พอได้ยิน สีหน้าของเฟิงเสี่ยวเสี่ยวก็เปลี่ยนไปมา จนอ่านไม่ออกว่าเขาคิดอะไร
เขาไม่คาดคิดว่าเย่ชิวจะอวดดีถึงเพียงนี้ ไม่ใช่แค่คิดจะเก็บถังซาน ยังกล้าถามถึงความเป็นความตายของเฟิงอู๋เหินอีกด้วย
เย่ฉางเซิง นาย…นายบ้าไปแล้วหรือ? น้องชายลูกพี่ลูกน้องของผม เฟิงอู๋เหิน นายจะพูดถึงความเป็นความตายของเขาแบบส่งเดชแบบนี้ได้ยังไง?
เสียงของเฟิงเสี่ยวเสี่ยวมีความสั่นอยู่เล็กน้อย ชัดว่าโดนคำพูดของเย่ชิวเล่นเอาตกใจจนเสียงสั่น
เย่ชิวเพียงยิ้มบาง กล่าวด้วยสายตาลึกซึ้งว่า: ผมแค่ช่วยคุณคิดถึงผลที่ตามมา เพราะพอผมลงมือเมื่อไร น้องชายลูกพี่ลูกน้องของคุณย่อมหนีไม่พ้นจะถูกลูกหลง
ถามตรงๆ เลย คุณอยากให้ผมไว้ชีวิตเขา หรืออยากให้ผมส่งเขาลงยมโลก?
หรือจะให้ผมตัดสินใจแทน?
ผมว่าฆ่าทิ้งดีกว่า
ข้อแรก เขาเป็นคนของเฟิงเจียแต่กลับไม่เห็นหัวคุณ นั่นคือไม่ให้เกียรติผู้ใหญ่ ข้อสอง ถ้าเขาไม่ตาย ตำแหน่งของคุณถูกเขาแทนที่เป็นเรื่องของเวลาเท่านั้น สุดท้าย ต่อให้คุณได้เป็นหัวหน้าตระกูลของเฟิงเจียในอนาคต คุณก็คงไม่อยากมีคนหัวดื้อไม่เชื่อฟังแบบนี้อยู่ข้างกาย…
พอแล้ว! เฟิงเสี่ยวเสี่ยวตัดบทเย่ชิว น้ำเสียงปนโทสะกล่าวว่า: เย่ฉางเซิง ผมเตือนนะ อย่าทำอะไรบุ่มบ่าม
เฟิงอู๋เหินกับถังซานไม่ใช่คนที่นายจะไปหาเรื่องได้ง่ายๆ เบื้องหลังพวกเขาคือทั้งถังเจียกับเฟิงเจีย
ถ้านายลงมือขึ้นมา ผลที่ตามมาจะร้ายแรงเกินคาด!
เย่ชิวส่ายหัวเบาๆ ไม่ใส่ใจคำเตือนนั้น: ผลลัพธ์เหรอ? ตอนนี้ทั่วเขตต้องห้ามแห่งชีวิตกำลังไล่ล่าผม จะมีอะไรเลวร้ายไปกว่านี้อีก?
หลักการของผมมีข้อเดียว: ใครไม่ก่อเรื่องกับผม ผมก็ไม่ยุ่ง; ใครกล้าล้ำเส้น ผมถอนรากถอนโคน
คุณก็รู้ดี ถังหลี่เป็นฝ่ายเปิดฉากเล่นงานผมก่อน ผมถึงฆ่าเขา
ไหนๆ ตอนนี้ถังเจียถึงกับเอาศาสตราจักรพรรดิมาประกาศตั้งค่าหัวล่าผม ผมก็จะไม่ไว้หน้าให้พวกเขา ดังนั้น ต่อให้เทพลงมาก็ช่วยถังซานไม่ได้ วันนี้ถังซานต้องตาย
ส่วนเฟิงอู๋เหิน ผมจะเห็นแก่หน้าคุณ ให้คุณเป็นคนตัดสินใจเรื่องความเป็นความตายของเขา
คุณอยากให้เขารอด ผมก็ไว้ชีวิตเขา; ถ้าคุณอยากให้เขาตาย ผมจะส่งเขาไป
เฟิงเสี่ยวเสี่ยวนิ่งงัน
ในใจเขาสองจิตสองใจอย่างหนัก
ด้านหนึ่ง เขาไม่อยากให้เย่ชิวลงมือ เพราะถ้าตัวตนของเย่ชิวหลุดขึ้นมา อาจนำภัยพิบัติมาสู่เขาและตระกูล อีกด้านหนึ่ง เขากลับรู้สึกคาดหวังอย่างประหลาดต่อฝีมือและความแน่วแน่ของเย่ชิว
เย่ฉางเซิง นาย…แน่ใจจริงๆ เหรอว่าจะฆ่าถังซานได้?
เย่ชิวไม่ตอบตรงๆ เพียงยิ้มมุมปากแล้วว่า: เดี๋ยวคุณก็รู้คำตอบเอง
ทันใดนั้น การต่อสู้บนฟ้าก็ทวีความเดือดระอุ
เงาร่างของถังซานกับเฟิงอู๋เหินพุ่งสวนกันราวสายฟ้าสองเส้น ทุกครั้งที่ปะทะกันเสียงระเบิดกึกก้องสะท้านหู
ตูม!
อีกระลอกปะทะดุเดือด ทั้งคู่ถอยพร้อมกันหลายก้าว ยืนห่างกันประจันหน้า
ฮ่าฮ่าฮ่า ถังซาน ดูท่าช่วงนี้ฝีมือขึ้นบ้างนะ แต่ถ้าจะครอบครองหญ้าเก้าสังเคราะห์แห่งดารา แค่นี้ยังไม่พอ!
เฟิงอู๋เหินหัวเราะลั่น ร่างวูบไหวก่อนจะพุ่งเข้าหาถังซานอีกครั้ง
สายตาถังซานเย็นเฉียบ ก็โต้กลับไม่ยอมกันว่า: เฟิงอู๋เหิน แกก็มีแค่นี้ วันนี้ฉันจะสั่งสอนให้แกเลิกกร่างเอง!
ทั้งสองเข้าปะทะกันอีก ยิ่งสู้ยิ่งดุ

VERIFYCAPTCHA_LABEL
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: วิสารทแพทย์เทวัญ
ตอนที่ 261-281 ทำไมมีตอนละไม่กี่บรรทัด...
เรื่องนี้มีเติมเงินอ่านไหมครับ แนะนำหน่อย...
ทำไมลงวันละตอนแล้วครับ ช่วยชี้แจงหน่อยครับ...
ทำไมช่วงนี้ลงวันละตอนล่ะครับอีกอย่างช่วงแรกได้อ่านตั้งแต่7โมงเช้าแต่พอลงตอนเดียวต้องอ่านตอน3โมงเย็น...
ไอ้ชิบหาย มีแต่หน้าเปล่าๆมา3วันแล้ว พอๆเลิกอ่านบล็อคแม่งออกเลย หนังสือที่อื่นมีอ่านเยอะแยะ...
หลังๆทำไมลงแต่หน้าเปล่า ไม่มีตัวหนังสือสักตัว...
จะอ่านบท1611-1616ยังใงคับ...
ตอนที่ 267 - 301 มีแค่ 2-3 บรรทัดเองรบกวนแก้ไขให้ด้วยครับ ขอบคุณครับ...
อยากอ่านจนจบเรื่องทำไงบ้างครับ...
ฮาเร็มไหมครับ...