วิสารทแพทย์เทวัญ นิยาย บท 335

เยี่ยชิวตกอยู่ในภวังค์

ตอนนี้ผู้ต้องสงสัยทุกคนถูกตัดออกหมดแล้ว เหลือเพียงซูเสี่ยวเสี่ยวเท่านั้น

เยี่ยชิว ยังจำได้ว่าตอนที่ซูเสี่ยวเสี่ยว มาที่ภาควิชาการแพทย์แผนจีน เรซูเม่ของเธอนั้นสะดุดตามาก

คนซานเฉิง

เมื่อปีที่แล้ว จบจากภาควิชาการแพทย์แผนจีนของมหาวิทยาลัยแพทย์หนานฟางและต่อมาได้ฝึกงานที่โรงพยาบาลยูเนี่ยนโส่วตูนานกว่าครึ่งปี

อายุเพียงสิบแปดปีเท่านั้น

ซึ่งนี่เป็นอัจฉริยะทางการแพทย์!

สิ่งที่สำคัญที่สุดคือเธอหน้าตาสะสวยมาก

“สาวงามคนนี้รั่วไหลแผนการเดินทางของฉันให้คนอื่นเหรอ? คงไม่ใช่มั้ง?”

เยี่ยชิวเริ่มนึกถึงทุกสิ่งที่ซูเสี่ยวเสี่ยวทำหลังจากมาที่ภาควิชาการแพทย์แผนจีน

แต่ก็ดูเหมือนจะไม่มีอะไรแปลก

โดยเฉพาะอย่างยิ่งในครั้งนี้ที่มาหมู่บ้านโม่กั้น ตอนที่ต้องเจอปีศาจเซียงซีโจมตี ซูเสี่ยวเสี่ยวก็ปกป้องเยี่ยชิวจากอันตรายถึงสองครั้ง จนทำให้เธอต้องเจอกับเข็มพิษด้วยซ้ำ

“เธอจะทำร้ายฉันเหรอ?”

เยี่ยชิวส่ายหัว ไม่ว่าจะมองอย่างไร ซูเสี่ยวเสี่ยวก็ดูไม่เหมือนคนเจ้าเล่ห์

ถ้าต้องหาสิ่งแปลกๆ สักอย่าง คงเป็นที่เกอต้าจวงถูกงูกัด

เกอต้าจ้วงอาศัยอยู่ในหมู่บ้านโม่กั้นมาเกือบทั้งชีวิตและไม่เคยถูกงูกัดเลย หลังจากทะเลาะกับซูเสี่ยวเสี่ยว แล้วซูเสี่ยวเสี่ยวประโยคหนึ่งว่าระวังถูกงูกัดด้วย

จากนั้น เกอต้าจวงก็ถูกงูกัดจริงๆ แถมยังถูกงูกัดถึงสองครั้งในคืนเดียวด้วย

เรื่องนี้มันค่อนข้างแปลกนิดหน่อย

"บางทีมันอาจจะเป็นเรื่องบังเอิญ"

“ถ้างั้นคำถามก็มาอีกว่า ถ้าไม่ใช่ซูเสี่ยวเสี่ยว แล้วใครกันที่เป็นคนเปิดเผยที่อยู่ของฉัน?”

“เป็นไปได้ไหมว่ามีศัตรูแอบติดตามฉัน แต่ฉันไม่รู้?”

เยี่ยชิวเรื่องนี้ไปมา และวางก้นบุหรี่ลง จากนั้นหยิบโทรศัพท์มือถือของเขาออกมาถ่ายรูปสมิธส่งไปให้เตียวฉาน จากนั้นก็กดโทรหาเตียวฉาน

ไม่นาน ปลายสายก็รับ

“ฉันได้รับรูปถ่ายที่คุณส่งมาให้ฉันแล้ว” เสียงของเตียวฉานอ่อนโยนราวกับก้อนเมฆ ราวกับว่ามันมีพลังวิเศษที่จะสัมผัสหัวใจของผู้คน

เยี่ยชิวรู้สึกทันทีว่าตัวเขาเองสงบลงเหมือนกับน้ำ

“เตียวฉาน ได้โปรดช่วยเหลือฉันสักหน่อย ช่วยฉันค้นหาตัวตนที่แท้จริงของผู้ชายคนนี้ที” เยี่ยชิวพูด

“ฉันตรวจสอบได้แล้ว” เตียวฉานพูด

“เร็วขนาดนั้นเลยเหรอ?” เยี่ยชิวประหลาดใจเล็กน้อยและพูดด้วยรอยยิ้ม "ไม่เสียแรงที่เป็นแฮ็กเกอร์อันดับหนึ่งของวังซาตาน สุดยอดจริงๆ แล้วผู้ชายคนนี้คือใครกัน?"

เตียวฉานตอบว่า "ชื่อของเขาคือสมิธ เขาอยู่ในอันดับที่ห้าในรายชื่อนักฆ่าของโลก เขาเก่งเรื่องการซุ่มยิง ฉายาของเขาคือ 'มือปืนปีศาจ' เขาได้ทำการลอบสังหารประมุขแห่งรัฐและนักธุรกิจต่างชาติมากมาย เขาถือว่าเป็นคนมีชื่อเสียงพอตัวเลย"

“ขนาดนั้นเลยเหรอ?”

เยี่ยชิวตกใจเล็กน้อย

“คุณไปทำอะไรเขาเข้างั้นเหรอ?” หลังจากที่เตียวฉานพูดจบ เธอก็เสริมอีกว่า “ไม่สิ สมิธเป็นนักฆ่า แสดงว่ามีคนจ้างวานมาฆ่าคุณแน่นอน”

"ฉลาดมาก" เยี่ยชิวพูด "นายจ้างของเขาใช้เงิน 70 ล้านเพื่อซื้อชีวิตของฉัน"

“ดูไม่ออกเลยว่าชีวิตของคุณค่อนข้างมีค่า” เตียวฉานพูดติดตลก “ถ้าวันไหนฉันเงินหมด ฉันจะเอาชีวิตของคุณไปแลก”

“ถ้าคุณทำใจได้นะ”

หลังจากที่เยี่ยชิวพูดจบ เขาก็อยากจะตบตัวเอง ทำไมดูเหมือนเขากำลังหยอกล้อเตียวฉานล่ะ?

อีกด้านหนึ่งของโทรศัพท์เงียบฉี่

เยี่ยชิว รู้สึกตื่นตระหนกเล็กน้อย เตียวฉานคงไม่โกรธหรอกมั้ง?

ถ้าเธอโกรธ งั้นเขาก็จบเห่แล้วใช่ไหม?

เยี่ยชิวยังจำที่ถังเฟยบอกได้ว่า ไป๋ยวี่จิงเคยล้อเล่นกับเตียวฉาน แล้วถูกตัดมือกลางสาธารณชน

เยี่ยชิวก็ไม่คิดว่าเขาจะดีไปกว่าไป๋ยวี่จิง

ผ่านไปสักพัก

เสียงอ่อนโยนของเตียวฉานดังขึ้นอีกครั้งและพูดว่า "ฉันช่วยคุณแล้ว คุณจะขอบคุณฉันอย่างไร?"

หืม ดูเหมือนเธอจะไม่โกรธใช่ไหม?

เยี่ยชิวเกือบจะพูดว่าทั้งตัวและหัวใจ แต่เมื่อคำพูดนั้นมาถึงปาก เขาก็กลืนกลับเข้าไป

จะดีกว่าถ้าไม่ทำสิ่งที่แสวงหาความตายแบบนี้