เยี่ยชิวก็ไม่รู้ว่าตอนนี้ปีศาจเซียงซีอยู่ที่ไหน ถ้าหากให้เหล่าเซี่ยงพวกเขากลับไป ถ้าหากปีศาจเซียงซีฉวยโอกาสที่เยี่ยชิวไม่อยู่
ตาเฒ่าคนนี้ ยิ่งน้ำลายสอกับซูเสี่ยวเสี่ยว
ดังนั้น ให้เหล่าเซี่ยงพวกเขาอยู่กับตัวเองปลอดภัยกว่า
“ไปกับผม”เยี่ยชิวพูดจบ ก็เดินเข้าไปทางป่าลึก
เหล่าเซี่ยงพวกเขารีบเดินตามไป
ในป่าแห่งนี้ไม่ได้ใหญ่มาก เยี่ยชิวพาทุกคนมา เร็วมากก็เดินออกมาจากในป่าแล้ว
มองไปไกลๆ ไม่เห็นเงาของปีศาจเซียงซี ราวกับหมอนี่ไม่เคยปรากฏตัวออกมา
“หมอนั่นไปไหนแล้ว?”
“หรือว่าจะไปที่หมู่บ้านแล้ว?”
เหล่าเซี่ยงกับฟู่เหยียนเจี๋ยพูดอยู่ด้านหลัง
เกอต้าจ้วงก็ใจร้อนขึ้นมา และพูด“จำเป็นต้องรีบหาไอ้สารเลวนั่น ไม่อย่างนั้น ชาวบ้านจะมีอันตราย”
เยี่ยชิวก็รู้ ว่าจำเป็นต้องรีบตามหาปีศาจเซียงซี ถ้าหากคนวิปริตนี้ลงมือกับชาวบ้านอีก ถ้าอย่างนั้นผลลัพธ์ที่ตามก็ยากที่จะจินตนาการได้
ปัญหาตอนนี้ก็คือ หมอนั่นสามารถหลบอยู่ที่ไหน?
เยี่ยชิวลองตั้งสติปัญญา เขียนคาถาสะกดรอยตาม ถึงยังไง หลังจากที่เขามาที่หมู่บ้านโม่กั้น คาถาสะกดรอยตามก็ใช้ไม่ได้มีผล
แต่ผลลัพธ์ก็ทำให้เยี่ยชิวแปลกใจ
หลังจากที่เขียนคาถาสะกดรอยตามได้แล้ว กลุ่มควันสีดำก็ปรากฏต่อหน้าเขา หลังจากที่ลอยไปมาสองรอบ ทันใดนั้นก็ลอยไปทางด้านหน้า
“ไป!”
เยี่ยชิวตามคาถาสะกดรอยตามไป ไปตามทางภูเขาขรุขระ และมาถึงสถานที่คุ้นเคย
ตำแหน่งแหล่งของของบ่อน้ำเก่า!
เยี่ยชิวมองเห็นควันดำลอยอยู่บนบ่อน้ำ หยุดสักพัก จึงค่อยๆหายไปอย่างไร้ร่องรอย
“หมอเยี่ย พวกเรามาที่นี่ทำไม?”
เกอต้าจ้วงไม่เข้าใจ
“หัวหน้า ที่นี่คือที่ไหน?”เหล่าเซี่ยงถาม เมื่อวานเขาไม่ได้มาที่นี่
เยี่ยชิวชี้ไปที่บ่อน้ำและพูด“ลูกของตระกูลเมิ่งตายอยู่ในบ่อน้ำนี้”
“หัวหน้า พวกเราตามหาก็คือปีศาจเซียงซี ไม่ใช่หาลูกของตระกูลเมิ่ง…”ฟู่เหยียนเจี๋ยยังพูดไม่จบ สายตาก็เบิกกว้าง“หรือว่า…”
เยี่ยชิวพูดต่อจากฟู่เหยียนเจี๋ย“ใช่ ไอ้แก่นั่นก็อยู่ในบ่อน้ำ”
“เขาซ่อนอยู่ในบ่อน้ำ?นี้เป็นไปได้ยังไง?”เกอต้าจ้วงพูด“ในบ่อน้ำมีน้ำตลอดทั้งปี คนไม่สามารถซ่อนได้!”
เมื่อวานเวลาที่เยี่ยชิวมาที่นี่ ก็พบว่าน้ำในบ่อผิดปกติ เหมือนปกปิดความลึกลับอะไรอยู่
แต่หลังจากที่เขาเปิดดวงตาสวรรค์ ถูกกลิ่นอายของความตายดึงดูด แต่ก็ไม่ได้ดูอย่างละเอียด
ตอนนี้ ใช้คาถาสะกดรอยตามนำเขากลับมาที่นี่ ก็ทำให้เยี่ยชิวได้สติขึ้นมาทันที
ปีศาจเซียงซีซ่อนอยู่ในบ่อน้ำ!
“ถ้าหากผมเดาไม่ผิด ปีศาจเซียงซีซ่อนอยู่ในบ่อน้ำนี้”
เยี่ยชิวพูดจบ ก็เปิดดวงตาสวรรค์ สายตาก็สามารถมองเห็นสถานการณ์ในบ่อน้ำได้ชัดเจนทันที
ในบ่อน้ำนี้ลึกแปดเมตร แต่ความจริงมีน้ำแค่สองเมตร
ข้างบนน้ำในบ่อมีใบไม้เหี่ยวเฉาลอยบนผิวน้ำ นอกจากนี้ ข้างในไม่มีอะไรเลย ไม่พบร่างของปีศาจเซียงซี
หรือว่าคาถาสะกดรอยตามจะบอกผิดแล้ว?
ไอ้แก่นั่นไม่ได้หลบอยู่ในบ่อ?
เยี่ยชิวมองสำรวจในบ่อน้ำอย่างละเอียดอีกครั้ง ผ่านไปสักพัก สายตาก็ตกอยู่ในผนังบ่อน้ำ
“ที่แท้นายก็หลบอยู่ที่นี่ มิน่าล่ะเมื่อวานฉันจึงไม่เห็น”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: วิสารทแพทย์เทวัญ
ตอนที่ 267 - 301 มีแค่ 2-3 บรรทัดเองรบกวนแก้ไขให้ด้วยครับ ขอบคุณครับ...
อยากอ่านจนจบเรื่องทำไงบ้างครับ...
ฮาเร็มไหมครับ...
ทำไมตอนที่267มันมีน้อยจังอะ...
ช่วงนี้ทุกเรื่องทำไมมีแค่ห้าบรรทัด อ่านไม่รู้เรื่องเลย..ถ้าแอด..มีเวลารบกวนตรวจสอบให้ด้วยนะครับ..ขอร้อง...
สงสัยค่ะ สงสัยๆๆ เยี่ยวชิวจากนายแพทย์ฝึกหัดมาเป็นนักสู้ได้ยังไง...
ผู้หญิงคือเลวเลยอะ...
51 หายไปไหน...