วิสารทแพทย์เทวัญ นิยาย บท 2830

เมื่อท่านเซวียนหยวนจิ้งเต๋อได้ยินดังนั้น ก็สะดุ้งในใจ เอ่ยถามว่า “ท่านพ่อ จะลงมือด้วยตัวเองหรือ?”

ต้องรู้ว่า ตั้งแต่ท่านเซวียนหยวนเฮ่อขึ้นเป็นหัวหน้าเซวียนหยวนเจีย จนถึงตอนนี้ ท่านยังไม่เคยลงมือเองสักครั้งเดียว

แน่นอน ไม่นับตอนสร้างอาวุธวิเศษ

ท่านเซวียนหยวนจิ้งเต๋อไม่เคยนึกเลยว่า ครั้งนี้ท่านพ่อกลับคิดจะลงมือเอง

ท่านเซวียนหยวนเฮ่อพูดว่า “เย่ฉางเซิงปั่นป่วนฟ้าดินไปแล้ว ถ้าข้าคาดไม่ผิด เขตต้องห้ามแห่งชีวิตคงจะเกิดการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ในไม่ช้า ในสภาพแบบนั้น ไม่มีใครลอยตัวอยู่เหนือเรื่องนี้ได้”

“ยิ่งไปกว่านั้น เซวียนหยวนของเราหนุนเย่ฉางเซิง ก็เท่ากับตั้งตัวเป็นศัตรูกับตระกูลใหญ่ที่เหลือ”

“อาศัยแค่เจ้า กับหรงเอ๋อร์ เจ้าคิดว่าจะรับมือพวกเขาไหวหรือ?”

ท่านเซวียนหยวนเฮ่อพูดต่อ “เพราะอย่างนั้น ข้าถึงคิดจะลงมือเอง”

ท่านเซวียนหยวนจิ้งเต๋อเอ่ยอย่างร้อนรนว่า “ท่านพ่อ ท่านคือเสาหลักของเซวียนหยวนของเรา ถ้าท่านเป็นอะไรขึ้นมา…”

ท่านเซวียนหยวนเฮ่อเพียงยิ้มบาง ๆ เอ่ยว่า “นั่นก็เป็นชะตาของข้า และก็เป็นชะตาของเซวียนหยวนเช่นกัน”

“โทษที่ข้าเอง ถ้ารู้ว่าจะเป็นแบบนี้ ตอนนั้นข้าก็ควรตั้งใจเพิ่มพลังบำเพ็ญเพียรให้มากกว่านี้” ท่านเซวียนหยวนจิ้งเต๋อพูดอย่างเสียใจ

ท่านเซวียนหยวนเฮ่อกล่าวว่า “จิ้งเต๋อ เจ้าต้องจำไว้ คนเราไม่ว่าตอนไหนก็ไม่ควรมาเสียใจภายหลัง เพราะเสียใจไปก็ไร้ประโยชน์”

“การหนุนเย่ฉางเซิง ทั้งเป็นการทำตามคำสั่งบรรพบุรุษ ทั้งเป็นการเสี่ยงพนันครั้งใหญ่”

“ถ้าเราพนันชนะ ก็จะได้รับประโยชน์ไม่รู้จบ”

ท่านเซวียนหยวนจิ้งเต๋อครุ่นคิดเล็กน้อยก่อนเอ่ยว่า “ท่านพ่อ ให้ข้าลับ ๆ รวบรวมศิษย์แกนกลางสักกลุ่ม แอบพาพวกเขาไปซ่อนดีไหม เผื่อตระกูลเกิดเรื่องอะไรขึ้นมา อย่างน้อยก็ยังเหลือสายเลือดให้เซวียนหยวน”

“ไม่ต้อง” ท่านเซวียนหยวนเฮ่อปฏิเสธอย่างหนักแน่น เอ่ยว่า “ในเมื่อเป็นคนของเซวียนหยวน ก็ต้องอยู่ร่วมตายร่วมกับเซวียนหยวน”

“ถ้าเซวียนหยวนไม่เหลืออยู่แล้ว พวกเขาก็อยู่ไม่ได้เหมือนกัน”

“เขตต้องห้ามแห่งชีวิตก็มีเท่านี้ เจ้าคิดว่าจะเอาพวกเขาไปซ่อนไว้ที่ไหนได้?”

ท่านเซวียนหยวนจิ้งเต๋อคิดตามแล้วก็เห็นจริง หากเซวียนหยวนถึงขั้นไม่เหลือ ชนตระกูลอื่นย่อมกวาดล้างจนไม่เหลือเชื้อ

ท่านเซวียนหยวนเฮ่อสั่งว่า “จิ้งเต๋อ เจ้าไปเรียกยอดฝีมือในตระกูลมารวมตัว ให้พร้อมรอคำสั่งทุกเมื่อ”

“อีกอย่าง คอยจับตาดูด้านนอกเขตแกนกลางให้ใกล้ชิด”

“ถ้าเย่ฉางเซิงยังมีชีวิตเดินออกมาจากข้างในได้ ก็ต้องมีศึกสะเทือนฟ้าเกิดขึ้นแน่”

พูดจบ ท่านเซวียนหยวนเฮ่อก็หมุนกายจากไป

“ท่านพ่อ ท่านจะไปไหน?” ท่านเซวียนหยวนจิ้งเต๋อเอ่ยถาม

ท่านเซวียนหยวนเฮ่อไม่แม้แต่หันกลับมา ตอบว่า “ไปเอาศาสตราจักรพรรดิ!”

หัวใจของท่านเซวียนหยวนจิ้งเต๋อดิ่งวูบ แล้วอดคิดไม่ได้ว่า ตระกูลใหญ่แต่ละแห่งต่างก็มีศาสตราจักรพรรดิอยู่หนึ่งชิ้น หากเกิดศึกใหญ่สะเทือนฟ้าขึ้นมา แล้วต่างฝ่ายต่างล้วนเรียกใช้ศาสตราจักราจักรพรรดิขึ้นพร้อมกัน เขตต้องห้ามแห่งชีวิตจะยังเหลืออยู่หรือไม่?

……

นอกเขตแกนกลาง

หรงจิงเทียน, เป่ยหมิงหวัง, เฟิงหลิงหยุน หัวหน้าตระกูล ทั้งสามหัวหน้าตระกูล นั่งอยู่บนสมบัติวิเศษสำหรับบิน จิบชาไปพลาง

จู่ ๆ กลิ่นอายพลังอันแข็งกร้าวสายหนึ่งก็พุ่งทะลุฟ้าขึ้นมา

ทันทีที่สัมผัสถึงกลิ่นอายนั้น ทั้งสามหัวหน้าตระกูลก็หันศีรษะไปพร้อมกัน วินาทีถัดมา ก็เห็นปรากฏการณ์เหนือธรรมชาติผุดพรายเหนือฮวงจินเจียจู๋ สายฟ้าคำรามไม่ขาดสาย

หรงจิงเทียน ผู้นำของฮวงจินเจียจู๋ บนใบหน้าปรากฏความยินดีที่ยากจะปิดบัง

เขาลุกขึ้นยืน สายตาเฉียบคมราวเปลวเพลิง มองทะลุทะลวงเมฆหมอก จ้องตรงไปยังปรากฏการณ์สะเทือนฟ้านั่น

“ไอ้เด็กอี้เอ๋อร์นี่คิดจะทำอะไรอีกล่ะ?”

“ข้าเตือนมันไว้ตั้งนานแล้ว ไม่ให้ก่อเรื่องเอิกเกริกขนาดนี้”

“ดูท่าคงต้องหันไปสั่งสอนมันอีกสักรอบ”

แม้ปากจะพูดอย่างนั้น แต่มุมปากของหรงจิงเทียนกลับยกสูง กดซ่อนความลำพองที่ฉายชัดระหว่างคิ้วเอาไว้ไม่อยู่เลย

หากไม่ใช่เพราะเป่ยหมิงหวังกับเฟิงหลิงหยุน หัวหน้าตระกูลเป็นสหายเก่ากัน เขาคงเอ่ยออกไปแล้วว่า “เห็นไหมล่ะ เสียงอึกทึกทั้งหมดนั่นฝีมือลูกชายข้าเอง ลูกข้าเพิ่งทะลวงขึ้นเป็นราชานักบุญไร้เทียมทานแล้ว!”

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน