วิสารทแพทย์เทวัญ นิยาย บท 749

“เหรียญผู้พิทักษ์แห่งชาติ?”

เมื่อได้ยินคำพูดของเยี่ยชิว สายตาของทุกคนก็เพ่งไปที่กล่องในมือของเยี่ยชิว

เมื่อมองเข้าไปใกล้มากขึ้น

เห็นเหรียญทองสีม่วงอยู่ภายในกล่อง ขอบเหรียญสลักด้วยมังกรบินเก้าตัว สดใสและเหมือนจริง และตรงกลางมีคำว่า “ผู้พิทักษ์แห่งชาติ”

ว้าว มันเป็นเหรียญผู้พิทักษ์แห่งชาติจริงๆ!

เซียวจิ่วมองด้วยความอิจฉา

ในฐานะแชมป์โหว เขาตระหนักดีถึงความสำคัญที่ไม่ธรรมดาของเหรียญรางวัลนี้ เนื่องจากมีชื่อเรียกอีกอย่างหนึ่งว่า เหรียญทองเลี่ยงตาย

ด้วยเหรียญตรานี้ แม้ว่าใครจะก่อกบฏ พวกเขาก็รอดพ้นจากความตายได้

เหรียญผู้พิทักษ์แห่งชาติถือเป็นเกียรติสูงสุดในประเทศ มอบให้เฉพาะกับวีรบุรุษผู้มีส่วนสำคัญในช่วงเวลาที่เกิดวิกฤติระดับชาติเท่านั้น

โดยปกติแล้ว ความสำเร็จที่โดดเด่นจะได้รับรางวัลเป็นเหรียญรางวัลในระดับต่างๆ แต่เหรียญผู้พิทักษ์แห่งชาติไม่เคยถูกแจกง่ายๆ

เยี่ยชิวเสี่ยงชีวิตเพื่อช่วยเหลือเซียวจิ่ว ในชายแดนทางเหนือ เพื่อป้องกันความวุ่นวาย การกระทำของเขาเทียบเท่ากับการช่วยเหลือประเทศชาติและประชาชน

ถ้าเซียวจิ่วเสียชีวิต ชายแดนทางเหนือคงจะเข้าสู่สงครามอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ และนำความทุกข์ทรมานมาสู่ประชาชน

ด้วยเหตุนี้ ผู้อาวุโสถังจึงมอบเหรียญผู้พิทักษ์แห่งชาติให้กับ เยี่ยชิว

เยี่ยหวู่ตี้กำหมัดแน่น รู้สึกตื่นเต้นจนล้นหลาม

เขารู้ว่าในช่วงร้อยปีนับตั้งแต่ก่อตั้งประเทศ มีเพียงไม่กี่คนเท่านั้นที่ได้รับเหรียญรางวัลนี้ และบรรพบุรุษเหล่านั้นก็เสียชีวิตไปนานแล้ว

ในช่วงสามสิบปีที่ผ่านมา ในประเทศยังไม่มีใครได้รับรางวัลเหรียญผู้พิทักษ์แห่งชาติ ซึ่งหมายความว่า เยี่ยชิวเป็นบุคคลแรกในรอบสามทศวรรษที่ได้รับเกียรตินี้!

นี่เป็นโอกาสสำคัญ

ไม่เพียงแต่สำหรับเยี่ยชิวเป็นการส่วนตัว แต่ยังเพื่อความภาคภูมิใจของตระกูลเยี่ยด้วย

“พี่ใหญ่ ถ้าคุณยังมีชีวิตอยู่ คุณจะภูมิใจกับความสำเร็จของลูกชายคุณมาก!” เยี่ยหวู่ตี้คิดกับตัวเอง

ถังเฟยยืนอยู่ใกล้ไ มองด้วยความอิจฉา ดวงตาของเขาเปลี่ยนเป็นสีแดง

แม้แต่เยี่ยชิวเองก็ค่อนข้างประหลาดใจ

ด้วยความสัตย์จริง การได้รับเหรียญผู้พิทักษ์แห่งชาตินั้นเกินความคาดหมายของเขาอย่างสิ้นเชิง

เขารู้สึกว่าการมีส่วนร่วมของเขาไม่ได้ขึ้นอยู่กับน้ำหนักของเหรียญนี้

“เป็นไปได้ไหมที่เทพทหารมีส่วนช่วยในเรื่องนี้?”

เยี่ยชิวคาดเดากับตัวเอง

ผู้อาวุโสถังมองไปที่เยี่ยชิว ถือเหรียญผู้พิทักษ์แห่งชาติและยังคงนิ่งเงียบ เขาถามว่า “มีอะไรผิดปกติ คุณไม่ชอบรางวัลนี้เหรอ?”

เยี่ยชิวตอบว่า “ท่านผู้นำ ฉันแค่รู้สึกว่าเหรียญนี้หนักเกินไป..…."

ก่อนที่เขาจะพูดจบประโยค ผู้อาวุโสถังก็ขัดขึ้น “ในเมื่อคุณไม่ชอบมัน งั้นก็คืนเหรียญให้ฉันเถอะ”

หวด!

เยี่ยชิวถือกล่องไม้ไว้ใกล้กับหน้าอกของเขาทันทีและพูดว่า “ท่านครับ เมื่อของถูกแจกไป มันก็เหมือนกับน้ำที่ไหลออกมา ไม่มีทางที่จะเอามันกลับมาได้”

“อีกอย่าง นี่คือรางวัลที่คุณมอบให้ฉัน ถ้าฉันคืนให้คุณ ฉันคงจะทำให้คุณผิดหวังใช่ไหม?”

เยี่ยชิวกลัวว่าผู้อาวุโสถังจะเปลี่ยนใจและรีบพูดเสริมว่า “ท่านครับ ขอบคุณครับ! ฉันจะรับรางวัลนี้!”

ผู้อาวุโสถังดูจริงจังและพูดว่า “เยี่ยชิว ความรับผิดชอบบนบ่าของคุณมันหนักมาก ฉันหวังว่าคุณจะทำงานหนักต่อไปและไม่ผิดหวังกับความคาดหวังของฉัน”

เยี่ยชิวตอบอย่างหนักแน่นว่า “โปรดวางใจ ฉันจะพยายามให้มากขึ้นและทำคุณประโยชน์ให้กับประเทศให้มากขึ้น”

“ดี”

ผู้อาวุโสถังพยักหน้าและพูดต่อ “พิธีมอบเหรียญผู้พิทักษ์แห่งชาติค่อนข้างลำบาก เนื่องจากต้องใช้นายพลทุกคนในกองทัพเข้าร่วม ดังนั้น ฉันจึงยกเลิกพิธี คุณสามารถเก็บเหรียญไว้สำหรับตัวคุณเอง!”

“เยี่ยชิว คุณยังเด็กอยู่ อย่าเย่อหยิ่งและผยอง!”

“จำไว้ว่า ความอ่อนน้อมถ่อมตนนำไปสู่ความก้าวหน้า ในขณะที่ความเย่อหยิ่งนำไปสู่ความหายนะ!”

เยี่ยชิวเข้าใจว่าผู้อาวุโสถังกำลังแนะนำว่า อย่าปล่อยให้ เหรียญผู้พิทักษ์แห่งชาติ ทำให้เขาดูถูกผู้อื่นและทำตัวเย่อหยิ่ง

“ฉันเข้าใจความหมายของท่านผู้นำ คุณวางใจได้ ฉันรู้ว่าต้องทำอย่างไร” เยี่ยชิวพยักหน้าด้วยรอยยิ้ม

ผู้อาวุโสถังจึงหันไปหาเยี่ยหวู่ตี้และพูดว่า “หวู่ตี้ คุณมีส่วนร่วมในการช่วยเหลือเซียวจิ่วในครั้งนี้ด้วย แต่ฉันให้รางวัลเยี่ยชิวเท่านั้นไม่ใช่คุณ คุณจะตำหนิฉันในเรื่องนี้หรือไม่?”