คนของเฟิงเจียมาแล้ว!
หัวหน้าตระกูลเฟิงเจีย เฟิงหลิงหยุน สวมเสื้อคลุมสีครามที่พลิ้วไหวสะบัดตามลม นำเหล่ายอดฝีมือของเฟิงเจียหลายคนกับสมาชิกตระกูลหนุ่มสาวบางส่วนเหาะมาถึง
ระหว่างคิ้วของเขาแผ่กลิ่นอายเหนือโลก ราวกับพร้อมจะลอยไปตามลม ท่องไปอย่างอิสระในโลกนี้
“ท่านหรง ท่านเป่ยหมิง ท่านถัง ไม่ได้เจอกันนาน”
น้ำเสียงของเฟิงหลิงหยุนนุ่มนวลละมุนราวหยก แฝงรอยยิ้มเล็กน้อย พลางยกมือคารวะตามธรรมเนียมต่อ หรงจิงเทียน ท่านผู้นำเป่ย์หมิง และ ท่านถังชางไห่
“ไม่ได้พบกันเสียนาน สบายดีหรือ” หรงจิงเทียนกล่าวตามมารยาท
ระหว่างพูด เขาก็กวาดตามองโดยไม่ตั้งใจไปยังสมาชิกเฟิงเจียที่ยืนอยู่ด้านหลังของเฟิงหลิงหยุน พยายามเพ่งหาเบาะแสอะไรบางอย่าง
ท่านผู้นำเป่ย์หมิงพูดต่อว่า: “ท่านเฟิง ยิ่งนับวันยิ่งสง่างามน่าอิจฉาจริงๆ”
ภายนอกเขาทักทายเฟิงหลิงหยุนอย่างสนิทสนม ทว่าภายในกลับระวังตัวอยู่ตลอด เพราะอย่างไรเสีย เขากับหรงจิงเทียนวางแผนจะพลิกสถานการณ์ในเขตต้องห้ามแห่งชีวิต
“ฮ่าฮ่าฮ่า…ท่านเป่ยหมิงชมเกินไปแล้ว” เฟิงหลิงหยุนกล่าวพร้อมรอยยิ้ม
ขณะบรรยากาศกำลังราบรื่น อยู่ๆ เสียงของ ท่านถังชางไห่ ก็ดังขึ้นมา
เขาจ้องมองเฟิงหลิงหยุนตรงๆ น้ำเสียงหนักแน่นไม่เปิดโอกาสให้สงสัย: “ท่านเฟิง ผมมีเรื่องหนึ่งยังไม่เข้าใจ อยากให้คุณพูดให้ชัด”
“เฟิงเสี่ยวเสี่ยวกับเฟิงอู๋เหิน ทั้งสองคนมีความเกี่ยวข้องกับเย่ฉางเซิงกันอย่างไรแน่?”
“ทำไมถึงมีคนเห็นว่าพวกเขาตามเย่ฉางเซิงเข้าไปในเขตแกนกลาง?”
ทันทีที่พูดออกมา บรรยากาศก็พลันเย็นยะเยือก
สายตาของหรงจิงเทียนและท่านผู้นำเป่ย์หมิงหันไปจับจ้องที่เฟิงหลิงหยุน รอคำตอบของเขา
เฟิงหลิงหยุนสีหน้าไม่เปลี่ยน เอ่ยช้าๆ ว่า: “ท่านถัง เรื่องนี้ผมเองก็รู้สึกประหลาดใจ”
“เสี่ยวเสี่ยวกับอู๋เหินเป็นหัวกะทิของคนรุ่นใหม่ในเฟิงเจียของผม แม้พวกเขาจะทำตัวตามใจอยู่บ้าง แต่ไม่เคยทำอะไรแบบสุ่มสี่สุ่มห้าไร้เป้าหมาย”
“ส่วนเหตุที่พวกเขาไปกับเย่ฉางเซิง ผมยังไม่ทราบ อย่างไรก็ตาม ผมเชื่อว่าพวกเขามีเหตุผลของตัวเอง”
ท่านถังชางไห่หัวเราะเยาะ: “เหตุผล? ฮึ! ลูกชายของผม ถังหลี่ ตายด้วยน้ำมือของเย่ฉางเซิง แค้นนี้ไม่อาจอยู่ใต้ฟ้าเดียวกัน!”
“สมาชิกของถังเจียอีกเป็นจำนวนมาก ก็โดนมืออำมหิตของเย่ฉางเซิงเล่นงาน”
“เฟิงหลิงหยุน หากเฟิงเจียของคุณไม่เกี่ยวข้องกับเรื่องนี้ ก็ควรประกาศจุดยืนให้ชัด มิฉะนั้นอย่าโทษว่าถังเจียเข้าใจผิดว่าพวกคุณสมคบกับเย่ฉางเซิงร่วมมือกันเล่นงานถังเจีย!”
เมื่อได้ยินก็เห็นเฟิงหลิงหยุนขมวดคิ้วน้อยๆ ชัดว่าไม่พอใจท่าทีแข็งกร้าวของท่านถังชางไห่
ต่างก็เป็นหัวหน้าตระกูลกันทั้งนั้น จะไปกลัวใครกัน!
ยิ่งไปกว่านั้น ถังเจียก็ใกล้จะล่มสลายอยู่แล้ว ส่วนเฟิงเจียยังอยู่กันพร้อมหน้าทั้งตระกูล
อย่างไรก็ดี เฟิงหลิงหยุนไม่โต้กลับทันที แต่กล่าวด้วยน้ำเสียงหนักแน่นว่า: “ท่านถัง พูดแรงไปแล้ว!”
“เฟิงเจียของผมทำอะไรต่างก็เปิดเผยตรงไปตรงมา หากมีความเข้าใจผิดจริง ผมจะสืบให้กระจ่าง แล้วให้คุณได้รับคำตอบที่พึงพอใจ”
“แต่ก่อนหน้านั้น ขอให้ท่านถังใจเย็นไว้ อย่าให้เสียไมตรี”
หรงจิงเทียนกับท่านผู้นำเป่ย์หมิงเฝ้าดูอยู่ข้างๆ อย่างเงียบๆ ต่างคนต่างมีแผนในใจ
ท่านผู้นำเป่ย์หมิงคิดในใจว่า ท่าทีของเฟิงหลิงหยุนยังคลุมเครือ เห็นได้ว่าเขายังจับต้นชนปลายไม่ชัด จึงไม่อยากรีบประกาศจุดยืน
ส่วนหรงจิงเทียนกำลังไตร่ตรองว่าจะใช้โอกาสนี้ผลักดันให้ความขัดแย้งระหว่างถังเจียกับเฟิงเจียลุกลามอย่างไร
“สืบให้กระจ่าง? เฟิงหลิงหยุน คุณกำลังหลอกใครอยู่?” ท่านถังชางไห่กล่าวด้วยน้ำเสียงเย็นชา “เฟิงเสี่ยวเสี่ยวเป็นลูกชายแท้ๆ ของคุณ เขาทำอะไรอยู่ คุณจะไม่รู้ได้ยังไง?”
“เฟิงอู๋เหินเป็นอัจฉริยะไร้เทียมทานของเฟิงเจีย เขาออกจากเฟิงเจียไปทำอะไร คุณจะไม่สนใจเลยหรือ?”

VERIFYCAPTCHA_LABEL
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: วิสารทแพทย์เทวัญ
ตอนที่ 261-281 ทำไมมีตอนละไม่กี่บรรทัด...
เรื่องนี้มีเติมเงินอ่านไหมครับ แนะนำหน่อย...
ทำไมลงวันละตอนแล้วครับ ช่วยชี้แจงหน่อยครับ...
ทำไมช่วงนี้ลงวันละตอนล่ะครับอีกอย่างช่วงแรกได้อ่านตั้งแต่7โมงเช้าแต่พอลงตอนเดียวต้องอ่านตอน3โมงเย็น...
ไอ้ชิบหาย มีแต่หน้าเปล่าๆมา3วันแล้ว พอๆเลิกอ่านบล็อคแม่งออกเลย หนังสือที่อื่นมีอ่านเยอะแยะ...
หลังๆทำไมลงแต่หน้าเปล่า ไม่มีตัวหนังสือสักตัว...
จะอ่านบท1611-1616ยังใงคับ...
ตอนที่ 267 - 301 มีแค่ 2-3 บรรทัดเองรบกวนแก้ไขให้ด้วยครับ ขอบคุณครับ...
อยากอ่านจนจบเรื่องทำไงบ้างครับ...
ฮาเร็มไหมครับ...