วิสารทแพทย์เทวัญ นิยาย บท 559

เยี่ยชิวมีอารมณ์ที่ดูสงบอย่างมาก ราวกับว่าเรื่องของจินหลิงหลิงนั้นไม่มีค่าพอที่เขาจะพูดถึง

เสี่ยวหลี่และหัวหน้ารักษาความปลอดภัยต่างก็ประหลาดใจในสายตาของพวกเขา

แฟนของประธานหลินนั้นต้องเป็นคนแบบไหนกัน?

ถึงกับพูดด้วยน้ำเสียงแบบนั้น หรือว่าเขาจะแก้ไขวิกฤติการประชาสัมพันธ์ครั้งนี้ได้แล้วจริงๆ?

“เสี่ยวหลี่ คุณมาจากแผนกประชาสัมพันธ์ใช่ไหม?” จู่ๆ เยี่ยชิวก็ถาม

เสี่ยวหลี่พยักหน้า: "ใช่"

“หลังจาดคุณกลับไปแล้วก็เขียนข้อความชี้แนะทันที ไม่ต้องแทรกอะไร แค่แสวงหาความจริงจากข้อเท็จจริงเท่านั้น”

เยี่ยชิวกล่าวว่า: "บอกสาธารณชนว่าก่อนหน้านี้เราตกลงจะจ่ายค่าโฆษณา 20 ล้านให้กับจินหลิงหลิง แต่จู่ๆ เธอก็เปลี่ยนใจและขอเงิน 40 ล้าน"

“เขายังอาศัยสถานะของเธอในฐานะดาราเพื่อข่มขู่ประธานหลิน โดยบอกว่าถ้าเขาไม่จ่าย 40 ล้าน เหม่ยหรงคลับจะปิดตัวลง”

“ประธานหลินโกรธมากจนตบเธอ”

เสี่ยวหลี่มองไปที่หลินจิงจื้อและราวกลับกำลังถามถามว่าเป็นแบบนี้ใช่ไหม?

“เยี่ยชิวพูดถูก จินหลิงหลิงกำลังขู่ฉันแบบนี้” หลินจิงจื้อบอก

เสี่ยวหลี่กล่าวว่า: "ประธานหลิน แม้ว่าตามสถานการณ์จริงแล้ว จินหลิงหลิงจะทำมากเกินไปจริงๆ แต่เธอก็มีแฟน ๆ มากมายบนออนไลน์ ถ้าเราแถลงการณ์เช่นนั้น ฉันเกรงว่าชาวเน็ตจะไม่เชื่อเรา และมัน จะยังคงส่งผลเสียต่อเหม่ยหรงคลับ"

“ไม่เป็นไร ทำตามที่ฉันบอกแล้วต้องรวดเร็วด้วย” เยี่ยชิวกล่าว

เสี่ยวลี่มองไปที่หลินจิงจิง

“ดูฉันทำไม รีบไปทำตามที่เยี่ยชิวบอกทันที” หลินจิงจิงพูดอย่างไม่พอใจ

“ได้” เสี่ยวหลี่ตอบรับและจากไปอย่างรวดเร็ว

หัวหน้ารักษาความปลอดภัยกล่าวเสริมว่า: "ประธานฉิน ประธานหลิน เราควรทำอย่างไรกับคนพวกที่อยู่หน้าประตู?

เยี่ยชิวพูดกับหัวหน้ารักษาความปลอดภัย: "คุณออกไปเดี๋ยวนี้และนำเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยพวกนั้นปิดกั้นทางเข้าคลับ อย่าปล่อยให้คนเหล่านั้นเข้ามาสร้างความเสียหาย"

“ถ้าใครยืนกรานจะวิ่งเข้ามา ปาสี หรือจุดไฟ ก็ทุบตีพวกเขาให้ได้เลย”

"จำไว้ว่า อย่าดำเนินการเว้นแต่จำเป็นจริงๆ และเมื่อลงมือทำแล้ว อย่าออมมือ"

“ตราบใดที่คนไม่ตายก็ไม่เป็นไร”

หัวหน้ารักษาความปลอดภัยไม่ได้คิดว่าเยี่ยชิง จะแข็งกร้านขนาดนี้ และกังวลเล็กน้อยโดยพูดว่า "ถ้าพวกเขาถ่ายวิดีโอและโพสต์ทางออนไลน์ละ"

“คนที่อยู่ภายใต้คุณนั้นไร้ประโยชน์กันเหรอ?” เยี่ยชิวจ้องมองไปหัวหน้ารักษาความปลอดภัยแล้วพูดว่า “เอาเถอะ ฉันจะจัดการเรื่องนี้เอง”

“คุณแค่ต้องจำไว้ว่าอย่าปล่อยให้พวกเขาสร้างความหายอีกก็พอ”

“รีบไปทำตามที่ฉันบอกเร็วเข้า!”

หัวหน้ารักษาความปลอดภัยพยักหน้าแล้วรีบออกจากห้องสำนักงาน

“เยี่ยชิว แบบนี้จะดีเหรอ?” ฉินหว่านกังวลเล็กน้อย “เพราะยังไงแล้ว จินหลิงหลิงก็ยังเป็นดาราดังและมีอิทธิพลอย่างมาก”

“พี่หว่าน ไม่ต้องกังวล ถ้าฉันไม่สามารถจัดการแม้แต่นักแสดงได้ แล้วจะยังอาศัยหากินในโลกได้ไง?”

จากนั้นเขาก็โทรหาหลงเยี่ยอีกครั้ง หลังจากต่อสายแล้ว เยี่ยชิวก็ถามว่า "คุณอยู่ที่ไหน"

"ฉันยังอยู่ในปักกิ้ง" หลงเยี่ยตะโกนอย่างไม่พอใจว่า: "คุณพี่ ไม่สมเป็นเพื่อนกันเลย ออกจากปักกิ่งก็ไม่บอกฉันหน่อย ฉันยังอยากดื่มกับคุณอยู่เลย"

เยี่ยชิวพูดโดยไม่ไร้สาระ "หลงเยี่ย ฉันต้องการความช่วยเหลือจากคุณในเรื่องเล็กน้อยหน่อย"

"เรื่องอะไร คุณพี่ว่ามาได้เลย" นับตั้งแต่ที่เยี่ยชิวสร้างความวุ่นวายครั้งใหญ่ในตระกูลไป๋ หลงเยี่ยก็ทุ่มเทชื่นชมนับถือหลงเยี่ยชิวและถือว่าเยี่ยชิว เป็นพี่ชายใหญ่ของเขาเองมานานแล้ว

“จินหลิงหลิง คุณรู้จักไหม” เยี่ยชิวถาม

หลงเยี่ยถามกลับ: "คุณพี่ คุณกำลังพูดถึงดาราที่ชื่อจินหลิงหลิงหรือเปล่า?"

“ใช่ เธอนั่นแหละ”