วิสารทแพทย์เทวัญ นิยาย บท 2659

หญิงชุดขาวมองเย่ชิวแล้วยิ้มเย็นว่า “พวกเราไม่ใช่เด็กสามขวบที่จะถูกหลอกง่ายๆ คิดจะคั้นความลับของยมโลกจากปากเรา ฝันไปเถอะ!”

เงาดำพูดตรงๆ ว่า “ไอ้หนู รอให้เจ้าถึงยมโลกเสียก่อน เดี๋ยวผมค่อยตอบคำถามของเจ้า”

เย่ชิวเหลือบมองเงาดำครั้งหนึ่ง แล้วว่า “สองท่าน ไม่จำเป็นต้องทำถึงขนาดนี้หรอก”

“ถึงขั้นนี้แล้ว ยังจะยอมเสี่ยงตายแทนยมโลกไปทำไม?”

“สถานการณ์ตอนนี้พวกท่านยังมองไม่ออกหรือ? ถ้าปฏิเสธไม่ตอบคำถามของผม สิ่งที่รอพวกท่านอยู่มีแต่ความตาย”

หญิงชุดขาวว่า “เจ้าไม่ใช่คนของยมโลก ย่อมไม่รู้กฎของยมโลก ถ้าเราตอบคำถามของเจ้า สิ่งที่รอเราอยู่ก็มีแต่ความตาย แถมเลวร้ายกว่าตายด้วยมือเจ้าเสียอีก”

“ฮ่าๆๆ…” เย่ชิวหัวเราะไม่หยุด

“ไอ้หนู หัวเราะอะไร!” เงาดำตวาด

“ผมหัวเราะเพราะพวกท่านโง่เกินไป” เย่ชิวว่า “ด้วยฝีมือของพวกท่านสองคน ถ้าคิดหนี ใครจะตามตัวพวกท่านเจอ?”

“ตราบเท่าที่ไม่กลับไปยมโลก ใครจะฆ่าพวกท่านได้?”

“อีกอย่าง ถ้าร่วมมือกับผม ก็เป็นพวกเดียวกับผมแล้ว ผมรับประกันจะปกป้องพวกท่านให้ปลอดภัย” เย่ชิวว่า “จริงสิ ลืมแนะนำตัว ผมชื่อเย่ฉางเซิง”

เย่ฉางเซิง!

พอได้ยินชื่อนี้ หญิงชุดขาวกับเงาดำสะดุ้งพร้อมกัน แต่ในแววตาไม่เผยความตื่นตะลึง

“เจ้าคือเย่ฉางเซิง ผู้ครองอันดับหนึ่งแห่งอันดับมังกรซ่อนเร้น และมีพรสวรรค์จักรพรรดิ อย่างนั้นหรือ?”

“ได้ยินมาว่า ผู้อาวุโสใหญ่ของสำนักกระบี่ชิงหยุน เย่หวูซวง เป็นบิดาของเจ้า และจื่อหยางเทียนจุน ผู้ครองอันดับหนึ่งของรายชื่อท้องนภา เป็นซือจู่ของเจ้า จริงหรือไม่?”

เย่ชิวเผยรอยยิ้มกว้างสดใส แล้วว่า “รับรองว่าใช่ ผมนี่แหละ เย่ฉางเซิง อันดับหนึ่งแห่งอันดับมังกรซ่อนเร้นคนนั้น”

“ฮึ!” เงาดำฮึใส่ “ไม่น่าแปลกใจที่เราถูกค่ายเวทย์กักไว้ ที่แท้เจ้าก็อยู่ที่นี่”

แววตาหญิงชุดขาวเคร่งเครียดขึ้น ถามว่า “เย่ฉางเซิง เอาตรงๆ เลย เจ้าต้องการอะไรกันแน่?”

เย่ชิวว่า “ยังคำเดิม ขอแค่พวกท่านตอบสองคำถามเมื่อครู่ ผมรับประกันจะส่งพวกท่านออกไป”

หญิงชุดขาวกับเงาดำสบตากันครู่หนึ่ง ก่อนถามว่า “เย่ฉางเซิง เรื่องที่พูดมาจริงไหม?”

เย่ชิวว่า “พวกท่านจะสงสัยว่าผมหล่อหรือไม่ก็ได้ แต่ห้ามสงสัยเรื่องสัจจะของผม”

“ตกลง!” หญิงชุดขาวว่า “พวกเราตอบคำถามเจ้าได้ แต่เรื่องนี้เกี่ยวกับความลับของยมโลก ฉันจะบอกให้เจ้าได้ยินคนเดียว อยากรู้ก็เข้ามาในค่ายเวทย์สิ!”

“ไอ้เจ้าตัวแสบ อย่าเด็ดขาด!” จางเหมยเจินเหรินรีบห้าม “นางนั่นจงใจล่อเจ้าให้เข้าไปในค่ายเวทย์ แล้วค่อยลงมือเล่นงานเจ้า ห้ามหลงกลเด็ดขาด”

จางเหมยเจินเหรินชี้ไปทางหญิงชุดขาวแล้วด่า “นังนางมาร อย่าคิดว่าข้าไม่รู้ว่าคิดอะไรอยู่”

“ถ้าอยากบอกความลับของยมโลกจริงๆ ก็ใช้วิธีส่งเสียงลับบอกไอ้เจ้าตัวแสบไปสิ ไม่เห็นต้องให้เขาเข้าค่ายเวทย์เลย”

“ที่ทำแบบนี้ ก็เพื่อหลอกให้มันเข้าไปแล้วเล่นงานมันเท่านั้น”

“นังนางมาร ข้าเตือนเอาไว้ เลิกความคิดชั่วๆ เสีย มิฉะนั้น วันนี้พรตผู้นี้จะบดกระดูกเจ้าให้แหลกเป็นผง ให้ตายไม่ดี!”

เงาดำตะคอกใส่จางเหมยเจินเหรินว่า “แกเป็นใครถึงมีสิทธิ์มาพูดที่นี่ หุบปากแล้วไสหัวไป!”

จางเหมยเจินเหรินโกรธจัด “เจ้า—”

ตอนนั้น หญิงชุดขาวหัวเราะเอ่ย “เย่ฉางเซิง หรือว่าเจ้าไม่มีแม้แต่ความกล้าที่จะเข้าค่ายเวทย์? ไม่นึกเลยว่าอันดับหนึ่งแห่งอันดับมังกรซ่อนเร้น ผู้มีพรสวรรค์จักรพรรดิ จะกลายเป็นไอ้ขี้ขลาด ฮ่าๆๆ ขำตายฉันละ”

เงาดำด่าตาม “อันดับหนึ่งอะไร พรสวรรค์จักรพรรดิอะไรกัน ในสายตาผมไร้ค่า! ไอ้ขี้ขลาด! เต่าหดหัว!”

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน