วิสารทแพทย์เทวัญ นิยาย บท 2750

สายตาของทุกคนพร้อมใจกันจับจ้องไปยังสาวงามวัยแรกแย้มที่โผล่มาอย่างกะทันหัน

นางสวมชุดสีม่วงอ่อนเรียบโก้ ก้าวย่างเบาราวสายลมจากหุบเขา ให้ความรู้สึกสดชื่นและเหนือสามัญ

บ้าเอ๊ย เธอมาที่นี่ได้ยังไง ซวยแล้วๆ!

เฟิงเสี่ยวเสี่ยวเห็นหญิงสาวก็หน้าซีด รีบส่งเสียงลับถึงเย่ชิวกับพวกว่า “เย่ฉางเซิง พวกนายรีบหนีไปเถอะ ผมช่วยพวกนายไม่ได้แล้ว”

“ทำไมล่ะ?” เย่ชิวถาม

เขางงอยู่ในใจ ก็แค่ผู้หญิงคนหนึ่ง ทำไมถึงทำให้เฟิงเสี่ยวเสี่ยวกลัวถึงขนาดนี้?

เฟิงเสี่ยวเสี่ยวว่า “นายรู้ไหมว่าเธอเป็นใคร?”

“แล้วเธอเป็นใคร?” เย่ชิวถามกลับ

เฟิงเสี่ยวเสี่ยวตอบ “เธอคือคนเดียวที่เป็นผู้หญิงในห้าสุดยอดอัจฉริยะแห่งเขตต้องห้ามชีวิต มาจากเซวียนหยวนเจีย—เซวียนหยวนหรงเอ๋อร์”

ได้ยินดังนั้น จางเหมยเจินเหรินกับพวกก็อดไม่ได้ที่จะลอบสังเกตเซวียนหยวนหรงเอ๋อร์เงียบๆ

ในดวงตาเย่ชิวก็ปรากฏแววประหลาดใจ “นี่เธอคือเซวียนหยวนหรงเอ๋อร์?”

เขามองพินิจอีกหน พบว่าเซวียนหยวนหรงเอ๋อร์ดูอายุราว 20 ปี หน้าตาละมุนอ่อนหวาน ดวงตาเป็นประกายดุจสายน้ำในฤดูใบไม้ร่วง แววคิ้วมีความสง่าที่ไม่ธรรมดา ราวนางเซียนหลุดออกมาจากภาพวาด

แรกเห็น ก็งามสะกดใจ!

แล้วเย่ชิวก็สังเกตว่าดั้งของนางเล็กแต่โด่งได้รูป ริมฝีปากแดงระเรื่อเหมือนผลเชอร์รี พอเผยรอยยิ้มจะมีลักยิ้มตื้นๆ ชวนให้เอ็นดู

มองครั้งที่สอง ให้ความรู้สึกน่ารักเรียบร้อย!

“มองดูก็ไม่น่ากลัวนี่ ทำไมนายเห็นเธอแล้วเหมือนเห็นเสือ?” เย่ชิวถาม

เฟิงเสี่ยวเสี่ยวหัวเราะฝืดๆ แล้วส่งเสียงลับว่า “ในหมู่คนรุ่นเยาว์ของเขตต้องห้ามแห่งชีวิต นอกจากร่างเทพไร้เทียมทานของฮวงจินเจียจู๋ที่ปิดด่านบำเพ็ญ ไม่ออกมาให้พบหน้า ก็แทบไม่มีใครไม่กลัวเธอ”

“เย่ฉางเซิง นายยังไม่รู้อีกอย่าง เซวียนหยวนหรงเอ๋อร์แม้ดูอ่อนหวานละมุน แต่พลังบำเพ็ญเพียรของเธอลึกซึ้งจนหยั่งไม่ถึง แถมยังเป็นช่างหลอมอาวุธฝีมือฉกาจ”

“ในบรรดาห้าสุดยอดอัจฉริยะแห่งเขตต้องห้ามชีวิต เกรงว่าคนเดียวที่สยบเธอได้ ก็คือร่างเทพไร้เทียมทานนั่น”

“ยิ่งไปกว่านั้น สไตล์การลงมือของเธอออกจะประหลาด เดายาก ไม่มีใครรู้ว่าเธอจะทำอะไรต่อ”

“ผมยังได้ยินว่า เธอกำลังฝึกดวงตาเพลิงทองคำ ถ้าฝึกสำเร็จจะมองทะลุทุกการปลอมแปลง แต่ก็ไม่รู้ว่าเธอฝึกสำเร็จหรือยัง ถ้าสำเร็จขึ้นมา พวกนายก็…”

ได้ยินดังนั้น เย่ชิวก็สะดุ้งในใจ

เขาครอบครองดวงตาสวรรค์ จึงรู้ดีว่า หากอยู่ภายใต้สายตาดวงตาเพลิงทองคำ ก็ไม่มีที่ให้หลบซ่อน

“เจ้าเด็กแสบ ตอนนี้จะเอาไง?” จางเหมยเจินเหรินเริ่มตึงเครียด

“หัวหน้า หรือว่า…ชิงลงมือก่อน?” หลินต้าหนิวว่า

ม่อเทียนจีไม่พูดแม้สักคำ สีหน้าเคร่งขรึมหนักแน่น

เย่ชิวขมวดคิ้วเล็กน้อย เขาไม่คาดคิดว่าหญิงสาวที่ดูสวยอ่อนหวานจะมีหมัดเด็ดร้ายกาจขนาดนี้

คิดครู่หนึ่ง เย่ชิวว่า “รอดูท่าทีไปก่อน! ถ้ามีอะไรพลิกผัน อย่างมากก็ตะลุยฝ่าออกไป”

“ตะลุยฝ่าออกไป?” เฟิงเสี่ยวเสี่ยวเย้ย “ต่อหน้าเซวียนหยวนหรงเอ๋อร์ ยังจะคิดฝ่าออกไปอีกหรือ พูดได้คำเดียว กล้าก็กล้า แต่ไม่รู้จักตาย”

พอดีตอนนั้น เซวียนหยวนหรงเอ๋อร์ก็เดินมาถึงตรงหน้า สายตาของนางกวาดผ่านเฟิงเสี่ยวเสี่ยว หลินต้าหนิว และคนอื่นๆ แล้วหยุดลงที่เย่ชิว

จ้องลึกๆ อยู่หลายอึดใจ

“คุณหนูเซวียนหยวน มาที่นี่ด้วยเหตุใดครับ?” ผู้อาวุโสตระกูลถังเอ่ยทักอย่างให้เกียรติ

แม้เฟิงเสี่ยวเสี่ยวจะเป็นผู้สืบทอดของเฟิงเจีย แต่บารมียังเทียบเซวียนหยวนหรงเอ๋อร์ไม่ได้ อย่าว่าแต่ผู้อาวุโสเลย แม้แต่ท่านถังชางไห่ก็ยังไม่กล้าละเลยเซวียนหยวนหรงเอ๋อร์ง่ายๆ

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน