วิสารทแพทย์เทวัญ นิยาย บท 2695

รากวิญญาณแห่งสวรรค์และโลกงั้นหรือ?

เย่ชิวรีบถามว่า “อยู่ที่ไหน?”

หญิงสาวลึกลับตอบว่า “อยู่ที่ใจกลางของเขตต้องห้ามแห่งชีวิต”

เย่ชิวเงยหน้ามองไปไกลลิบ。

เหล่าเจิ่วว่า “ไอ้หนู อย่ามัวมองเลย ใจกลางของเขตต้องห้ามแห่งชีวิตยังอยู่ไกลจากที่นี่มากนัก”

“พี่สาว รากวิญญาณแห่งสวรรค์และโลกนั้นมีลักษณะยังไงเหรอ?” เย่ชิวหันไปถามหญิงสาวลึกลับอีกครั้ง。

หญิงสาวลึกลับว่า “พอถึงใจกลางของเขตต้องห้ามแห่งชีวิต เจ้าก็จะเห็นมันทันที แต่ทว่า…”

“แต่ทว่าอะไร?” เย่ชิวถามเร่งรัด。

หญิงสาวลึกลับว่า “ตลอดหลายยุคหลายสมัยที่ผ่านมา มีคนอยากได้รากวิญญาณแห่งสวรรค์และโลกนั้นมากมาย แต่ไม่เคยมีใครสำเร็จ แม้แต่ฉันเมื่อก่อน…ก็ยังไม่ได้มันมา”

น้ำเสียงของหญิงสาวลึกลับแฝงความเสียดายนิดๆ。

เย่ชิวกำลังจะถามต่อว่าในตอนนั้นนางมีพลังบำเพ็ญเพียรระดับใด อยู่ๆ เสียงของเหล่าเจิ่วก็ดังขึ้น。

“อย่าว่าแต่เจ้าเลย สมัยนั้นผมทั้งเกลี้ยกล่อมทั้งตื๊อนางจนนางรำคาญ ถึงกับยอมให้ใบมาแค่ใบเดียว” เหล่าเจิ่วพูดอย่างไม่ค่อยยอมรับ “โทษก็ที่ตอนนั้นผมไม่อยู่จุดพีค ไม่งั้นละก็ จะต้องปราบนางให้ราบคาบ…”

“ระวังคำพูด!” หญิงสาวลึกลับขัดขึ้นทันควันด้วยน้ำเสียงไม่พอใจ “อยากตายก็อย่าลากพวกเราไปด้วย”

เหล่าเจิ่วฮึดฮัด “สักวันหนึ่ง รอให้ร่างกายของผมกลับมาครบถ้วน พลังฟื้นถึงจุดสูงสุด ผมจะสู้กับนางให้รู้ดำรู้แดงสักครั้ง”

หญิงสาวลึกลับว่า “ไว้ค่อยพูดตอนเจ้าฟื้นตัวก่อนเถอะ ตอนนี้แค่ฉันเจ้าก็ยังสู้ไม่ได้ ยังจะกล้าไปท้าทายนางอีก อยากตายนักรึ!”

เย่ชิวอดถามไม่ได้ “ผู้หญิงที่ว่ากันอยู่ เป็นใครกันแน่?”

“หญิงบ้าคนหนึ่ง…” เหล่าเจิ่วเอ่ยได้เท่านั้นก็รีบปิดปาก เหมือนกลัวว่าใครบางคนจะได้ยิน จากนั้นก็กดเสียงกำชับเย่ชิวว่า “เอาเป็นว่า พอเจอเธอ แกทำตัวให้เรียบร้อยไว้จะดีกว่า จะได้ไม่ต้องโดนทรมาน”

เย่ชิวว่า “เหล่าเจิ่ว พูดให้ละเอียดกว่านี้ไม่ได้เหรอ?”

หญิงสาวลึกลับว่า “ตอนนี้อย่าถามเยอะนัก ไว้เจ้าได้เจอด้วยตัวเอง แล้วทุกอย่างจะเข้าใจเอง”

“พี่สาว ผมมีคำถามสุดท้าย” เย่ชิวถามว่า “รากวิญญาณแห่งสวรรค์และโลกที่ว่ามา พอจะช่วยต่ออายุคนได้ไหม?”

“ได้!” น้ำเสียงของหญิงสาวลึกลับหนักแน่น แต่พลันเปลี่ยนคำทันทีว่า “แต่เอาไปใช้ต่ออายุ ถือว่าใช้ของล้ำค่าแบบเสียของ”

เหล่าเจิ่วเสริม “เจ้าหนู ฟังผมแบบนี้ก็แล้วกัน รากวิญญาณแห่งสวรรค์และโลกน่ะหายากชนิดแทบไม่ปรากฏในหลายยุคหลายสมัย แม้แต่วิญญาณแตกสลาย ก็ยังทำให้ฟื้นคืนชีพได้ เรื่องต่ออายุสำหรับมันเป็นแค่เรื่องกล้วยๆ”

แข็งแกร่งขนาดนี้เลย?

เย่ชิวถึงกับอึ้ง。

ขณะเดียวกันในใจของเย่ชิวก็พลุ่งพล่าน เขาคิดในใจว่า “ถ้าอย่างนั้น แค่ได้รากวิญญาณแห่งสวรรค์และโลกมาก็ช่วยลุงหลินกับเทียนจีได้เลยสิ!”

“แต่หญิงบ้าที่เหล่าเจิ่วพูดถึง คงไม่ใช่คู่ต่อสู้ที่รับมือกันง่ายๆ แน่”

“ช่างเถอะ อย่างไรก็ต้องหามันให้เจอก่อน”

คิดถึงตรงนี้ เย่ชิวรีบตั้งสติ แล้วบอกกับจางเหมยเจินเหรินและพวกว่า “ตอนนี้พวกเราไปยังใจกลางของเขตต้องห้ามแห่งชีวิตกัน ที่นั่นมีรากวิญญาณแห่งสวรรค์และโลกอยู่หนึ่งต้น”

“แต่ระหว่างทางทุกคนต้องระวังตัวให้ดี ถ้าเห็นท่าไม่ดีเมื่อไร ให้หยุดทันที”

“เข้าใจไหม?”

“สบายใจได้ เจ้าเด็กน้อย พวกเราไม่ได้ผจญภัยกับเจ้าครั้งแรกหรอก รู้กันอยู่” จางเหมยเจินเหรินกำหมัดถูฝ่ามือ ดูท่าว่าจะคันไม้คันมืออยู่เหมือนกัน。

“โดยเฉพาะท่าน!” เย่ชิวทำหน้าดุใส่จางเหมยเจินเหริน “ผมเตือนก่อนนะ อยู่ให้เรียบร้อย ของที่ไม่ใช่ของท่านอย่าไปแตะ”

“รู้แล้วๆ” จางเหมยเจินเหรินบ่นอย่างรำคาญ “รีบออกเดินกันเถอะ!”

เย่ชิวว่า “ไอ้แก่ เอ็งนำหน้าไป ฉันจะคอยปิดท้ายเอง”

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน