบุญคนเดียว กล้าด่าพวกเราผู้แข็งแกร่งขั้นมหาบุรุษสองคนว่าเป็นขยะ หาเรื่องตายชัดๆ!” เงาดำกัดฟันกรอด

“ใจเย็นก่อน ทลายค่ายเวทย์ให้ได้ก่อนค่อยว่ากัน!” หญิงชุดขาวเอ่ย “มีแต่ทลายค่ายเวทย์ เราถึงจะมีทางรอด”

ทันใดนั้น ดวงตาเงาดำคมกริบดุจนกอินทรี กำดาบยาวพุ่งทะยาน ลัดเลาะไปในค่ายเวทย์เพื่อเสาะหาช่องโหว่ของค่ายกล

หญิงชุดขาวก็ขยับเช่นกัน

ร่างนางเคลื่อนไหวเป็นเส้นโค้งงดงามกลางค่ายเวทย์ บ้างกระโจน บ้างพลิกตัว ระเบิดความเร็วถึงขีดสุด ทว่าอย่างไรก็ยังฝ่าออกจากค่ายกลไม่ได้

ไม่ว่าทำอย่างไร ก็ทลายค่ายเวทย์ไม่ได้

“ค่ายนี้ดูเผินๆ ง่าย แต่ความจริงสลับซับซ้อนนัก หาต่อไปแบบนี้คงไม่ใช่วิธี” หญิงชุดขาวว่า

เงาดำหัวเราะเหยียด “ค่ายเวทย์ที่นักบุญวาง จะวิเศษไปได้แค่ไหนกัน ข้าดูแล้วไหนๆ ก็หาไม่เจอแก่นค่าย งั้นใช้กำลังบุกฝ่าให้แตกไปเลยดีกว่า”

“คงต้องอย่างนั้น” หญิงชุดขาวตอบ “ที่นี่ไม่ควรอยู่นาน พอทลายค่ายได้เรารีบออกทันที”

ว่าแล้ว หญิงชุดขาวกับเงาดำสบตากัน ก่อนจะลงมือพร้อมกัน

ตู้ม!

หญิงชุดขาวสูดลมหายใจเข้าลึก รวบรวมพลังชี่ทั้งกายอัดแน่นสู่ปลายดาบ เกิดเสียงผ่าอากาศแหลมบาดหู

ถัดมา ร่างนางวาบกลายเป็นลำแสง ดาบยาวฟาดฟันไม่ขาดสาย

ขณะเดียวกัน เงาดำก็ลงมือทันควัน

เขาชูมือร่ายอาคม ปากพร่ำคาถา พลังชี่สีดำล้ำลึกพวยพุ่งจากกาย กลั่นเป็นเสาแสงสีดำมหึมา กระแทกใส่ค่ายเวทย์อย่างจัง

การโจมตีของทั้งสองพุ่งถึงแทบพร้อมกัน ครืนครั่นสะเทือนลั่นไปทั่วค่ายเวทย์ ราวกับฟ้าดินยังพลอยสั่นสะเทือน

ค่ายเวทย์โคลงเคลงแรงขึ้นภายใต้การถล่มของทั้งคู่ เสียงคำรามดังสนั่นหูแทบแตก

ทว่าอานุภาพที่ดูร้ายกาจนั้น กลับเหมือนหินทิ้งลงทะเล ถูกค่ายเวทย์กลืนหายอย่างง่ายดาย

ประกายค่ายเวทย์ยิ่งเจิดจ้าขึ้น ราวเย้ยหยันความไร้เรี่ยวแรงของทั้งสอง

จางเหมยเจินเหรินตะโกนเยาะจากนอกค่าย “ว่าพวกเจ้าคือขยะยังเถียงกันอยู่หรือ เป็นผู้แข็งแกร่งในขอบเขตมหานักบุญแท้ๆ ค่ายเวทย์ที่ข้าวางยังทลายไม่ได้ ไม่ใช่ขยะแล้วจะเรียกอะไร”

หญิงชุดขาวกับเงาดำขัดเคืองเต็มอก ไม่คาดว่าร่วมมือกันแล้วยังแทบไม่ทำให้ค่ายนี้ไหวติงเลย

ทั้งคู่สบตากัน แววตามุ่งมั่นเด็ดขาด

พวกเขารู้ดี ต้องรีบทลายค่ายให้ได้ ยิ่งยืดเยื้อก็ยิ่งอันตราย

จึงลงมือพร้อมกันอีกครั้ง

ดาบยาวในมือหญิงชุดขาวแตกเป็นเงาดาบเกลื่อนฟ้า แต่ละเงาซ่อนพลังอันเกรียงไกรและคมสังหารน่าสะพรึง เงาดำก็ร่ายอาคมไม่ขาด เร่งเค้นพลังชี่ในกาย เสาแสงสีดำหนาขึ้นเรื่อยๆ ราวจะทุบค่ายเวทย์ให้แหลกคามือ

ทว่าทั้งหมดก็ไร้ผล

ค่ายเวทย์แม้สั่นแรงกว่าเดิม แต่ไร้วี่แววว่าจะถูกทลาย แถมดูเหมือนการโจมตีของทั้งคู่ยิ่งกระตุ้นให้ค่ายเวทย์ตอบโต้ ทำให้มันแข็งแกร่งขึ้นอีก

“เป็นไปได้ยังไง”

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน