จางเหมยเจินเหรินแต่แรกกะจะคว้าปลามีดบางมาฟาดระบายโทสะ ไม่คาดคิด มือยังไม่ทันจะเอื้อมถึงฝูงปลา เรื่องก็พลิกผันขึ้นมาทันที
ตูม!
อยู่ๆ ปลามีดบางในแม่น้ำก็แย่งกันกระโจนขึ้นผิวน้ำ ราวกับเป็นสัตว์ร้ายตัวโตๆ ทะยานพุ่งเข้าหาทุกคน
ชั่วพริบตา แสงเงินวาบวับ พายุสีเงินคำรามอาละวาดไปทั่ว
ปลามีดบางนับไม่ถ้วน อ้าปากเขี้ยวคมกริบ แผ่ความดุร้ายราวกับจะฉีกอากาศให้ขาดสะบั้น เหมือนจะกลืนกินทุกสรรพสิ่ง
ระวัง!
เย่ชิวตั้งสติไว ปรี่คว้าแขนม่อเทียนจีและหลินต้าหนiao กระโจนหลบไปด้านข้าง พ้นการโจมตีของปลามีดบาง
จางเหมยเจินเหรินเห็นดังนั้นยิ่งเดือด คว้าอิฐฟาดออกไป
แม่ง ปลาเหม็นไม่กี่ตัว ยังกล้าดูหมิ่นข้า เดี๋ยวกูฟาดให้ตาย!
ปั้งๆๆ...
เสี้ยวอึดใจ ปลามีดบางหลายตัวถูกฟาดจนสลายเป็นละอองเลือด
ทันใดนั้น ปลามีดบางที่เหลือเลิกไล่เย่ชิวกับพวก หันพุ่งใส่จางเหมยเจินเหรินตรงๆ
แปลกก็แปลก ทั้งๆ เป็นสัตว์น้ำ แต่พอลอยกลางอากาศกลับดุและเร็วปานพายุ
มันผวาขึ้นลงกลางอากาศ ลำตัวคมกริบแวววับเย็นเยียบ โถมใส่จางเหมยเจินเหรินอย่างบ้าคลั่งไม่ขาดสาย
แม้จางเหมยเจินเหรินจะพลังบำเพ็ญเพียรสูงส่ง แถมภูมิคุ้มกันต่อพิษทุกชนิด แต่พอเจอพายุสีเงินถล่มทลายขนาดนี้ ก็อดปวดหัวไม่ได้
เขาแกว่งอิฐฟาดปลามีดบางไม่หยุด แต่ก็ยังมีปลาใหม่ๆ ทะลักเข้ามาไม่ขาดสาย
แม่ง รังแกแต่คนซื่อ มีปัญญาก็ไปหาไอ้เด็กเวรนั่นสิ!
คำพูดไม่ทันขาดคำ ปลามีดบางนับร้อยก็พุ่งใส่เย่ชิวจริงๆ
เย่ชิวกำลังจะเรียกเปลวเพลิงพิเศษออกมา จู่ๆ ไอเดียก็ผุดวาบในหัว
ฟิ่ว!
เย่ชิวดีดนิ้วปล่อยพลังกระบี่หลายสาย ซัดปลามีดบางที่โจมตีเขาจนกลายเป็นหมอกเลือด
หันไปมองอีกทาง
เห็นม่อเทียนจีซัดฝ่ามือใส่ปลามีดบางที่เข้ามาประชิดตัวอย่างต่อเนื่อง ส่วนหลินต้าหนiaoกำมีดตอน ผ่าท้องปลามีดบางที่พุ่งมาทีละตัวๆ
วูม!
ฉับพลัน เย่ชิวเปิดปราณแท้ป้องกันกาย ก่อเกิดเกราะป้องกันเป็นแสงเจิดจ้าครอบร่างเขาไว้
ชั่วต่อมา
ปลามีดบางที่พุ่งใส่เย่ชิวชนเกราะป้องกันเข้าเต็มๆ ร่างกายสลายเป็นละอองเลือดปลิวว่อน
จางเหมยเจินเหรินเห็นเย่ชิวทำแบบนั้น ถึงกับด่าตัวเองด้วยความหัวเสีย โง่เง่าชะมัด ลืมวิธีง่ายๆ แค่นี้ไปได้ยังไง
ว่าแล้ว เขากับม่อเทียนจีและหลินต้าหนiaoก็รีบเปิดเกราะป้องกัน
ทันทีนั้น ปลามีดบางก็เข้าใกล้พวกเขาไม่ได้อีก
จางเหมยเจินเหรินบ่นใส่เย่ชิวว่า ไอ้เด็กเวร วิธีง่ายขนาดนี้ ทำไมไม่เตือนผมให้เร็วกว่านี้?
เย่ชิวว่า ผมนึกว่าท่านอยากแสดงบารมีต่อหน้าฝูงปลาเสียอีก
จางเหมยเจินเหริน: หืม??
ต่อหน้าคนยังโชว์ศักดาไม่ได้ จะไปอวดเก่งต่อหน้าปลาทำซากอะไร!
ม่อเทียนจีชำเลืองดู เห็นว่าถึงพวกเขาจะหลบอยู่ในเกราะป้องกันแล้ว แต่ปลามีดบางก็ยังไม่ยอมเลิกรา
เห็นปลามีดบางแต่ละตัวแยกเขี้ยวสะบัดครีบ ราวใบมีดเงินวาว กราดเกรี้ยวโถมใส่เกราะป้องกันไม่หยุด
เหมือนมันโดนอะไรกระตุ้น ยิ่งแยกเขี้ยวใส่ ยิ่งรุนแรงหนักขึ้น
ถึงจะมีปลามีดบางนับไม่ถ้วนชนเกราะป้องกันจนร่างกลายเป็นหมอกเลือด ตัวอื่นๆ ก็ยังถาโถมซ้ำๆ ราวกับจะไม่หยุดจนกว่าจะกัดพวกเขาตาย
หลินต้าหนiaoว่า เท่าที่ข้ารู้ ปลามีดบางไม่ใช่พวกจะโจมตีมนุษย์สุ่มสี่สุ่มห้า เรื่องนี้ต้องมีเงื่อนงำ
ม่อเทียนจีว่า หรือว่า...มีใครกำลังควบคุมมัน?



VERIFYCAPTCHA_LABEL
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: วิสารทแพทย์เทวัญ
ตอนที่ 261-281 ทำไมมีตอนละไม่กี่บรรทัด...
เรื่องนี้มีเติมเงินอ่านไหมครับ แนะนำหน่อย...
ทำไมลงวันละตอนแล้วครับ ช่วยชี้แจงหน่อยครับ...
ทำไมช่วงนี้ลงวันละตอนล่ะครับอีกอย่างช่วงแรกได้อ่านตั้งแต่7โมงเช้าแต่พอลงตอนเดียวต้องอ่านตอน3โมงเย็น...
ไอ้ชิบหาย มีแต่หน้าเปล่าๆมา3วันแล้ว พอๆเลิกอ่านบล็อคแม่งออกเลย หนังสือที่อื่นมีอ่านเยอะแยะ...
หลังๆทำไมลงแต่หน้าเปล่า ไม่มีตัวหนังสือสักตัว...
จะอ่านบท1611-1616ยังใงคับ...
ตอนที่ 267 - 301 มีแค่ 2-3 บรรทัดเองรบกวนแก้ไขให้ด้วยครับ ขอบคุณครับ...
อยากอ่านจนจบเรื่องทำไงบ้างครับ...
ฮาเร็มไหมครับ...