การกระทำนี้ของเย่ชิว ทำให้ทุกคนที่อยู่หน้ากระจกส่องฟ้าตะลึงงัน
ชั่วขณะนั้น อากาศรอบตัวเหมือนจะแข็งตัวแน่นิ่ง
“หัวหน้า เขา…เขาฟันโอสถศักดิ์สิทธิ์ไร้เทียมทานทิ้งเหรอ?” เฟิงเสี่ยวเสี่ยวเบิกตากว้าง เอ่ยถามอย่างเหลือเชื่อ
ต้องรู้ก่อนนะว่า นั่นน่ะคือโอสถศักดิ์สิทธิ์ไร้เทียมทาน!
“อุตส่าห์หลอมสำเร็จยากเย็นแสนเข็ญ ดันทำลายมันทิ้งซะงั้น?” เฟิงอู๋เหินพูดด้วยน้ำเสียงเต็มไปด้วยความเสียดาย
“หรือว่าหัวหน้าไม่พอใจกับโอสถเม็ดนี้?” หลินต้าหนiao เอ่ยถามอย่างงงงัน
ม่อเทียนจีเองก็คิ้วขมวดแน่น มองไปยังจางเหมยเจินเหรินอย่างไม่เข้าใจ หวังจะได้คำตอบจากเขา
อย่างไรเสีย จางเหมยเจินเหรินคือคนที่รู้จักเย่ชิวดีที่สุด
“เฮ้อ!” จางเหมยเจินเหรินถอนหายใจยาว มองเย่ชิวด้วยแววตาซับซ้อนแล้วว่า “ทำไปเพื่ออะไรนะ”
เฟิงเสี่ยวเสี่ยวถามว่า “ท่านเต๋า ท่านรู้เหตุผลที่หัวหน้าทำแบบนี้เหรอ?”
จางเหมยเจินเหรินว่า “ตอนข้าอยู่ในโลกมนุษย์กับไอ้เจ้ากระต่ายน้อยนั่น เราผ่าน生死มาด้วยกันหลายครั้ง จากโลกมนุษย์มาจนถึงโลกแห่งการบำเพ็ญเพียร ลำบากเคียงบ่าเคียงไหล่ ฝ่าลมฝนมาด้วยกัน ไม่พูดเกินเลยไปนักหรอก ถ้าตัดสหายหญิงคนสนิทของเขาออกไป คนที่เข้าใจเขามากที่สุดก็คือข้านี่แหละ ว่าในใจเขากำลังคิดอะไรอยู่ ข้ารู้แจ้งชัดทุกอย่าง”
เฟิงอู๋เหินถามว่า “แล้วทำไมหัวหน้าต้องทำแบบนี้ล่ะ?”
จางเหมยเจินเหรินยิ้มบาง ๆ “เจ้าลองเดาดูสิ”
เดาให้ปู่แกสิ!
เฟิงอู๋เหินฮึดฮัดไม่พอใจ “ไม่พูดก็แล้วไป”
จางเหมยเจินเหรินเอ่ยช้า ๆ ว่า “ไอ้เจ้ากระต่ายน้อยทำแบบนี้ ย่อมต้องมีเหตุผลของมัน พวกเราดูไปก็พอแล้วกัน”
คำพูดเพิ่งจบ เพียงเห็นปลายนิ้วของเย่ชิวมีพลังกระบี่พุ่งออกมาอีกครั้ง ฟันโอสถศักดิ์สิทธิ์ไร้เทียมทานที่ถูกผ่าเป็นสองซีกให้กลายเป็นหกชิ้นเล็ก
ทำทุกอย่างเสร็จ เย่ชิวขยับกายวูบเดียว ทะยานออกมาจากภูเขาไฟ ปรากฏตัวต่อหน้าทุกคน
จากนั้น เขาเก็บโอสถศักดิ์สิทธิ์ไร้เทียมทานที่ถูกฟันแตกไว้กับตัวเองหนึ่งชิ้นเล็ก ๆ ส่วนอีกห้าชิ้น ก็ยื่นให้จางเหมยเจินเหริน เฟิงเสี่ยวเสี่ยว เฟิงอู๋เหิน ม่อเทียนจี และหลินต้าหนiao คนละชิ้น
ทันทีที่พวกเขารับโอสถสีม่วงโปร่งแสงชิ้นเล็ก ๆ นั้นมา ก็รู้สึกได้ว่าบนโอสถมีแสงวิญญาณบางเบาไหลเวียนอยู่ พลังยาอบอุ่นแต่ทรงอานุภาพสายหนึ่งทะลุผ่านปลายนิ้วไหลเข้าสู่ร่าง ทำให้จิตใจพลันปลอดโปร่งมีชีวิตชีวา
จนถึงตอนนี้เอง ทุกคนถึงเพิ่งเข้าใจว่า เย่ชิวฟันโอสถศักดิ์สิทธิ์ไร้เทียมทานให้แตกทำไม
แท้จริง หัวหน้าตั้งใจจะแบ่งให้พวกเขานี่เอง!
เฟิงอู๋เหินกับเฟิงเสี่ยวเสี่ยวตาซึมแดงทันทีด้วยความซาบซึ้ง พวกเขาไม่คาดคิดเลยว่า แค่ติดตามเย่ชิวมาได้ไม่นาน เย่ชิวจะดีกับพวกเขามากถึงเพียงนี้
เฟิงอู๋เหินรีบเอ่ยว่า “หัวหน้า โอสถศักดิ์สิทธิ์ไร้เทียมทานนี่ท่านหลอมมาด้วยความยากลำบาก ข้ารับไว้ไม่ได้”
เฟิงเสี่ยวเสี่ยวก็ว่า “หัวหน้า น้ำใจของท่านข้ารับไว้เต็มหัวใจแล้ว เพียงแต่ ถ้าท่านมีโอสถศักดิ์สิทธิ์ไร้เทียมทานเม็ดนี้ ท่านก็มีโอกาสทะลวงขึ้นสู่ระดับราชานักบุญไร้เทียมทาน มีสิทธิ์ไปท้าชนกับหยงอี้ ดังนั้นข้าก็รับไม่ได้เหมือนกัน”
ม่อเทียนจีกับหลินต้าหนiaoก็รีบพูดต่อ ๆ กันไป ว่ารับไว้ไม่ได้เช่นกัน
มีเพียงจางเหมยเจินเหรินที่ยังเงียบอยู่ เพราะเขารู้จักเย่ชิวดี เย่ชิวเป็นคนพูดแล้วไม่คืนคำ เมื่อตัดสินใจแล้ว จะไม่เปลี่ยนง่าย ๆ
เย่ชิวเอ่ยว่า “เลิกซาบซึ้งกันเองสักทีเถอะ พวกเจ้านึกว่าข้าทนใจแบ่งโอสถศักดิ์สิทธิ์ไร้เทียมทานให้พวกเจ้าจริง ๆ เหรอ?”
“โอสถเม็ดนี้อัดแน่นไปด้วยพลังงานมหาศาล ข้ากลัวว่าถ้ากินทั้งเม็ดเข้าไปจะรับไม่ไหว เลยต้องแบ่งกันกินต่างหาก”
“พอได้แล้ว อย่ามัวชักช้า รีบกินซะ”
“ความล้ำค่าของโอสถศักดิ์สิทธิ์ไร้เทียมทานข้าไม่ต้องอธิบายมากก็รู้กันอยู่ แล้วก็หวังว่าพวกเจ้าจะพยายามอย่างที่สุด ดูดซับพลังยาให้เต็มที่ ทะลวงพลังบำเพ็ญเพียรให้ได้”
พูดจบ เย่ชิวก็กินชิ้นโอสถของตัวเองเข้าไป จากนั้นหาที่เงียบสงบ นั่งขัดสมาธิลง เริ่มขับเคลื่อนพลังดูดซับพลังยา
ทุกคนยังยืนอยู่ที่เดิม กำโอสถศักดิ์สิทธิ์ไร้เทียมทานในมือแน่น ใจรู้สึกซับซ้อนยากอธิบาย
“เอาล่ะ อย่าทำให้ความตั้งใจของไอ้เจ้ากระต่ายน้อยต้องเสียเปล่า รีบฉวยเวลานี้ ทะลวงให้ได้สักระดับ” จางเหมยเจินเหรินพูดจบ ก็หาที่เหมาะ ๆ กลืนโอสถศักดิ์สิทธิ์ไร้เทียมทานลงไป หลับตาขับเคลื่อนพลัง


VERIFYCAPTCHA_LABEL
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: วิสารทแพทย์เทวัญ
ตอนที่ 261-281 ทำไมมีตอนละไม่กี่บรรทัด...
เรื่องนี้มีเติมเงินอ่านไหมครับ แนะนำหน่อย...
ทำไมลงวันละตอนแล้วครับ ช่วยชี้แจงหน่อยครับ...
ทำไมช่วงนี้ลงวันละตอนล่ะครับอีกอย่างช่วงแรกได้อ่านตั้งแต่7โมงเช้าแต่พอลงตอนเดียวต้องอ่านตอน3โมงเย็น...
ไอ้ชิบหาย มีแต่หน้าเปล่าๆมา3วันแล้ว พอๆเลิกอ่านบล็อคแม่งออกเลย หนังสือที่อื่นมีอ่านเยอะแยะ...
หลังๆทำไมลงแต่หน้าเปล่า ไม่มีตัวหนังสือสักตัว...
จะอ่านบท1611-1616ยังใงคับ...
ตอนที่ 267 - 301 มีแค่ 2-3 บรรทัดเองรบกวนแก้ไขให้ด้วยครับ ขอบคุณครับ...
อยากอ่านจนจบเรื่องทำไงบ้างครับ...
ฮาเร็มไหมครับ...