วิสารทแพทย์เทวัญ นิยาย บท 2821

พอเย่ชิวพูดจบ ทุกคนก็พากันหันมามองเขา หูผึ่ง สีหน้าต่างเต็มไปด้วยความสงสัยใคร่รู้

“ไอ้กระต่ายน้อย เลิกเล่นตัวได้แล้ว รีบพูดมา!” จางเหมยเจินเหรินเร่งอย่างหงุดหงิด

เย่ชิวกดเสียงต่ำลงแล้วพูดว่า “หรงไท่คือ ลูกนอกสมรสของหรงจิงเทียน เรื่องนี้นอกจากหรงจิงเทียนกับตัวหรงไท่เองแล้ว คนอื่นไม่มีใครรู้เลย”

จางเหมยเจินเหรินถามว่า “แม่มันเองก็ไม่รู้หรือไง?”

เย่ชิวว่า “แม่เขาตายไปแล้ว”

“แม่ของหรงไท่เคยเป็นสาวใช้คนหนึ่งในฮวงจินเจียจู๋ หรงจิงเทียนชอบเรียกสาวใช้คนนี้ไปนอนอุ่นเตียงให้ บ่อยเข้า ๆ สาวใช้คนนั้นก็ท้อง มีหรงไท่ขึ้นมา”

“หลังจากสาวใช้คนนั้นตั้งท้อง หรงจิงเทียนก็แอบย้ายตัวเธอไปอยู่ที่ลับแห่งหนึ่ง หลังจากนั้นก็จะแวะไปเยี่ยมเป็นระยะ”

“ตอนหรงไท่อายุแปดปี แม่เขาก็ตาย”

เฟิงเสี่ยวเสี่ยวถามขึ้นมาทันทีว่า “หัวหน้า ความหมายของหัวหน้าคือหรงอี้เองก็ไม่รู้ฐานะที่แท้จริงของหรงไท่งั้นเหรอ?”

“เป็นไปได้ยังไงกัน?” เฟิงอู๋เหินว่า “ถ้าหรงอี้ไม่รู้ฐานะของหรงไท่ เขาจะออกหน้าปกป้องหรงไท่ได้ยังไง? ยังถึงขั้นบังคับให้ข้าขอโทษหรงไท่อีก”

หลินต้าหนiaoพยักหน้าเสริมว่า “ใช่ จากที่ฟังเรื่องที่เสี่ยวเสี่ยวกับเจ้าเล่ามา มองเห็นชัดเลยว่าหรงอี้เอ็นดูหรงไท่มาก แบบนี้เขาจะไม่รู้ฐานะของหรงไท่ได้ยังไง?”

เย่ชิวว่า “ตามความทรงจำของหรงไท่ หรงอี้ไม่รู้ฐานะที่แท้จริงของเขาจริง ๆ”

ม่อเทียนจีพูดว่า “ในเมื่อหรงอี้ยังไม่รู้ฐานะที่แท้จริงของหรงไท่ แล้วทำไมถึงได้ปกป้องเขาขนาดนั้นล่ะ? แค่นึกว่าหรงไท่เป็นคนรับใช้ของตัวเองเท่านั้นหรือ?”

“ถ้าเป็นแค่ความสัมพันธ์ชั้นนั้นล่ะก็ ความสัมพันธ์นายบ่าวคู่นี้ก็ดีเกินไปหน่อยแล้ว”

เฟิงเสี่ยวเสี่ยวว่า “มันไม่สมเหตุสมผล ตามที่ข้ารู้มา หรงอี้ดีกับหรงไท่มากกว่าดีกับหรงฮวากับหรงห่าว คุณชายอีก ต่อให้ความสัมพันธ์นายบ่าวดีขนาดไหน ก็ไปไม่ถึงระดับนี้หรอก”

จางเหมยเจินเหรินถามว่า “ไอ้กระต่ายน้อย หรือว่าข้างในมันยังมีเรื่องลับอีกชั้น?”

“เดาถูกแล้วล่ะ” เย่ชิวยิ้ม “บอกความจริงพวกเจ้าก็ได้ หรงอี้ที่รักและปกป้องหรงไท่ขนาดนั้น เป็นเพราะว่า…”

พูดมาถึงตรงนี้ เย่ชิวจงใจหยุดไปดื้อ ๆ

“ไอ้กระต่ายน้อย กล้าพูดครึ่ง ๆ กลาง ๆ ระวังของลับขาดเอาได้ รีบพูดมา!” จางเหมยเจินเหรินเร่ง

“หัวหน้า ขอร้องล่ะรีบพูดที!” หลินต้าหนiaoก็เร่งบ้าง

“ไม่แกล้งพวกเจ้าแล้ว” เย่ชิวว่า “เหตุที่หรงอี้ปกป้องหรงไท่มากขนาดนี้ ก็เพราะเขามีรสนิยมชายรักชาย”

อะไรนะ!

คำพูดของเย่ชิวเหมือนสายฟ้าฟาดกลางที่โล่ง เล่นเอาทุกคนที่อยู่ตรงนั้นตกตะลึงไปพร้อมกัน

“หัวหน้าว่าอะไรนะ? หรงไท่กับหรงอี้เป็น…พวกตัดแขนเสื้อ?” เฟิงเสี่ยวเสี่ยวเบิกตากว้าง แทบไม่เชื่อหูตัวเอง

เฟิงอู๋เหินก็ทำหน้าเหม่อราวกับถูกช็อก เขาส่ายหัวเบา ๆ เหมือนอยากสะบัดข่าวนี้ทิ้งไปจากสมอง “นี่…นี่มันเป็นไปได้ยังไง? หรงอี้นั่นนะคือทายาทของฮวงจินเจียจู๋ เขาจะไป…”

เย่ชิวยิ้มแล้วว่า “ฟังดูมันไม่น่าเชื่อก็จริง แต่ในความทรงจำของหรงไท่เป็นแบบนั้น ความสัมพันธ์ของคนทั้งสอง ฮิฮิ…แนบแน่นสนิทสนมมาก”

จางเหมยเจินเหรินหรี่ตา ยกมุมปากขึ้นเป็นรอยยิ้มเจือความสนุก “ไม่คาดคิดเลยจริง ๆ ว่าร่างเทพไร้เทียมทาน หนึ่งในห้าสุดยอดอัจฉริยะแห่งเขตต้องห้ามชีวิต จะมีรสนิยมพิเศษแบบนี้”

“เท่าที่เห็น น้ำในฮวงจินเจียจู๋ลึกกว่าที่พวกเราคิดไว้เยอะ”

“ดูท่าว่าครั้งนี้พวกเราจับปลาตัวโตเข้าให้จริง ๆ”

เฟิงเสี่ยวเสี่ยวถอนหายใจ “ไม่คิดเลยว่าหรงอี้จะมีรสนิยมแบบนี้ ถ้าเรื่องนี้เป็นความจริง เกรงว่าฮวงจินเจียจู๋คงกลายเป็นตัวตลกของเขตต้องห้ามแห่งชีวิตแน่”

“อย่างไรเสีย หรงอี้ก็เป็นทายาทของฮวงจินเจียจู๋”

“แถมพรสวรรค์ยังล้ำเลิศ หัวหน้าตระกูลใหญ่คนอื่น ๆ ก็ล้วนมองเขาดีทั้งนั้น!”

เย่ชิวว่า “ก็เพราะความสัมพันธ์อันวิปริตนี้แหละ หรงจิงเทียนถึงได้ระมัดระวังนักในการปกปิดฐานะของหรงไท่”

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน