วิสารทแพทย์เทวัญ นิยาย บท 2675

“หยุดเดี๋ยวนี้!” เสียงโกรธจัดพลันทะลุออกมาจากเสลี่ยงหรูคันนั้น ฟังจากเสียงก็รู้ได้ว่าคนในเสลี่ยงยังหนุ่มนัก

นอกจากเย่ชิวกับพวก ทุกคนที่เหลือต่างตะลึงตาค้าง

“อ้าว ในเสลี่ยงยังซ่อนคนอีกเหรอ?”

“ฟังเสียงดู น่าจะยังไม่แก่นี่นา?”

“แอบอยู่ในเสลี่ยงไม่ยอมออกมา ที่แท้เป็นใครกัน?”

“จะเป็นใครไปได้ ก็คนของฮวงจินเจียจู๋น่ะสิ! แถมยังนั่งเสลี่ยงมาอีก ฐานะต้องสูงกว่าตาแก่คนนั้นแน่”

“ก็ไม่รู้ว่า คนในเสลี่ยงนี่จะหยิ่งผยองเหมือนคนขับรถม้าหรือเปล่า?”

“ไม่เห็นจุดจบของคนขับรถม้าเมื่อกี้หรือไง? ถ้ายังอวดดีอีกล่ะก็ ท่านเจ้าบ่าวหลวงเล่นตายแน่”

“ท่านเจ้าบ่าวหลวงนี่สิของจริง บอกจะอัดก็อัด บอกจะฆ่าก็ฆ่า ไม่อ้อมค้อม เห็นแล้วสะใจ”

“สะใจก็สะใจ แต่ว่าท่านเจ้าบ่าวหลวงทำแบบนี้ เท่ากับไปผูกแค้นกับฮวงจินเจียจู๋แบบถอนตัวไม่ขึ้นเลยนะ”

“ก็เล่นยกพวกมาถึงบ้านเขาจะฉุดลูกเขาอยู่แล้วล่ะน่า ต่อให้ท่านเจ้าบ่าวหลวงยังหนุ่มเลือดร้อน ถึงเป็นคนแก่แบบฉันยังทนไม่ไหว! แถมไอ้คนขับรถม้านั่น ไม่เห็นหัวใครทั้งนั้น ดูหมิ่นฝ่าบาท ดูหมิ่นเจ้าแผ่นดินแห่งอาณาจักรหมื่นอสูร สมควรตาย!”

“แต่ถ้าวันหลังฮวงจินเจียจู๋ไปทูลฟ้องให้ฝ่าบาทลงโทษ จะทำยังไงดีล่ะ?”

“เอาโทษ? เฮอะ…ท่านเจ้าบ่าวหลวงไม่ใช่ไก่อ่อนนะ”

“……”

เย่ชิวได้ยินคำว่า “หยุด” ก็หาได้หยุดไม่ เขายกเท้ากระแทกหน้าคนขับรถม้าต่อไป

พรวด!

คนขับรถม้าสำลักเลือดออกมาเป็นสาย เย่ชิวเหยียบหน้ามันจนแทบแบนเละทั้งหน้า

คนขับรถม้าแทบอกแตกตาย

เขาคิดในใจ ข้าเป็นสารถีของฮวงจินเจียจู๋ผู้มีเกียรติ แกมีสิทธิ์อะไรมาเหยียบหน้าข้า?

“หยุดเดี๋ยวนี้!” เสียงตวาดจากในเสลี่ยงดังขึ้นอีกครั้ง แล้วดาบศักดิ์สิทธิ์เล่มหนึ่งก็พุ่งออกมาจากในเสลี่ยง ฟาดตรงเข้าหาเย่ชิว

ปัง!

เย่ชิวชกหมัดเดียว ดาบศักดิ์สิทธิ์ก็แตกกระจายเป็นผงปลิวว่อน

จางเหมยเจินเหรินเห็นดังนั้นถึงกับคร่ำครวญ “ไอ้เด็กเวรนี่ จอมทำบ้านฉิบหายจริงๆ วันนี้ทำลายศาสตราศักดิ์สิทธิ์ไปแล้วตั้งกี่เล่ม”

หลินต้าหนิวเห็นด้วยทันที “หัวหน้ามือเติบจริงๆ ศาสตราศักดิ์สิทธิ์พวกนั้นหัวหน้าไม่ชายตา แบ่งให้พวกเราบ้างไม่ดีกว่าเหรอ!”

จางเหมยเจินเหรินว่า “ก็ใช่น่ะสิ ศาสตราศักดิ์สิทธิ์นะ ผมนี่ถึงขั้นฝันใฝ่อยากได้เลย”

โจวอู่หวังถามขึ้นข้างๆ “ฉางเหม่ย เจ้าอยากได้ศาสตราศักดิ์สิทธิ์ขนาดนั้นเลยหรือ?”

จางเหมยเจินเหรินรีบไหลตามน้ำ “ท่านอาวุโส อย่างงั้นท่านมอบศาสตราศักดิ์สิทธิ์ให้ผมสักชิ้นเถอะ?”

“ชิ้นเดียวจะพออะไร มอบให้เจ้าสองชิ้น” โจวอู่หวังว่า “ขอแค่เจ้าคืนชุดเกราะทองคำที่อยู่บนตัวเจ้ามาให้ผม”

“งั้นผมไม่เอาแล้ว” จางเหมยเจินเหรินปฏิเสธฉับพลัน

ล้อเล่นเรอะ ของที่ได้มาด้วยฝีมือ จะให้คืนได้ยังไง

ยิ่งไปกว่านั้น ชุดเกราะบนตัวเขาคืออาวุธจักรพรรดิประจำตระกูลของราชวงศ์ต้าจโจว

เอาอาวุธจักรพรรดิไปแลกศาสตราศักดิ์สิทธิ์แค่สองชิ้น ใครมันจะยอม!

ในจังหวะนั้นเอง ก็เห็นแสงศักดิ์สิทธิ์สายหนึ่งพวยพุ่งออกมาจากในเสลี่ยง พร่างพรายราวดอกไม้โปรยจากสวรรค์ พุ่งคลุมใส่เย่ชิว เจตนาฆ่าแรงกล้าจนขนลุก

มองดีๆ ก็เห็นว่าเป็นของวิเศษทางเวทมนตร์ชิ้นหนึ่ง

ตูม!

พลังการต่อสู้ของเย่ชิวทะลุฟ้า ชกหมัดเดียว ของวิเศษก็แตกดับ

โครม!

ประตูเสลี่ยงเปิดผาง ถัดมา เด็กอ้วนคนหนึ่งก็ก้าวออกมาจากในเสลี่ยง

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน