วิสารทแพทย์เทวัญ นิยาย บท 2756

ถังซานกับเฟิงอู๋เหินสบตากัน ทั้งคู่ตกตะลึงจนพูดไม่ออก

พวกเขาไม่คิดเลยว่า หญ้าเก้าสังเคราะห์แห่งดาราเลือกเย่ชิวเอง เหตุการณ์นี้ช่างเหลือเชื่อเกินบรรยาย

“แ-แก…แกทำได้ยังไงกันแน่?”

เฟิงอู๋เหินกลั้นไม่ไหวเอ่ยถาม เสียงสั่นอย่างเห็นได้ชัด ราวกับรับความจริงนี้ไม่ได้

เย่ชิวเพียงยิ้มบางๆ ไม่ตอบคำถามของเฟิงอู๋เหินโดยตรง แต่หันไปมองถังซานแล้วถามว่า “ตอนนี้ นายยังมีอะไรจะพูดอีกไหม?”

สีหน้าของถังซานมืดครึ้มจนเห็นได้ชัด เขาจ้องหญ้าเก้าสังเคราะห์แห่งดาราในมือเย่ชิว แววตาฉายทั้งความละโมบและความเจ็บใจ

“ฮึ!” ถังซานสะบัดเสียงเย็นชา “ที่แกได้หญ้าเก้าสังเคราะห์แห่งดารา ก็แค่เพราะโชคดี แต่คนกำลังจะตายไม่คู่ควรครอบครองมัน”

เย่ชิวหัวเราะ “คนกำลังจะตาย? หมายความว่าไง? จะฆ่าผมงั้นเหรอ? คิดว่าจะทำได้เรอะ?”

ปากดีนัก!

อวดดีไม่เบา!

เฟิงอู๋เหินสะดุ้งในใจ กล้าใช้ท่าทีแบบนี้คุยกับถังซาน ต้องไม่ธรรมดาแน่

“ไอ้หนู นี่แก—” ถังซานเพิ่งอ้าปาก ก็ถูกเฟิงอู๋เหินขัดจังหวะ

เฟิงอู๋เหินมองเย่ชิว ถามโดยอดไม่อยู่ “แกเป็นใครกันแน่?”

เย่ชิวไม่ตอบตรงๆ “ผมเป็นใครไม่สำคัญ สำคัญคือ ตอนนี้หญ้าเก้าสังเคราะห์แห่งดาราอยู่ในมือผม”

“ถ้าพวกแกอยากได้ ผมก็ให้ได้”

“แต่ผมมีเงื่อนไขหนึ่ง”

ถังซานกับเฟิงอู๋เหินสบตากัน ต่างเห็นความแน่วแน่ในดวงตาของอีกฝ่าย

พวกเขารู้ดีว่าอีกฝ่ายไม่มีทางยอมปล่อยยาศักดิ์สิทธิ์ไปง่ายๆ

“ได้ แกว่ามา ต้องทำยังไงถึงจะได้หญ้าเก้าสังเคราะห์แห่งดารา?” ถังซานถาม

เฟิงอู๋เหินก็ถามเย่ชิวต่อ “เงื่อนไขของแกคืออะไร?”

เย่ชิวหัวเราะเบาๆ สายตากวาดมองทั้งสอง “ยาศักดิ์สิทธิ์มีแค่ต้นเดียว แต่พวกแกสองคนอยากได้ทั้งคู่ ทำผมลำบากใจ”

“งั้นทำแบบนี้ พวกแกไปประลองตัดสินความเป็นความตายกัน”

“ตายไปคนหนึ่ง คนที่รอดจะมีโอกาสได้ยาศักดิ์สิทธิ์”

“ว่าไง?”

สิ้นคำพูดของเย่ชิว บรรยากาศเหมือนหยุดนิ่ง

หน้าถังซานกับเฟิงอู๋เหินเปลี่ยนสีทันที ทั้งคู่ไม่คาดคิดเลยว่าเย่ชิวจะเสนอเงื่อนไขแบบนี้

การประลองตัดสินความเป็นความตาย?

ช่างเหลวไหลสิ้นดี!

“แกบ้าหรือไง? จะให้พวกเราฆ่าฟันกันเอง?” เฟิงอู๋เหินตวาดอย่างเหลือเชื่อ

แม้เขากับถังซานจะไม่ถูกกัน แต่ทั้งสองก็ล้วนเป็นหนึ่งในห้าสุดยอดอัจฉริยะแห่งเขตต้องห้ามชีวิต จะให้สู้กันเอาเป็นตายเพราะยาศักดิ์สิทธิ์แค่ต้นเดียว นี่มันดูถูกกันชัดๆ

แววตาถังซานเย็นชาและดุดัน เขาจ้องเย่ชิวเย็นเยียบราวจะมองทะลุ แล้วถามเสียงต่ำ “ทำแบบนี้ เป้าหมายของแกคืออะไรกันแน่?”

รอยยิ้มของเย่ชิวยังคงเฉยชา เขาส่ายหัวเบาๆ “เป้าหมาย? ผมแค่คิดว่า ในเมื่อพวกแกต่างหมายมั่นหญ้าเก้าสังเคราะห์แห่งดารา ก็ต้องมีวิธีตัดสินที่ยุติธรรม ไม่ใช่หรือ?”

“ยุติธรรม?” ถังซานหัวเราะเย็น “ใช้ความเป็นความตายตัดสินว่าใครจะได้ยาศักดิ์สิทธิ์ นี่เรียกว่ายุติธรรมงั้นเหรอ?”

“อย่างน้อย มันก็ตรงที่สุด” เย่ชิวกางมือ ทำหน้าไม่รู้ไม่ชี้ “หรือพวกแกมีข้อเสนอที่ดีกว่านี้?”

เฟิงอู๋เหินกับถังซานสบตาอีกครั้ง ทั้งคู่รู้ดีว่า เย่ชิวกำลังยุให้แตกคอ หรือไม่ก็คิดยืมมือคนอื่นจัดการ จงใจให้พวกเขาตีกันเอง

“ช่าง…” เฟิงอู๋เหินกำลังจะบอกให้เลิก แต่ถังซานกลับพูดขึ้นมาเสียก่อน

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน