เยี่ยชิวชำเลืองมองไปข้างหลังพร้อมกับขมวดคิ้วเล็กน้อย
เมื่อสักครู่เขารับรู้ได้ถึงพลังงานอะไรบางอย่าง และพลังงานนี้ที่ว่านี้ก็พุ่งตรงเข้ามาหาเขา แต่เมื่อเขาหันหลังไปมองพลังงานนี้ก็มลายหายไปทันที
เยี่ยชิวสังเกตมอง แต่ก็ไม่พบความปกติแต่อย่างใด
ใครกัน?
พลังงานชั่วร้ายนี้มาจากที่ไหนกัน?
เยี่ยชิวรู้สึกสงสัย
ขณะนี้เอง คู่รักวัยหนุ่มสาวสองคนก็เดินเข้ามาหาเยี่ยชิวพร้อมกับกล่าวด้วยความรู้สึกซาบซึ้ง "คุณเยี่ย ขอบคุณมากจริงๆ"
"ขอบคุณเหลือเกิน"
"เราขอคุกเข่าโขกศีรษะให้คุณเถอะนะ!"
เมื่อพูดจบพวกเขาทั้งสองก็เตรียมคุกเข่าก้มลงโขกศีรษะให้เยี่ยชิว
เยี่ยชิวรีบเข้าไปประคองพวกเขาไว้และกล่าวออกไป "เรื่องเล็กน้อยเท่านั้นเอง ไม่ต้องเกรงใจ"
"ผมจะยื่นขอตำแหน่งผู้กล้าให้กับลูกชายของพวกคุณ คนดีควรได้รับรางวัลและฮีโร่ที่กล้าหาญเพื่อความยุติธรรมจะต้องได้รับการปฏิบัติเป็นอย่างดี ขอให้พวกคุณรีบหายจากอาการโศกเศร้าเร็ววัน"
"ต่อไปหากมีปัญหาอะไรก็มาหาผมได้ที่โรงพยาบาลในเจียงโจว ผมเป็นผู้อำนวยการแผนกแพทย์แผนจีนในโรงพยาบาลเจียงโจว" เยี่ยชิวกล่าว
คู่รักหนุ่มสาวกล่าวขอบคุณอีกครั้ง
"เราไปกันเถอะ" เยี่ยชิวพูดจบก็หันหลังเดินจากไป
ขณะที่ซูเสี่ยวเสี่ยวขึ้นรถก็หันไปมองที่ลานจอดรถด้วยแววตาที่แปลกประหลาด
"เสี่ยวเสี่ยว เธอกำลังมองอะไรอยู่?" ฟู่เหยียนเจี๋ยสังเกตมองซูเสี่ยวเสี่ยวและถามออกไป
"ไม่มีอะไร" ซูเสี่ยวเสี่ยวเข้าไปในรถ
ไม่นานรถก็ขับออกไป
หลังจากเยี่ยชิวจากไปได้ไม่นาน ภายในลานจอดรถก็มีรถออดี้คันหนึ่งค่อยๆ เปิดหน้าต่างรถพร้อมกับเห็นว่ามีชายหนุ่มสวมชุดดำคนหนึ่งนั่งอยู่ในรถ
โดยมีจินหลิงหลิงนั่งอยู่ข้างคนขับ
"คิดไม่ถึงเลยว่าเจ้าหมอนั่นจะไหวพริบดีขนาดนี้ เมื่อกี้เกือบถูกจับได้แล้วเชียว" ชายหนุ่มคนนั้นหัวเราะชอบใจ
"เขามีศิลปะการต่อสู้เหรอ?" จินหลิงหลิงถามด้วยสีหน้าซีดเผือด
เมื่อสักครู่เธอเห็นทุกอย่างชัดเจนขณะนั่งรออยู่ในรถ
"ไม่ใช่แค่มีศิลปะการต่อสู้ แต่เขายังมีความสามารถที่แข็งแกร่งร้ายกาจมากด้วย"
ชายหนุ่มกล่าว "ผู้หญิงสองคนนั้นเกือบถูกเขาลากไปลงน้ำแล้ว ถ้าผมไม่ช่วยคุณไว้และคุณยังสู้กับเขาแบบนั้นละก็ จุดจบของคุณก็คือความตายเท่านั้น"
"คุณอย่าคิดว่าเขาเป็นคนจิตใจดีอย่างเดียว เมื่อเขาโหดเหี้ยมขึ้นมาเขาก็ฆ่าคนได้โดยไม่กะพริบตาด้วยซ้ำ คนที่ตายด้วยเงื้อมมือของเขามากมายออกจะตายไป"
จินหลิงหลิงกลอกตาและซบอกของชายหนุ่มพร้อมกับกล่าวด้วยเสียงสั่น "นายท่าน คุณจะช่วยแก้แค้นให้ฉันได้ใช่ไหม?"
หลังจากการสัมผัสรู้จักกันวันนี้ ทำให้เธอรู้จักถึงความชอบของชายหนุ่มเป็นอย่างดี
จินหลิงหลิงรู้ว่าเพียงแค่เธอเรียกเขาว่า "นายท่าน" เช่นนั้นชายหนุ่มคนนี้ก็จะอารมณ์ดีอย่างมาก
และเป็นอย่างที่คิดไว้ไม่ผิด
ชายหนุ่มยื่นมือเข้าไปในเสื้อของจินหลิงหลิงและขยำพร้อมกับกล่าว "ผมช่วยคุณแก้แค้นแน่นอน ใครบอกให้ผมเป็นนายของคุณล่ะ"
"นายท่าน คุณดีกับฉันเหลือเกิน"
จุ๊บ!
จินหลิงหลิงบรรจงจูบลงที่แก้มของชายหนุ่มและถามออกไป "นายท่าน เมื่อไรคุณจะฆ่าเขา?"
"ทำไมเหรอ คุณรอไม่ไหวแล้วเหรอ?"
จินหลิงหลิงพยักหน้า
เธอแทบอดไม่ได้ที่จะสับร่างของเยี่ยชิวออกมาเป็นพันๆ ชิ้นเสียตอนนี้
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: วิสารทแพทย์เทวัญ
ไอ้ชิบหาย มีแต่หน้าเปล่าๆมา3วันแล้ว พอๆเลิกอ่านบล็อคแม่งออกเลย หนังสือที่อื่นมีอ่านเยอะแยะ...
หลังๆทำไมลงแต่หน้าเปล่า ไม่มีตัวหนังสือสักตัว...
จะอ่านบท1611-1616ยังใงคับ...
ตอนที่ 267 - 301 มีแค่ 2-3 บรรทัดเองรบกวนแก้ไขให้ด้วยครับ ขอบคุณครับ...
อยากอ่านจนจบเรื่องทำไงบ้างครับ...
ฮาเร็มไหมครับ...
ทำไมตอนที่267มันมีน้อยจังอะ...
ช่วงนี้ทุกเรื่องทำไมมีแค่ห้าบรรทัด อ่านไม่รู้เรื่องเลย..ถ้าแอด..มีเวลารบกวนตรวจสอบให้ด้วยนะครับ..ขอร้อง...
สงสัยค่ะ สงสัยๆๆ เยี่ยวชิวจากนายแพทย์ฝึกหัดมาเป็นนักสู้ได้ยังไง...
ผู้หญิงคือเลวเลยอะ...