วิสารทแพทย์เทวัญ นิยาย บท 40

ทุกคนพากันตกตะลึง

ไม่มีใครคิดว่า เยี่ยชิวจะกล้าตบหน้าหลี่เหล่าในเวลานี้

จบเห่แล้ว ต้องเกิดเรื่องแน่นอน!

ไป๋ปิงสีหน้าเปลี่ยนอย่างรุนแรง

กัวต้านู่ก็ตกใจ ในใจเต้นโครมครามอย่างบ้าคลั่ง เยี่ยชิวนี้คืออยากจะตายจริงๆ!

ทุกคนรู้ ผู้อำนวยการหลี่เป็นลูกกตัญญู เยี่ยชิวตบหน้าหลี่เหล่าต่อหน้าเขา ผู้อำนวยการหลี่ไม่ปล่อยเยี่ยชิวไว้แน่นอน

เป็นไปอย่างที่คิด

ผู้อำนวยการหลี่โกรธมาก พูดตะโกนใส่เยี่ยชิวอย่างรุนแรง“กล้าตบหน้าพ่อฉัน ฉันจะสู้สุดชีวิตกับนาย?”

พูดจบก็พุ่งเข้าไปจะต่อยเยี่ยชิว

กัวต้านู่มือไวตาไว ดึงผู้อำนวยการหลี่ไว้แน่น และพูดโน้มน้าวใจ“ผู้อำนวยการหลี่ท่านอย่าโกรธ เขาเป็นแค่หมอทดลองงาน ไม่คุ้มที่จะเอาพิมเสนไปแลกกับเกลือ เรื่องนี้ให้ผมเป็นคนจัดการเถอะ!”

“นายปล่อยฉัน ฉันจะจัดการด้วยตัวเอง!”ผู้อำนวยการหลี่โกรธมาก อย่าพูดว่าเขาเป็นผู้อำนวยการ ถึงแม้ว่าจะเป็นคนธรรมดา เห็นคนอื่นตบพ่อตัวเองก็อดทนไม่ได้

ผู้อำนวยการหลี่ยิ่งโกรธ กัวต้านู่ก็ยิ่งดีใจ เพราะนี้แสดงออกว่าจุดจบของเยี่ยชิวน่าอนาถแน่นอน

“ผู้อำนวยการหลี่ เรื่องนี้ให้ผมเป็นคนจัดการเถอะ ท่านวางใจ ผมรับรองว่าจะทำให้ท่านพอใจ!”

ทันทีหลังจากนั้น กัวต้านู่ก็ตะโกนใส่เยี่ยชิว“นายถูกไล่ออกแล้ว!”

“รองผู้อำนวยการกัว คุณพูดว่าอะไร?ทำไมผมถึงไม่เข้าใจ?”เยี่ยชิวพูดเดียวน้ำเสียงเรียบเฉย

“เยี่ยชิว นายอย่ามาแสร้งทำไม่รู้ไม่ชี้ ในฐานะที่เป็นหมอ คาดไม่ถึงว่านายจะกล้าตบคนไข้ นี้เป็นการฝ่าฝืนแนวปฏิบัติทางการแพทย์และกฎระเบียบของโรงพยาบาล ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป นายถูกไล่ออกแล้ว”

กัวต้านู่สีหน้าหัวเราะเยาะ

ไล่เยี่ยชิวออกเป็นแค่ก้าวแรก ต่อไป เขาต้องยืมมือของผู้อำนวยการหลี่ ฆ่าเยี่ยชิวทีละก้าว

เยี่ยชิวทำให้กัวเส่าชงพิการ แค้นนี้ กัวต้านู่ต้องชำระแน่นอน

ก่อนหน้านี้เขายังกังวล ว่าลงมือกับเยี่ยชิวจะทำให้จ้าวอวิ๋นไม่พอใจ ตอนนี้เขาไม่กลัวแล้ว ถึงแม้ว่าจ้าวอวิ๋นจะออกหน้าแทนเยี่ยชิว เขาก็สามารถนำเรื่องนี้ผลักไปที่ผู้อำนวยการหลี่

กัวต้านู่ไม่กังวลว่าจ้าวอวิ๋นจะไปสร้างความยุ่งยากให้ผู้อำนวยการหลี่ เพราะว่ามาเฟียไม่ต่อสู้กับราชการ และยิ่งจ้าวอวิ๋นมีอำนาจในใต้ดิน ถ้าหากกล้าไปสร้างความวุ่นวายกับผู้อำนวยการหลี่ ถ้าอย่างนั้นเขาก็หาเหาใส่ตัว

และกัวต้านู่รู้สึกว่า หลังจากที่เขาฆ่าเยี่ยชิวแล้ว จ้าวอวิ๋นก็ไม่กล้าออกหน้าแทนเยี่ยชิว ถึงยังไง คนตายแล้วก็ไม่มีค่า

เพียงแต่ ก่อนจะฆ่าเยี่ยชิว จำเป็นต้องถามว่ากัวเส่าชงอยู่ที่ไหน

แต่ทว่า หลังจากที่ได้ยินกัวต้านู่พูดคำว่าเขาถูกไล่ออก เยี่ยชิวไม่ใช่แค่ไม่ตกใจ ใบหน้ายังปรากฏรอยยิ้ม พูดเสียงเรียบเฉย“รองผู้อำนวยการกัว คุณมีอำนาจขนาดนั้นเลยเหรอ!คุณคิดว่าโรงพยาบาลเจียงโจวครอบครัวของคุณเป็นเจ้าของเหรอ?อยากจะไล่ใครออกก็ไล่เหรอ!”

เวลาที่กัวต้านู่เห็นรอยยิ้มบนหน้าของเยี่ยชิว ในใจก็ตึงเครียด ก็แอบพูดในใจ หรือว่าเจ้าหนุ่มนี่ยังมีคนหนุนหลังอีก?

ถึงแม้ว่าจะมีคนหนุนหลัง ฉันก็ไม่ต้องกลัวเขา เขาตบหน้าหลี่เหล่า เรื่องนี้ผู้อำนวยการหลี่เห็นกับตาตัวเอง

คิดมาถึงตรงนี้ กัวต้านู่ก็โกรธมาก ก็พูดตะโกน“เยี่ยชิว นายละเมิดหลักปฏิบัติทางการแพทย์และกฎของโรงพยาบาลอย่างร้ายแรง ในฐานะที่ฉันเป็นรองผู้อำนวยการของโรงพยาบาล ฉันมีอำนาจไล่นายออก”

“คุณใช้ตาข้างไหนเห็นว่าผมทำผิดกฎของโรงพยาบาลเหรอ?”เยี่ยชิวย้อนถาม

“เยี่ยชิว นายตบหน้าหลี่เหล่า ฉันกับผู้อำนวยการหลี่เห็นกับตา นายยังจะแก้ตัว?”กัวต้านู่หัวเราะเยาะ