วิสารทแพทย์เทวัญ นิยาย บท 2666

เสียงระฆังประหนึ่งดังมาจากเหนือเก้าสวรรค์ ทะลุหมอกเมฆหลายชั้น จนสะเทือนถึงใจคน

ทุ้มลึกและยาวไกล ราวกับเสียงสะท้อนของกาลเวลา

ท่ามกลางเสียงระฆังที่ก้องกังวานนั้น ฟ้าดินคล้ายสั่นไหว ราวกับกำลังบอกเล่าความลี้ลับที่ยากจะบรรยายออกมาเป็นคำ

กัง!

กัง!

กัง—!

เสียงระฆังไม่หยุด ระรัวถึงเจ็ดครา

พอครบเจ็ดครา ปรากฏการณ์พิศวงก็พลันบังเกิด

เวิ้งสุญญากาศไกลลิบพลันแยกออกเป็นรอยแยก แสงทองคำหลั่งทะลักออกมา กลายเป็นทางสายทองคำทอดตรงขึ้นสู่เวหาด้านบนภูเขาเทียนจง

“เกิดอะไรขึ้นกันแน่?”

ทุกคนตะลึง เงยหน้ามองทางสายทองคำเส้นนั้น

ชั่วครู่ให้หลัง พลันเห็นสาวใช้ค่อยๆ ปรากฏกายอยู่เหนือทางสายทองคำ

รวมทั้งหมดสี่นาง!

นางทั้งสี่งามประหนึ่งเทพธิดาเหนือโลกีย์ เท้าเปล่าเรียวเล็ก ก้าวเหยียบทางสายทองคำกลางนภา

สวมอาภรณ์บางเบาพลิ้วไหว ทุกย่างก้าวชายกระโปรงไหวระริก ราวเมฆาล้อสายลม

โฉมหน้าทุกนางวิจิตรประหนึ่งภาพวาด แววตาอ่อนโยนสง่างาม ประหนึ่งผลงานแกะสลักจากสวรรค์

“งามเหลือเกิน! เทพธิดาชัดๆ!”

ผู้คนนับไม่ถ้วนถึงกับตะลึงงัน

ท่อนแขนของสาวใช้ทั้งสี่ต่างคล้องตะกร้าดอกไม้คนละใบ ขณะก้าวเดินก็โปรยกลีบดอกอย่างแผ่วเบา กลีบเหล่านั้นร่อนลอยกลางอากาศดุจหิมะพราวหลากสี หรือเม็ดฝนสีสันโปรยปราย หอมฟุ้งชวนให้หลงใหล

ผู้ใดได้กลิ่นหอม ก็รู้สึกปลอดโปร่งเบิกบาน

ฟู้บ!

ขณะที่กลีบดอกหนึ่งกำลังจะตกแตะร่างของเย่ชิว เขายื่นนิ้วขึ้นคีบกลีบหนึ่ง มองใกล้ๆ แล้วเลิกคิ้วด้วยความประหลาดใจ

“ดอกปีกสวรรค์แท้!”

เท่าที่เย่ชิวรู้ ดอกปีกสวรรค์แท้หลากสีสัน เบาดั่งขนนก ล้ำค่ามิแพ้ยาศักดิ์สิทธิ์

ยิ่งกว่านั้น ดอกปีกสวรรค์แท้เปี่ยมด้วยพลังวิญญาณ ใช้กลั่นโอสถศักดิ์สิทธิ์ หรือช่วยผู้ฝึกบำเพ็ญยกระดับพลังบำเพ็ญเพียรได้

เพียงกลีบที่เขาคีบอยู่นี้ อย่างน้อยก็มีค่าถึงสามล้านศิลาวิญญาณ!

เย่ชิวเงยหน้ามองสาวใช้เหล่านั้น ดวงตาหรี่ลง

เพียงชำเลืองก็รู้ทันทีว่าสาวใช้พวกนั้นมีพลังระดับนักบุญ

“สาวใช้ยังมีพลังระดับนักบุญ แถมโปรยดอกปีกสวรรค์แท้เสียเหลือเฟือ ผู้ใดกันถึงยิ่งใหญ่เพียงนี้?”

จางเหมยเจินเหรินกระซิบว่า “เจ้าหนู แขกครานี้อวดศักดาไม่น้อย ไม่รู้เป็นมิตรหรือศัตรู”

โจวอู่หวังกล่าวเสียงขรึม “แม้แต่สาวใช้ยังมีพลังระดับนักบุญ ไม่ธรรมดาแน่!”

ฮ่องเต้ต้าจโจวสีหน้าก็จริงจัง เอ่ยเบาๆ ว่า “ดูท่วงท่าก็น่าจะเป็นผู้เฒ่าผู้มีพลังบำเพ็ญเพียรสูงส่ง”

เสี่ยวไป๋หูเตือนว่า “ทุกคนระวังไว้ก่อน ระวังแขกมาร้าย”

ส่วนผู้คนที่เหลือ ต่างเงยหน้ามองท้องฟ้า เต็มไปด้วยความพิศวงและอยากรู้

เมื่อสาวใช้ทั้งสี่ก้าวถึงกลางทางสายทองคำ ก็หยุดลง เหลือบตาไปทางรอยแยกมิติ แล้วประสานเสียงว่า “ขอถวายการต้อนรับนายท่านน้อย!”

ชั่วพริบตา

ตู้ม!

กวางสวรรค์สี่ตัวลากเกี้ยวหนึ่งหลังปรากฏขึ้น

กวางทั้งสี่สง่างาม ลำตัวยืดตรง องอาจว่องไว ขนเงาวาวละมุนดุจแพรไหม เปล่งประกายขาวผ่องราวซ่อนพลังแห่งดวงดาวไม่รู้สิ้น

ง่ามเขาแต่ละง่ามงดงามประณีต ประดับอัญมณีใสกระจ่าง หรูหราสุดพรรณนา

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน