วันที่สอง
ตอน 8:00 น.
เมื่อเยี่ยชิวมาถึงมหาวิทยาลัยจินหลิง เขาก็ตกตะลึงเป็นอย่างมากเมื่อเห็นผู้คนมากมายในสนามกีฬา
มีผู้ชมมากกว่าเมื่อวานหลายเท่าตัว
“ทำไมถึงมีคนเยอะขนาดนี้?” เยี่ยชิวถาม
จางจิ่วหลิงตอบว่า “เมื่อวานการแข่งขันได้ถ่ายทอดสดผ่านทางโทรทัศน์ ทำให้ผู้คนนับไม่ถ้วนรู้สึกสนใจจนอยากมาชมยังสถานที่จริง”
“จากสถิติ ในตอนนี้มีผู้ชมอยู่ในสนามกีฬาแห่งนี้มากกว่า 80,000 คน”
โอ้ 80,000 คน?
เยี่ยชิวถอนหายใจออกมาหนึ่งครั้ง
“ถ้าไม่ใช่เพราะปัญหาด้านสถานที่แล้วล่ะก็ คาดว่าผู้ชมจะต้องมากกว่านี้อีกหลายหมื่นคนแน่”
จางจิ่วหลิงยิ้มอย่างมีความสุขและพูดว่า “ฉันไม่คิดว่าการแข่งขันทางการแพทย์ครั้งเดียวจะดึงดูดผู้คนได้มากขนาดนี้”
“นี่มันมากยิ่งกว่าคอนเสิร์ตของดาราดังเสียอีก”
“ก่อนหน้านี้ได้ยินต่งซือพูดว่าตอนนี้มีผู้ชมออนไลน์ในช่องถ่ายทอดสดของ CCTV มากกว่า 7 ล้านคน พวกเขาต่างรอคอยอย่างใจจดใจจ่อต่อการแข่งขันที่กำลังจะเริ่มขึ้น”
จางจิ่วหลิงพูดต่อว่า “เสี่ยวเยี่ย นายมีวิสัยทัศน์ที่ดีจริงๆที่เชิญ CCTV มาถ่ายทอดสด ไม่อย่างนั้นการแข่งขันครั้งนี้จะไม่ดึงดูดความสนใจของผู้คนได้มากขนาดนี้”
เยี่ยชิวก็ไม่คิดว่าผลลัพธ์จะออกมาดีขนาดนี้ เขาพูดต่อว่า “ขอแค่ผู้คนหันมาสนใจแพทย์แผนจีนและเชื่อมมั่นในแพทย์แผนจีนมากยิ่งขึ้น พวกเราถึงจะสามารถฟื้นฟูแพทย์แผนจีนได้”
“ใช่ นายพูดได้ถูกต้อง” จางจิ่วหลิงพยักหน้าเห็นด้วย และพูดต่อว่า “จริงด้วยสิเสี่ยวเยี่ย วันนี้มีแขกกิตติมศักดิ์หลายคนเลยทีเดียว ฉันจะพานายไปทักทานพวกเขานะ”
เยี่ยชิวถามต่อด้วยความสงสัยว่า แขกกิตติมศักดิ์งั้นหรอ? เป็นบุคคลใหญ่โตอย่างงั้นหรือ?”
“อีกเดี๋ยวนายก็จะรู้เองนั่นล่ะ”
จางจิ่วหลิงพาเยี่ยชิวเดินไปแถวหน้า
ระหว่างทางนั้นเอง
เยี่ยชิวพบว่าทั้งสนามกีฬานั้นที่นั่งเต็มแล้ว แม้กระทั่งที่ว่างหนึ่งตารางเมตรก็หาไม่ได้
หลายคนที่ไม่มีที่นั่งก็นั่งลงไปกับพื้นโดยตรง
“หมอเยี่ยมาแล้ว!”
ไม่รู้ว่าใครตะโกนออกมาจากฝูงชน ทำให้สายตานับไม่ถ้วนตกมาอยู่ที่เยี่ยชิวในทันที
จากนั้นก็มีคนหนึ่งตะโกนเสียงดังว่า
“เยี่ยชิว ฉันอยากจะคลอดลูกให้กับคุณ!”
เยี่ยชิวเหลือบมองคนที่พูดไปครั้งหนึ่ง เขาเป็นคนตัวสูงร่างใหญ่เป็นอย่างมาก
แม่มันเถอะ ผู้ชายคนหนึ่งจะมาคลอดลูกให้ฉันได้ยังไงฦ
เยี่ยชิวอดไม่ได้ที่จะรู้สึกร้อนๆหนาวๆ
ในขณะนี้เอง ก็มีนักศึกษาคนหนึ่งตะโกนขึ้นมา
“เยี่ยชิว ฉันรักคุณ”
“ไม่ว่าจะทิศเหนือ ใต้ ออก ตก กลาง หมอเยี่ยก็เท่ที่สุดเลย!”
“ต่อให้ดาวอังคารจะพุ่งชนโลก ก็เป็นหมอเยี่ยที่เยี่ยมที่สุด!”
“หมอเยี่ยก็คือไอดอลของพวกเรา โอ้เย่”
เห็นได้ชัดว่าคนเหล่านี้เป็นแฟนตัวยงของเยี่ยชิวทั้งนั้น
ภายใต้การกระทำของพวกเรา คนอื่นๆในสนามเองก็ตะโกนเสียงดังออกมาตามๆกัน ล้วนแต่เป็นคำแปลกๆทั้งนั้น
เมื่อคนแปดหมื่นคนกรีดร้องออกมาพร้อมกัน ทำให้เสียงดังขึ้นเรื่อยๆไม่ต่างกับเสียงฟ้าร้อง ราวกับสนามทั้งสนามกำลังจะพลิกคว่ำอย่างไรอย่างนั้น
จางจิ่วหลิงเดินอยู่ข้างกายเยี่ยชิว และเขาก็ติดเชื้อจากผู้ชมกลุ่มนี้เช่นกัน จากนั้นเขาก็อดไม่ได้ที่จะตะโกนออกมาเหมือนกันผู้ชมคนอื่นๆเหมือนกัน
เยี่ยชิวรู้สึกราวกับเลือดกำลังสูบฉีด
ในขณะนี้เยี่ยชิวไม่ต่างจากดาราคนหนึ่งที่เป็นที่จับตามองของทุกคน
เยี่ยชิวเข้าใจขึ้นมาเล็กน้อยแล้วว่าทำไมคนอื่นๆถึงอยากเป็นดารากันนัก เพราะความรู้สึกที่ได้รับการยกย่องเช่นนี้มันช่าง...
สุดยอด!
ผ่านไปหลายนาทีแล้ว
ทว่าเสียงของผู้คนในสนามก็ไม่ได้ลดลงเลย กลับดังขึ้นเรื่อยๆเสียอีก เยี่ยชิวจึงยกมือขึ้นมาทำท่าทางแสดงออกว่าให้ทุกคนเงียบลง
ทันใดนั้น ทั่วทั้งสนามก็เงียบสงบ
“หมอเยี่ย ทุกคนมีอารมณ์ขันมาก คุณมาทักทายพวกเขาหน่อยสิ!”
ไม่รู้ว่าต่งซือมาถึงข้างตัวของเยี่ยชิวตั้งแต่เมื่อไหร่ เขามาแล้วก็ยื่นไมค์ให้เยี่ยชิวทันที
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: วิสารทแพทย์เทวัญ
ตอนที่ 267 - 301 มีแค่ 2-3 บรรทัดเองรบกวนแก้ไขให้ด้วยครับ ขอบคุณครับ...
อยากอ่านจนจบเรื่องทำไงบ้างครับ...
ฮาเร็มไหมครับ...
ทำไมตอนที่267มันมีน้อยจังอะ...
ช่วงนี้ทุกเรื่องทำไมมีแค่ห้าบรรทัด อ่านไม่รู้เรื่องเลย..ถ้าแอด..มีเวลารบกวนตรวจสอบให้ด้วยนะครับ..ขอร้อง...
สงสัยค่ะ สงสัยๆๆ เยี่ยวชิวจากนายแพทย์ฝึกหัดมาเป็นนักสู้ได้ยังไง...
ผู้หญิงคือเลวเลยอะ...
51 หายไปไหน...