วิสารทแพทย์เทวัญ นิยาย บท 747

มีชางเหม่ยถึงจะมีสวรรค์!

ทุกคนตกใจเมื่อมองไปที่ “เยี่ยหวู่ซวง” ผู้ชายคนนี้คืออมตะชางเหม่ยจริงๆ เหรอ?

เป็นไปได้อย่างไร!

ไม่ต้องพูดถึงว่ารูปลักษณ์ของอมตะชางเหม่ยนั้นแตกต่างจากเยี่ยหวู่ซวง เพียงพลังงานดาบที่ไม่มีใครเทียบได้และรัศมีดาบที่เยี่ยหวู่ซวงแสดงก่อนหน้านี้ไม่สามารถทำได้ด้วยการฝึกฝนของอมตะชางเหม่ย

“จริงๆแล้วคุณเป็นใคร?” เยี่ยหวู่ตี้ถาม

“เยี่ยหวู่ซวง” ยิ้มและพูดว่า “ทำไม คุณยังไม่เข้าใจอีกหรือ ฉันคือชางเหม่ย”

“คุณโกหก!”

เยี่ยหวู่ตี้ไม่เชื่อเลย โดยพูดว่า “อมตะชางเหม่ยไม่เชี่ยวชาญด้านดาบ และรัศมีดาบที่คุณแสดงก่อนหน้านี้สามารถทำได้โดยพี่ใหญ่ของฉันเท่านั้น ความแข็งแกร่งของคุณไม่สามารถทำได้”

“เยี่ยหวู่ซวง” หัวเราะอย่างเต็มที่ “เยี่ยหวู่ตี้ คุณมันโง่จริงๆ”

“ฉันเป็นผู้นำของหลงหู่ เชี่ยวชาญด้านยันต์”

“รัศมีดาบที่ฉันแสดงก่อนหน้านี้ เช่นเดียวกับพลังงานดาบที่คุณเห็น ถูกสร้างขึ้นโดยใช้ยันต์ดาบที่ผู้เชี่ยวชาญอาวุโสของหลงหู่ทิ้งไว้”

ยันต์ดาบ?

“ถ้าคุณใช้ยันต์ ทำไมฉันไม่รู้สึกอะไรเลย?” เยี่ยหวู่ตี้ถาม

“เยี่ยหวู่ซวง” กลอกตา “ถ้าแม้คุณสังเกตเห็น ฉันจะหลอกลวงหลงหนู่ว์ได้อย่างไร?”

นี่มัน...…

สมเหตุสมผลแล้ว

เยี่ยหวู่ตี้ส่ายหัวอย่างแรง “ไม่ คุณกำลังโกหกฉัน”

“ร่างของอมตะชางเหม่ยสั้นกว่าพี่ใหญ่ของฉันเล็กน้อย และรูปร่างหน้าตาของเขาก็แตกต่างออกไป แต่ตอนนี้ คุณไม่เพียงแต่มีรูปร่างหน้าตาเหมือนกับพี่ใหญ่ของฉันเท่านั้น แม้แต่ร่างกายก็ยังมีส่วนสูงเท่ากันด้วย”

“นอกจากนี้ เสียงของคุณก็เหมือนกับเสียงพี่ใหญ่ของฉันทุกประการ”

“จริงๆแล้วคุณเป็นใคร?”

“เยี่ยหวู่ซวง” กล่าวว่า “ฉันบอกคุณแล้ว ฉันคือชางเหม่น ทำไมคุณไม่เชื่อฉัน?”

“ถูกต้อง รูปร่างหน้าตาและร่างกายของฉันแตกต่างจากเยี่ยหวู่ซวงเพราะฉันใช้เทคนิคการหดตัวของกระดูกและเทคนิคการแปลงโฉมใบหน้า”

“เทคนิคการหดตัวของกระดูกสามารถเปลี่ยนโครงสร้างกระดูกของคนในช่วงเวลาสั้นๆ ทำให้พวกเขาสูงขึ้นหรือเตี้ย อ้วนขึ้นหรือผอม เยี่ยหวู่ตี้ อย่าบอกนะว่า คุณไม่รู้เรื่องนี้ด้วยซ้ำ?”

“ส่วนเสียงนั่นก็เพราะว่า ฉันมีทักษะในการพากย์เสียง”

การพากย์เสียง?

ทุกคนตกตะลึง

ศิลปะการเล่าเรื่องเป็นศิลปะการแสดงพื้นบ้าน พูดง่ายๆ ก็คือกายกรรมประเภทหนึ่ง

ผู้ชำนาญการเล่าเรื่องสามารถใช้อวัยวะเสียงของตน เช่น ปาก ฟัน ริมฝีปาก ลิ้น คอและจมูก เลียนแบบ เช่น นกและสัตว์ต่างๆ ลมและฟ้าร้อง เสียงมนุษย์ เป็นต้น ซึ่งสามารถทำให้ ผู้ฟังรู้สึกราวกับว่าพวกเขาอยู่ที่นั่น ไม่สามารถแยกแยะระหว่างจริงกับเท็จได้

ขณะนั้น “เยี่ยหวู่ซวง” บิดร่างกายของเขาสองสามครั้ง และกระดูกของเขาก็ส่งเสียงแตก

จากนั้น ทุกคนต้องประหลาดใจ ร่างของเขาหดตัวลงสิบเซนติเมตร

และเขาก็ถูใบหน้าด้วยมือทั้งสองข้าง ถอดหน้ากากผิวหนังของมนุษย์ออก

ทันใดนั้น ใบหน้าที่ยิ้มแย้มสดใสก็ปรากฏขึ้นต่อหน้าทุกคน

มันคืออมตะชางเหม่ยจริงๆ!

ความแตกต่างจากรูปลักษณ์ครั้งก่อนของเขาคือ คิ้วทั้งสองข้างที่ยาวสิบเซนติเมตรของอมตะชางเหม่ยหายไป

ทันใดนั้นผู้คนที่อยู่ในปัจจุบันต่างก็โกรธแค้น

ใบหน้าของเยี่ยชิวเปลี่ยนเป็นสีน้ำเงินเข้ม

เขาไม่ได้คาดหวังว่า ผู้อาวุโสนี้จะกล้าปลอมตัวเป็นบิดาผู้ให้กำเนิดและทำให้เขาคุกเข่า

ประณามมัน!

เยี่ยหวู่ตี้ก็โกรธไม่แพ้กัน

เพราะเขาคิดมาโดยตลอดว่าเยี่ยหวู่ซวงกลับมาแล้วจริงๆ และไม่เพียงแต่เขาคุกเข่าเท่านั้น แต่เขายังพูดต่อหน้าทุกคนว่า เขาชอบหลงหนู่ว์ ซึ่งทำให้เขาโกรธมาก!

ใบหน้าของเซียวจิ่วดำสนิทราวกับก้นหม้อ

“ไอ้สารเลวเฒ่านี้กล้าแอบอ้างเป็นเยี่ยหวู่ซวงจริงๆ แล้วดุฉัน ไอ้บ้า!”

ชิงหลงกำหมัดแน่น อยากจะต่อยอมตะชางเหม่ยที่หน้าเฒ่า

ส่วนฉีหลินนั้นเขาโกรธมากจนหน้าแดง

สักครู่นี้เขาคิดว่าเป็นเยี่ยหวู่ซวงจริงๆ ที่ต้องการให้คำแนะนำแก่เขา เขาตื่นเต้นมากจนคุกเข่าเพื่อแสดงความเคารพ แต่ตอนนี้ ไม่เพียงแต่ไร้ประโยชน์เท่านั้น แต่เขายังเสียหน้าอีกด้วย