ในตอนที่เยี่ยชิวสู้กับเหล่าซอมบี้ เขาก็ได้จับตาดูการเคลื่อนไหวของปีศาจเซียงซีด้วย ไม่ว่ายังไงปีศาจเซียงซีก็เป็นผู้เชี่ยวชาญยอดฝีมือระดับหนึ่งเลย และยังสามารถควบคุมซอมบี้ได้อย่างลึกลับอีก ทําให้เขาไม่ระแวงไม่ได้
แต่สิ่งที่เยี่ยชิวคิดไม่ถึงเลยก็คือ ปีศาจเซียงซีจะฉวยโอกาสที่เหล่าซอมบี้ล้อมเขาไว้ หันหลังหนีเข้าไปในป่าอย่างรวดเร็ว
นี่มันอะไรกัน?
อยากจะหนีงั้นเหรอ?
เยี่ยชิวตกตะลึงตาค้าง
เมื่อกี้ปีศาจเซียงซียังพูดจาปากจัดใส่ บอกว่าจะฆ่าเขา แต่ทำไมวิ่งหนีไปในพริบตาเลยล่ะ?
หรือนี่คือคนที่พูดจาปากจัด แต่ทำตัวขี้ขลาดในตำนาน?
ทำงี้ได้ด้วยเหรอ?
ในขณะนั้น เกอต้าจ้วงก็ตะโกนว่า "แย่ละ ไอ่สารเลวนั้นจะหนีแล้ว"
พอพูดจบ เกอต้าจ้วงก็ถือไม้วิ่งไล่ตาม
"ลุงเกอ อย่าไล่ตาม" เยี่ยชิวตะโกนเสียงดัง
แต่เกอต้าจ้วงไม่ฟังคําพูดของเยี่ยชิว ถ้าถามว่าคนกลุ่มนี้ ใครเกลียดปีศาจเซียงซีมากที่สุด คงต้องเป็นเกอต้าจ้วงอย่างแน่นอน
แต่เดิมหมู่บ้านโม่กั้นเป็นเหมือนดินแดนในอุดมคติ เงียบสงบกลมกลืนเป็นหนึ่งเดียว แต่สิ่งที่ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น ปีศาจเซียงซีมาทําให้วุ่นวายไปหมด ไม่เพียงเท่านั้น ยังมีชาวบ้านจํานวนมากที่เสียชีวิตด้วยน้ํามือของปีศาจเซียงซี ในฐานะผู้นําของหมู่บ้าน เกอต้าจ้วงเกลียดปีศาจเซียงซีเข้าไส้เลย
เกอต้าจ้วงแทบรอไม่ไหวที่จะฆ่าปีศาจเซียงซีในทันที เพื่อแก้แค้นให้กับชาวบ้านที่เสียชีวิตไป
ดังนั้น ในตอนที่เห็นปีศาจเซียงซีวิ่งหนีเข้าไปในป่า เกอต้าจ้วงก็ไม่สนใจความปลอดภัยของตัวเอง รีบวิ่งตามไป
เยี่ยชิวรู้ดีว่าเกอต้าจ้วงไม่ใช่คู่ต่อสู้ของปีศาจเซียงซี เมื่อเห็นเกอต้าจ้วงเข้าไปในป่า รู้สึกกังวลใจเล็กน้อย รีบจัดการซอมบี้เหล่านี้ที่ล้อมรอบเขาให้ล้มลง
หลังจากจัดการเสร็จ เยี่ยชิวก็ไปตามเกอต้าจ้วง เพิ่งวิ่งออกไปสองก้าว ก็ได้ยินเสียงร้องของซูเสี่ยวเสี่ยวมาจากข้างหลังว่า "หัวหน้า ช่วยด้วย"
เยี่ยชิวหันกลับไป และพบว่าซอมบี้กลุ่มนั้นลุกขึ้นจากพื้น และกระโจนเข้าหาซูเสี่ยวเสี่ยวและเหล่าเซี่ยงพวกเขา
"เชี้ย!"
เยี่ยชิวด่าด้วยความโมโห ทำอะไรไม่ได้ จึงต้องวิ่งกลับไปอีกครั้ง และห้ามเหล่าซอมบี้ที่กระโจนเข้าหาซูเสี่ยวเสี่ยวพวกเขาไว้
ซอมบี้กลุ่มนี้ตายยากมาก ไม่เพียงแต่แรงเยอะ มีการเคลื่อนไหวที่ว่องไว แถมยังให้ความร่วมมือกันอย่างราบรื่น
สิ่งที่สําคัญที่สุดคือพวกเขาเป็นคนตาย ไม่รู้สึกถึงความเจ็บปวดเลย หลังจากล้มลงก็ลุกขึ้นอย่างรวดเร็ว และโจมตีไปเรื่อยๆ
ภายในเวลาไม่ถึงสามนาที พวกเขาโจมตีเยี่ยชิวเป็นร้อยครั้ง
เยี่ยชิวเหนื่อยจนเหงื่อท่วมตัว ซอมบี้กลุ่มนี้ยังคงโจมตีต่อไป และไม่มีทีท่าจะหยุดเลย
"ไม่ได้ละ สู้ต่อไปแบบนี้ไม่ดีต่อฉันมาก ต้องหาทางจัดการพวกเขาให้เร็วที่สุด"
"แต่จะจัดการพวกเขาด้วยวิธีไหนล่ะ?"
สิ่งแรกที่เยี่ยชิวนึกถึงคือคาถาห้าสายฟ้า
คาถาห้าสายฟ้าใช้ได้ทั้งคนและภูตผีปีศาจ ซอมบี้เหล่านี้เป็นสิ่งชั่วร้าย คาถาห้าสายฟ้าสามารถยับยั้งพวกเขาได้พอดี
แต่ปัญหาคือ คาถาห้าสายฟ้ามีพลังล้นหลามมาก จะทำให้ร่างของเฉินเหล่าซานพวกเขานั้นพังทลาย ผลลัพธ์แบบนี้ไม่ใช่สิ่งที่เยี่ยชิวอยากเห็น
จากนั้น เยี่ยชิวลูบแหวนแพลตตินั่มที่นิ้วหัวแม่มือของตัวเอง
แหวนวงนี้เป็นแหวนที่เขาไปปฏิบัติภารกิจที่ต้าตงเมื่อวันก่อน ก่อนจะจากไป ถังเฟยมอบไว้ให้เขา
ถังเฟยเคยพูดไว้ว่า ภายในแหวนแพลตตินั่มวงนี้ มีระเบิดนาโนติดตั้งอยู่ ตราบใดที่รับแรงพลังถึงขีดจำกัดก็จะระเบิด อานุภาพใกล้เคียงกับระเบิดมือเลย
หากโยนแหวนแพลตตินั่มวงนี้ออกไป ก็สามารถจัดการซอมบี้กลุ่มนี้ได้เช่นกัน
เพียงแต่ ผลลัพธ์ก็จะเหมือนกับการใช้คาถาห้าสายฟ้า ร่างของเฉินเหล่าซานจะถูกระเบิด
"ไม่ได้ ต้องหาวิธีอื่น ต้องรักษาศพของเฉินเหล่าซานไว้"
เยี่ยชิวคิดอย่างรวดเร็ว
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: วิสารทแพทย์เทวัญ
ตอนที่ 267 - 301 มีแค่ 2-3 บรรทัดเองรบกวนแก้ไขให้ด้วยครับ ขอบคุณครับ...
อยากอ่านจนจบเรื่องทำไงบ้างครับ...
ฮาเร็มไหมครับ...
ทำไมตอนที่267มันมีน้อยจังอะ...
ช่วงนี้ทุกเรื่องทำไมมีแค่ห้าบรรทัด อ่านไม่รู้เรื่องเลย..ถ้าแอด..มีเวลารบกวนตรวจสอบให้ด้วยนะครับ..ขอร้อง...
สงสัยค่ะ สงสัยๆๆ เยี่ยวชิวจากนายแพทย์ฝึกหัดมาเป็นนักสู้ได้ยังไง...
ผู้หญิงคือเลวเลยอะ...
51 หายไปไหน...