วิสารทแพทย์เทวัญ นิยาย บท 2669

ผู้คนทั้งงานถึงกับตะลึงงัน

ไม่มีใครคาดคิดว่าเจ้าบ้านเก่าของฮวงจินเจียจู๋เคยประมือกับจักรพรรดิเก้าฟ้าอันเป็นนิรันดร์ แถมแพ้ไปฉิวเฉียดแค่ท่าเดียว ฟังแล้วขนลุกซู่เลยทีเดียว

ถ้าเป็นจักรพรรดิองค์อื่น คนคงไม่สะท้านสะเทือนขนาดนี้ ทว่าจักรพรรดิเก้าฟ้าอันเป็นนิรันดร์คือจักรพรรดิองค์สุดท้ายของเผ่ามนุษย์ ตำนานเกี่ยวกับพระองค์มีมากมายเหลือคณานับ

ด้วยเหตุนี้ ทุกคนจึงพากันตะลึง

หลินต้าหนiaoกับข่งเทียนเซี่ยและพวกกระซิบคุยกันเบาๆ

“ถ้าคนขับรถม้าไม่ได้คุยโว ฮวงจินเจียจู๋นี่น่ากลัวชะมัด!”

“ด้วยพลังและรากเหง้าของตระกูลนี้ เกรงว่าในตอนนี้ทั้งจงโจวคงไม่มีอำนาจไหนต่อกรไหวแล้วมั้ง?”

“อย่าว่าแต่จงโจวเลย มองทั่วทั้งโลกแห่งการบำเพ็ญเพียร ยังยากจะหาใครกล้าต่อกรกับฮวงจินเจียจู๋”

“เผ่าอสูรของพวกเรายังสู้ฮวงจินเจียจู๋ไม่ได้”

“เมื่อครู่พวกเจ้าฟังกันชัดไหม? คนขับรถม้าพูดถึง ‘เจ้าบ้านเก่า’ แปลว่าหัวหน้าตระกูลคนปัจจุบันของฮวงจินเจียจู๋ไม่ใช่คนเดียวกับที่ออกไปท้าชนจักรพรรดิเก้าฟ้าอันเป็นนิรันดร์เมื่อครั้งนั้น ก็ไม่รู้เหมือนกันว่าเจ้าบ้านเก่าคนนั้นยังมีชีวิตอยู่หรือว่าตายไปแล้ว?”

“ถ้าคนนั้นตายไปแล้วก็ว่าไปอย่าง แต่ถ้ายังไม่ตาย นั่นเท่ากับว่าฮวงจินเจียจู๋ยังมีผู้แข็งแกร่งระดับจักรพรรดิอยู่อีกคน ใครจะกล้าไปแตะต้องกัน?”

“แม้แต่จื่อหยางเชียนเป่ยกับสำนักกระบี่ชิงหยุน ยังไม่กล้าหาเรื่องฮวงจินเจียจู๋สุ่มสี่สุ่มห้าเลย”

“แม่งเอ๊ย ไอ้เสี่ยวเส้เย่ของฮวงจินเจียจู๋นี่สมองกลวงรึไง จะชอบผู้หญิงของใครไม่ชอบ ดันมาจ้องผู้หญิงของไอ้ตัวแสบ นี่มันไม่ใช่บีบให้พวกเราต้องเป็นศัตรูกับฮวงจินเจียจู๋หรือไง!”

“……”

ระหว่างที่จางเหมยเจินเหรินกับพวกกำลังวิจารณ์กัน บนแท่นราชาภิเษก เย่ชิวกับหนิงอันก็กระซิบคุยกันเบาๆ

“ชางเซิง เธอเคยได้ยินเรื่องฮวงจินเจียจู๋ไหม?”

“ไม่เคย”

“แล้วเธอว่าคำพูดของไอ้แก่คนนั้น น่าเชื่อสักกี่ส่วน?”

“ไม่แน่ใจ”

หนิงอันขมวดคิ้วพูดว่า “ตามเหตุผล ถ้าฮวงจินเจียจู๋แกร่งขนาดนั้น ปกติคงไม่มีทางหลุดหูหลุดตาไปได้ ไม่รู้เหมือนกันว่าไอ้แก่คนนั้นพูดจริงหรือเท็จ เจ้าบ้านเก่าของฮวงจินเจียจู๋จะสู้กับจักรพรรดิเก้าฟ้าอันเป็นนิรันดร์ได้เป็นสามวันสามคืนจริงน่ะหรือ?”

เย่ชิวเอ่ยเสียงทุ้ม “ถ้าเขาไม่ได้คุยโวนัก เจ้าบ้านเก่าของฮวงจินเจียจู๋นี่ก็น่ากลัวเอาเรื่อง…”

ยังพูดไม่ทันจบ

“น่ากลัวบ้าอะไร!”

ทันใดนั้น เสียงหนึ่งก็ดังก้องขึ้นในศีรษะของเย่ชิว นั่นคือหญิงสาวลึกลับที่อยู่ในโลงศพทองคำ

เย่ชิวชะงักไป ไม่คิดว่าหญิงสาวลึกลับจะโพล่มาพูดในจังหวะนี้ ชัดเจนว่าเธอต้องรู้อะไรบางอย่าง จึงรีบถามทันที

“พี่สาว เมื่อกี้หมายความว่ายังไงกัน?” เย่ชิวเอ่ยด้วยจิตสัมผัสเทพ

หญิงสาวลึกลับด่ากลับ “สมแล้วที่เป็นข้ารับใช้ของฮวงจินเจียจู๋ หน้าด้านไม่ต่างจากเจ้านายเก่าของมันเลย”

“เท่าที่ฉันรู้ จักรพรรดิเก้าฟ้าอันเป็นนิรันดร์ไม่ได้ต่อสู้กับเจ้าบ้านเก่าคนนั้นของฮวงจินเจียจู๋หรอก อะไรนะ สู้กันสามวันสามคืน แพ้ฉิวเฉียดหนึ่งกระบวนท่า เพ้อเจ้อทั้งเพ”

“ความจริงคือ เจ้าบ้านเก่าคนนั้นของฮวงจินเจียจู๋ไปด่าทอจักรพรรดิเก้าฟ้าอันเป็นนิรันดร์ลับหลัง ใครจะคิดว่าบังเอิญถูกจักรพรรดิเก้าฟ้าอันเป็นนิรันดร์ได้ยินเข้าเต็มๆ”

“เจ้าบ้านเก่าคนนั้นแทบขวัญหนีดีฝ่อ รีบคุกเข่าขอขมาอยู่สามวันเต็ม ถึงได้กล้าลุกกลับไป”

เอ่อ— ยังมีเบื้องหลังแบบนี้ด้วย?

หญิงสาวลึกลับหัวเราะเยาะ “แข็งแกร่งเทียบจักรพรรดิ? ฮึ…พอจักรพรรดิตัวจริงมายืนตรงหน้า แม้แต่จะตดยังไม่กล้าด้วยซ้ำ ขี้ขลาดตาขาวเต็มขั้นชัดๆ”

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน