วิสารทแพทย์เทวัญ นิยาย บท 2661

เย่ชิวพอเห็นพวกเทพสังหารพุ่งเข้ามาหา ไม่เพียงไม่หวาดกลัว กลับยิ้มออกมาเสียด้วยซ้ำ

แถมยิ้มอย่างอารมณ์ดี

“ดีมาก!”

“อยู่ๆ ก็โผล่มาตั้งเยอะ ขนาดนี้ แสดงว่าสาขาจงโจวยกพลมากันทั้งสาขาแล้วสินะ”

“แต่เดิมผมยังคิดอยู่ว่าจะลากพวกแกออกมายังไง คิดไม่ถึงว่าดันยกพวกมาถึงที่ แบบนี้สวรรค์เข้าข้างผมจริงๆ!”

เย่ชิวหยัดยืนอยู่กับที่ ไม่ไยดีพวกนักฆ่าศักดิ์สิทธิ์ทั้งหลาย ยิ้มกว้างบนใบหน้า

“หมอนี่คงเป็นไอ้โง่ล่ะมั้ง?”

นักฆ่าศักดิ์สิทธิ์บางคนคิดในใจ

ระหว่างนั้น มีนักฆ่าศักดิ์สิทธิ์ผู้หนึ่งถือกระบี่เทพ พุ่งเข้าฟันเย่ชิวก่อนใครทันที พลังกระบี่พวยพุ่ง สายลมเย็นเยียบดั่งน้ำแข็ง อุณหภูมิรอบด้านร่วงฮวบลง

ต้องยอมรับว่านักฆ่าแห่งยมโลกนั้นแข็งแกร่งยิ่ง โดยเฉพาะนักฆ่าศักดิ์สิทธิ์ระดับขอบเขตนักบุญ ยิ่งน่าหวาดหวั่นสุดจะพรรณนา

ในขอบเขตเดียวกัน นอกจากอัจฉริยะผิดธรรมชาติแล้ว โดยมากแทบต้านนักฆ่าแห่งยมโลกไม่ไหว

เพราะพวกเขาไม่เพียงมีพลังระดับนักบุญ ยังชำนาญวิชาลอบสังหาร วิชาตัวเบาเหนือชั้น พลังการต่อสู้ดุดันอย่างยิ่ง

ดั่งนักฆ่าศักดิ์สิทธิ์ตรงหน้า เพลงกระบี่ทั้งเร็วทั้งหนัก มุมโจมตีทั้งแยบคายและเจ้าเล่ห์ ราวอสรพิษ ฉวยโอกาสจนแทบรับมือไม่ทัน

“เย่ฉางเซิง ตายซะ!”

นักฆ่าศักดิ์สิทธิ์ผู้นั้นเห็นปลายกระบี่ของตนเหลือไม่ถึงนิ้วจะจิ้มกลางหว่างคิ้วเย่ชิวแล้ว แต่เย่ชิวยังไม่ไหวติง ความตื่นเต้นล้นดวงตา เขาอดเย้ยไม่ได้

“พรสวรรค์จักรพรรดิ? ฮึ ก็แค่นี้เอง ไอ้โง่!”

เคร้ง!

เสี้ยวต่อมา กระบี่เทพกระแทกหว่างคิ้วเย่ชิว ดังเหมือนฟาดใส่เหล็กวิเศษ กระเด็นประกายไฟพร่างพราย

หันดูเย่ชิวอีกครั้ง ไร้แม้รอยขีดข่วน ยังยิ้มหน้าชื่น

“อะไรนะ?” นักฆ่าศักดิ์สิทธิ์สะดุ้ง ใจพลันปั่นป่วน คิดจะถอย แต่ไม่ทันแล้ว เย่ชิวชูสองนิ้วพุ่งฉับ หนีบปลายกระบี่คาไว้

“นักบุญกระจอกๆ ยังกล้ามาฆ่าฉัน ใครให้ความกล้ากับแก?”

สิ้นคำ เย่ชิวกดนิ้วเบาๆ ทันใดนั้นดาบยาวในมืออีกฝ่ายก็แตกเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย

นักฆ่าศักดิ์สิทธิ์ผู้นั้นหันหลังจะเผ่น

“ปัง!” เย่ชิวเหวี่ยงหมัดเดียวสนั่น ร่างของมันแตกกระจายเป็นเสี่ยง เลือดย้อมนภา

ตายคาที่!

นักฆ่าศักดิ์สิทธิ์ที่เดิมใกล้ตัวเย่ชิวกันถ้วนหน้า พอเห็นภาพนี้ ต่างผงะถอยกรูด ดวงตาจับจ้องเย่ชิว ทั้งสะทกสะท้าน ทั้งหวาดหวั่น...

ร่างเงามัวเห็นลูกน้องชะงัก ก็ตะคอกว่า “มัวยืนทำอะไรกัน?”

“ไม่อยากตาย ก็ฆ่าเย่ฉางเซิงซะ”

“ฝ่าฝืน ‘กฎบัญญัตินรก’ มีจุดจบอย่างไร พวกเจ้ารู้ดี!”

ได้ยินดังนั้น พวกนักฆ่าศักดิ์สิทธิ์ล้วนตัวสั่น หวาดกลัวยิ่งกว่าเดิม

“‘กฎบัญญัตินรก’ ข้อแรก จงภักดีต่อเจ้ายมบาลอย่างเด็ดขาด!”

“‘กฎบัญญัตินรก’ ข้อสอง จงเชื่อฟังคำสั่งผู้บังคับบัญชาโดยไม่มีเงื่อนไข!”

“‘กฎบัญญัตินรก’ ข้อสาม ผู้ใดไม่เชื่อฟัง เบาๆ ก็ถูกเฉือนด้วยมีดนับพัน ทอดในน้ำมันเดือดในหม้อเหล็ก หนักก็ขังนรกสิบแปดชั้น อยากอยู่ก็อยู่ไม่ได้ อยากตายก็ตายไม่ลง!”

“……”

เพื่อผูกมัดให้เหล่านักฆ่าภักดีชั่วชีวิต ยมโลกจึงให้พวกเขาเข้าชมการประหารสารพัด ตั้งแต่วันแรกที่ก้าวเข้าสังกัด

วิธีทรมานสารพัดนั้น สาธยายไม่หมด

ฮึ่ม!

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน