วิสารทแพทย์เทวัญ นิยาย บท 49

คุณชายสี่แห่งเจียงโจว！

ได้ยินฉายานี้ ก็รู้ว่าไม่ใช่คนธรรมดา

เยี่ยชิวยิ้มและพูด“ผมเคยได้ยินแค่สี่จักรพรรดิ ไม่เคยได้ยินคุณชายสี่แห่งเจียงโจว”

“นี่ พูดเสียงเบาหน่อย”ไป๋ปิงถลึงตาใส่เยี่ยชิว และพูดเตือน“ต่อไปห้ามพูดคำพูดแบบนี้อีก ถ้าหากถูกพวกเขาสองสามคนได้ยิน นายจะเดือดร้อน”

“หัวหน้าไป๋ คุณก็แนะให้ผมรู้จักหน่อย”

ไป๋ปิงพูด“ผมสีเหลืองคนที่เดินหน้าสุดชื่อเฝิงโย่วหลิง เป็นอันดับที่สองของคุณชายสี่แห่งเจียงโจว ตระกูลของเขาทำธุรกิจโรงแรม สุ่ยจิงกงก็คืออสังหาริมทรัพย์ของตระกูลเขา

“ชายหนุ่มผมสั้นหน้าตาใจเย็นที่อยู่ด้านหลังคนนั้น ชื่อโจวเฮ่า อายุยี่สิบเก้า เพราะว่าอายุมากสุด อยู่ลำดับที่หนึ่งของคุณชายสี่แห่งเจียงโจว ครอบครัวของเขาทำธุรกิจเกี่ยวกับอสังหาริมทรัพย์เป็นหลัก ทรัพย์สินนับหมื่นล้าน”

“ส่วนชายหนุ่มคนนั้นที่ใส่ชุดสูทสีแดงชื่อหลี่เฉียนเฉิง เขาคืออันดับที่สี่อยู่ในคุณชายสี่แห่งเจียงโจวเป็น ดอกไม้ที่งดงามอย่างมหัศจรรย์”

“ดอกไม้ที่งดงามอย่างมหัศจรรย์？”เยี่ยชิวมีความอยากรู้ขึ้นมา

“พูดง่ายๆก็คือ เขาไม่ใช่ผู้หญิงและไม่ใช่ผู้ชาย”

ได้ยินไป๋ปิงอธิบายขนาดนี้ เยี่ยชิวก็มองอย่างละเอียด จริงๆด้วย เห็นเวลาที่หลี่เฉียนเฉิงเดินส่ายเอวไปมา ลักษณะท่าทางคล้ายผู้หญิง

น่าสะอิดสะเอียน!

เยี่ยชิวรู้สึกอยากอาเจียน

“หลี่เฉียนเฉิงก็คือนิสัยแบบนี้ สภาพแวดล้อมของครอบครัวเขามีผลกระทบมาก เขาตั้งแต่เด็กก็สูญเสียพ่อ เติบโตมากับแม่ ลี่เหรินกรุ๊ปนายรู้ไหม?”ไป๋ปิงถาม

“เคยได้ยิน บริษัทเครื่องสำอางที่ใหญ่ที่สุดสองสามแห่งในประเทศ”

“บริษัทนี้เป็นของแม่หลี่เฉียนเฉิง”ไป๋ปิงพูด“พนักงานของลี่เหรินกรุ๊ปส่วนใหญ่เป็นผู้หญิง สามารถพูดได้ว่า หลี่เฉียนเฉิงเติบโตมาท่ามกลางผู้หญิง ผ่านไปนานวันเข้า เป็นธรรมชาติที่จะติดนิสัยของผู้หญิง

“เพียงแต่ นายอย่าดูถูกเขา”

ไป๋ปิงพูด“หลี่เฉียนเฉิงปีที่แล้วเริ่มก่อตั้ง ธุรกิจสื่อมวลชน ปัจจุบันบริษัทมีมูลค่าเกือบพันล้าน”

เยี่ยชิวแอบคิดในใจ ไม่สามารถตัดสินคนจากภายนอกจริง คิดไม่ถึงว่ากะเทยคนหนึ่ง จะทำให้ธุรกิจใหญ่ขนาดนี้

“หัวหน้าไป๋ คุณชายสี่แห่งเจียงโจวน่าจะมีสี่คนเถอะ?ยังมีอีกหนึ่งคน?”เยี่ยชิวถาม

“ยังมีอีกคนคือหวังเซวียน เป็นอันดับที่3ของคุณชายสี่แห่งเจียงโจว”ไป๋ปิงพูด“ตระกูลของหวังเซวียนทำการเงิน ทรัพย์สินก็หลายหมื่นล้าน แต่หวังเซวียนไม่ได้เข้าร่วมธุรกิจของตระกูล แต่เขาสอนหนังสืออยู่ที่มหาวิทยาลัยเจียงโจว”

“อ้อ?”เยี่ยชิวรู้สึกคาดไม่ถึงว่า ลูกคนรวยมาก จะมาเป็นครูสอนหนังสือในมหาวิทยาลัย เหลือเชื่อจริงๆ

ไป๋ปิงก็พูดต่อไป“ฉันสนิทกับหวังเซวียน เขาตรงไปตรงมา และมีวิชาความรู้ ไม่เหมือนสามคนนั้นที่เสวยสุขไม่ทำงาน”

ทันใดนั้นเยี่ยชิวก็อยากรู้ขึ้นมา ไป๋ปิงมีฐานะอะไรกันแน่ ทำไมถึงเข้าใจคุณชายสี่แห่งเจียงโจว?

ไป๋ปิงกำชับเยี่ยชิว“สามคนนี้ไม่ใช่คนดี อีกเดี๋ยวนายระวังตัวด้วย พยายามอย่าทำให้พวกเขาไม่พอใจ หลีกเลี่ยงเรื่องยุ่งยากที่จะตามมา”

“ครับ”เยี่ยชิวพูดตอบเสียงเบา

“อีกอย่าง อยู่ต่อหน้าพวกเขาพวกเราเป็นคู่รักกัน ดังนั้นห้ามเรียกฉันว่าหัวหน้าไป๋”

“ถ้าอย่างนั้นเรียกว่าอะไร?”

“เรียกพี่ไป๋ หรือว่า พี่ปิง”

“ครับ พี่ปิง”

เวลาที่ทั้งสองคนกำลังพูดคุยกัน เฝิงโย่วหลิงก็เดินมาถึงตรงหน้าแล้ว