วิสารทแพทย์เทวัญ นิยาย บท 2663

“แต่ว่า—” ตอนที่เย่ชิวพูดมาถึงตรงนี้ จู่ๆ ก็หยุดไป ดวงตากวาดมองเสี่ยวอ้าวเทียน หญิงชุดขาว และเงาดำคนนั้น

“แล้วอะไร?” เงาดำทนรอไม่ไหว เอ่ยถาม

เย่ชิวบอกเสี่ยวอ้าวเทียนว่า “ผมทำให้คุณตายอย่างสมเกียรติได้ แต่คุณต้องตอบคำถามผมไม่กี่ข้อก่อน”

เสี่ยวอ้าวเทียนก็รู้ดีว่าวันนี้ตัวเองหนีไม่พ้น จึงถามกลับ “อยากรู้อะไรล่ะ”

เย่ชิวว่า “พวกคุณมาลอบสังหารเพราะคำสั่งของเจ้ายมบาลใช่ไหม”

“ใช่!” เสี่ยวอ้าวเทียนไม่ลังเล

“เจ้ายมบาลอยู่ที่ไหน?” เย่ชิวถามต่อ

เสี่ยวอ้าวเทียนส่ายหัว “ไม่มีใครรู้ว่าเจ้ายมบาลอยู่ที่ไหน มีแต่ตอนที่ท่านอยากปรากฏตัว ผมถึงจะได้พบ”

“หน้าตาเจ้ายมบาลเป็นยังไง?” เย่ชิวถาม

เสี่ยวอ้าวเทียนส่ายหัวอีกครั้ง “เกรงว่าคงไม่มีใครบนโลกนี้รู้ว่าท่านเจ้ายมบาลหน้าตาเป็นอย่างไร นอกจากตัวท่านเอง เพราะทุกครั้งที่ท่านปรากฏตัว ท่านจะสวมหน้ากากตลอด”

คำตอบของเสี่ยวอ้าวเทียนสอดคล้องกับสิ่งที่บันทึกไว้ใน “บันทึกประจำวันของหัวหน้าสาขา” ของสาขาตะวันออกแห่งถิ่นกันดาร เห็นได้ชัดว่าเขาไม่ได้โกหก

“ช่วยเล่าให้ผมฟังหน่อย เจ้ายมบาลเป็นคนแบบไหน?” เย่ชิวถามต่อ

เขาอยากรู้ให้มากที่สุดเท่าที่จะมากได้ ในเมื่อเจ้ายมบาลช่างลึกลับเกินไป

“ขอผมนึกก่อน” เสี่ยวอ้าวเทียนครุ่นคิดครู่หนึ่งก่อนเอ่ยว่า “บุคลิกของท่านเจ้ายมบาล คาดเดาไม่ได้”

“บางครั้ง ท่านให้ความสำคัญกับมารยาทมาก ต่อผู้ใต้บังคับบัญชาก็ใจดี พูดจาเนิบช้า สุภาพ ราวกับเป็นผู้อาวุโสที่เมตตา”

“บางครั้ง ท่านก็หยาบกร้านยิ่งนัก โดยเฉพาะเวลาโกรธ ลงแส้ลงโทษลูกน้องเป็นเรื่องปกติ ถึงขั้นฆ่าลูกน้องอย่างอำมหิต ดุจอสูรร้าย ฆ่าคนได้โดยไม่กะพริบตา”

“ท่านรอบรู้ยิ่งนัก รู้ทั้งโหราศาสตร์และภูมิศาสตร์ ‘พิณ หมากล้อม อักษร ภาพวาด’ ก็ล้วนเชี่ยวชาญ ดุจเซียนเทพ ประหนึ่งว่าเรื่องราวทุกอย่างบนโลกนี้อยู่ในกำมือท่าน”

หืม?

คิ้วเย่ชิวกระตุกเล็กน้อย

ข้อนี้กลับเข้าทางกับเจ้าของระฆังฟ้าดินอยู่ไม่น้อย

แต่ว่าฟังที่เสี่ยวอ้าวเทียนเล่า ทำไมเจ้ายมบาลดูเหมือนจะสองบุคลิกกันล่ะ?

เสี่ยวอ้าวเทียนพูดต่อ “พลังของท่านเจ้ายมบาลแข็งแกร่งมาก”

“แกร่งแค่ไหน?” เย่ชิวซัก

เสี่ยวอ้าวเทียนว่า “ความแข็งแกร่งของท่านเจ้ายมบาล เกินกว่าจะจินตนาการได้”

“จะเล่าให้ฟังแบบนี้ก็แล้วกัน ในสายตาคนอื่น คุณคืออันดับหนึ่งในทำเนียบมังกรซ่อนเร้น มีพรสวรรค์จักรพรรดิ และตอนนี้ก็ทะลวงเข้าสู่ขอบเขตมหานักบุญแล้ว นับว่าเป็นยอดฝีมือแถวหน้าในโลกแห่งการบำเพ็ญเพียร แต่ถ้าคู่ต่อสู้ของคุณคือท่านเจ้ายมบาล เกรงว่าคุณอาจไม่มีแม้แต่โอกาสออกมือ”

“แค่มองตาเดียว ท่านเจ้ายมบาลก็ฆ่าคุณได้”

“แม้จะมีผู้คนนับล้านกรูกันเข้ามา ก็ยังต้านทานท่านเจ้ายมบาลไม่ได้”

จางเหมยเจินเหรินไม่เชื่อเอาเสียเลย เอ่ยว่า “เจ้าจะขู่ใครกัน? ข้าอายุปูนนี้ ยังไม่เคยเห็นใครเก่งถึงเพียงนั้น”

พูดจบ ในหัวของจางเหมยเจินเหรินก็พลันผุดชื่อขึ้นมาสองคน

จื่อหยางเทียนจุน กับ พระสงฆ์ศักดิ์สิทธิ์แห่งเขาหลิงซาน!

ถ้าเป็นใครคนใดคนหนึ่งในสองท่านนี้ซึ่งเป็นกึ่งจักรพรรดิจริง ผู้คนนับล้านในที่นี้ก็คงต้านไม่อยู่

“หรือว่า…”

ไม่รู้ว่าจางเหมยเจินเหรินคิดถึงอะไรอยู่ รูม่านตาหดวูบ สีหน้าก็ตึงเครียดขึ้น เขากระซิบว่า “ไอ้เด็กเวร เจ้าว่าควรเชื่อมันไหม”

เย่ชิวกล่าวเสียงขรึม “ถ้าเขาไม่ได้โกหก งั้นเจ้ายมบาลก็คงเป็นยอดผู้แข็งแกร่งที่ไม่อ่อนด้อยไปกว่าซือจู่ของพวกเรา”

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน