วิสารทแพทย์เทวัญ นิยาย บท 569

หญิงสองคนไม่รู้จักเยี่ยชิว เมื่อจู่ๆ ก็ถูกตบ จึงจ้องเขม็งด้วยสายตาอันโกรธเคืองทันที

"คุณเป็นใครกัน?"

"มีสิทธิ์อะไรมาตบพวกเรา?"

"ฉันจะบอกคุณให้นะว่า คุณจะต้องกล่าวขอโทษพวกเราเดี๋ยวนี้ ไม่เช่นนั้นฉันจะเปิดโปงคุณ"

"พวกเราเป็นเน็ตไอดอล มีแฟนคลับหลายล้าน หากคุณไม่อยากตายละก็ กล่าวขอโทษพวกเราเดี๋ยวนี้เลย"

หญิงสองคนตะคอกใส่เยี่ยชิว

"กล่าวขอโทษเหรอ? พวกคุณคู่ควรเหรอ?"

เพียะ! เพียะ!

เยี่ยชิวตบเข้าไปที่ใบหน้าของหญิงสองคนอีกสองฉาด แล้วก่นด่าว่า : "คนอื่นเขาทำเพื่อช่วยชีวิตของพวกคุณ จนต้องอุทิศชีวิตอันล้ำค่า พวกคุณไม่เพียงแต่ไม่สำนึกในบุญคุณ แต่ยังพูดจาหยาบคายกับพ่อแม่ของอีกฝ่ายอีก ที่คือสิ่งที่มนุษย์ควรจะทำเหรอ?"

"ไม่ต้องพูดถึงหรอกว่าพวกคุณมีแฟนคลับหลายล้านคน ต่อให้มีหลายสิบล้านคน ก็จะต้องรู้ว่า แม้บุญคุณเท่าน้ำหยดเดียวก็จะต้องตอบแทนดุจสายธาร"

"กล่าวขอโทษพ่อแม่ของเด็กเดี๋ยวนี้"

ถุย!

หญิงคนหนึ่งถ่มน้ำลาย แล้วด่าว่า : "ฉันไม่ได้ขอร้องให้เขาช่วยชีวิตฉัน แล้วทำไมจะต้องกล่าวขอโทษด้วยล่ะ?"

"เชอะ คิดจะให้ฉันกล่าวขอโทษอย่างนั้นเหรอ ฝันไปเถอะ!" หญิงอีกคนหนึ่งกล่าวตาม

"พวกคุณไม่กล่าวขอโทษจริงๆ เหรอ?" เยี่ยชิวมีสีหน้าเคร่งขรึม ทั่วทั้งตัวปรากฏกลิ่นอายของความเยือกเย็น

"ฉันไม่กล่าวขอโทษ คุณจะทำอะไรฉันได้?"

"คนที่ต้องกล่าวขอโทษก็คือคุณที่ต้องขอโทษพวกเรา ไม่เช่นนั้น ฉันจะแจ้งความ ว่าคุณทำร้ายพวกเรา และให้ตำรวจมาจับตัวคุณไป"

หญิงสองคนกล่าวด้วยความเย่อหยิ่งอวดดี

"เรื่องราวมาถึงขั้นนี้แล้ว ยังไม่สำนึกผิดอีก สมควรโดนตบ"

เพียะเพียะ!

"ตบนี้ คือการตบแทนเด็กคนนั้น ที่เขาไม่ควรช่วยชีวิตพวกคุณ"

เพียะเพียะ!

"ตบนี้ คือการตบแทนพ่อแม่ของเด็ก ที่พวกเขาให้กำเนิดลูกชายดีๆ คนหนึ่ง แต่กลับถูกพวกคุณทำลาย"

เพียะเพียะ!

"ตบนี้ คือการตบแทนพ่อแม่ของพวกคุณ ซึ่งไม่รู้จริงๆ ว่า พวกเขาให้กำเนิดสวะที่ไม่มีคุณธรรมอย่างพวกคุณออกมาได้อย่างไร?"

เยี่ยชิวตบหน้าหญิงสองคนติดต่อกันถึงสามครั้ง

หญิงสองคนถูกตบจนมุมปากมีเลือดไหลออกมา และใบหน้าก็ปูดบวมขึ้นมาอย่างรวดเร็วจนเห็นได้ด้วยตาเปล่า จึงทำให้กระอักกระอ่วนใจเป็นอย่างยิ่ง

ฝูงชนเหล่านั้นที่มามุงดูไม่เพียงแต่ไม่ห้ามปราม แต่กลับส่งเสียงร้องเชียร์ว่า :

"ทำดีมาก!"

"เนรคุณสมควรโดนตบ!"

"ช่างเป็นพวกสร้างหายนะจริงๆ!"

หญิงคนหนึ่งนำมือปิดหน้า แล้วชี้หน้าเยี่ยชิวด้วยความอาฆาตแค้น จากนั้นจึงกล่าวอย่างโหดเหี้ยมว่า : "ฉันฝากไว้ก่อนเถอะ เรื่องนี้ฉันไม่ยอมจบแน่"

"คุณไม่ยอมจบอย่างนั้นเหรอ? คุณคิดว่าฉันจะปล่อยพวกคุณไปง่ายๆ เหรอ?"

เยี่ยชิวหัวเราะเยาะ ความดัน และพลังอันน่าสะพรึงกลัวได้ปลดปล่อยออกมาจากร่างของเขา

หญิงสองคนเป็นเพียงแค่คนธรรมดาทั่วไปเท่านั้น ไหนเลยจะทนรับพลังของเยี่ยชิวได้ไหว ทันใดก็รู้สึกคล้ายกับว่าพวกเธอกำลังเผชิญหน้าอยู่กับปีศาจร้ายตัวหนึ่ง จึงทำให้คนอดไม่ได้ที่จะรู้สึกหวาดกลัวโดยอัตโนมัติ

"คุณ คุณคิดจะทำอะไร?"

"ฉันจะบอกพวกคุณเอาไว้เลยนะว่า คุณอย่าเข้ามาส่งเดช"

หญิงสองคนกล่าวด้วยความหวาดกลัว

เยี่ยชิวกล่าวกับหญิงสองคนว่า : "ฉันมีสามเงื่อนไข"

"หนึ่ง พวกคุณจะต้องกล่าวขอโทษพ่อแม่ของเด็ก"

"สอง เด็กช่วยชีวิตพวกคุณจนต้องตาย พวกคุณจะต้องใส่ชุดไว้ทุกข์ให้กับเขา อีกทั้งจะต้องชดใช้ค่าสินไหมให้กับพ่อแม่ของเขาด้วย"

"สาม พ่อแม่ของเด็กต้องเสียใจที่สูญเสียลูกชายอันเป็นที่รักไป คนที่จะคอยเลี้ยงดูยามแก่ชราจึงไม่มี ต่อไปพวกคุณจะต้องทำแทนเด็กคนนั้น และเลี้ยงดูพ่อแม่ของเขายามแก่เฒ่า"

"เพียงแค่พวกคุณรับปากเงื่อนไขทั้งสามนี้ ฉันก็จะยอมปล่อยพวกคุณไป ไม่เช่นนั้น......."

"คุณอย่าฝันไปเลย!" ไม่รอให้เยี่ยชิวพูดจบ หญิงคนหนึ่งก็ตะคอกออกมาด้วยน้ำเสียงอันเคร่งขรึม : "ฉันไม่ไปเลี้ยงดูพวกเขายามแก่เฒ่าหรอก"

"แล้วคุณล่ะ?" เยี่ยชิวกล่าวถามหญิงอีกคนหนึ่ง