"ฉันรู้แล้ว"
เยี่ยชิวพูดจบกำลังจะวางสาย เสียงของเตียวฉานดังออกมา"แปปนึง--"
"เธอยังมีเรื่องอะไรอีกหรอ?"เยี่ยชิวถาม
เตียวฉานเงียบไปสองวิ ถึงพูด"เยี่ยชิว นายระวังตัวด้วย ต้องมีชีวิตรอดกลับมานะ"
"สบายใจเถอะ ฉันดวงแข็ง ไม่ตายง่ายหรอก"เยี่ยชิวพูดจบก็วางสาย
ในห้องลับเงียบมากจนชิวซานหนานเกอได้ยินบทสนทนาของเยี่ยชิวกับเตียวฉานจึงถาม"แผนการลับที่พวกนายคุยกันในโทรศัพท์มันคืออะไร?"
เยี่ยชิวยิ้มเล็กน้อย"เดี๋ยวเธอก็ได้รู้ หนานเกอ พวกเราออกไปก่อน"
พูดจบเยี่ยชิวก็จูงมือชิวซานหนานเกอรีบออกจากห้องลับเดินไปตามทางจนถึงห้องของจี๋เถียนสั่วอี"
ชิวซานหนานเกอหาชุดกิโมโนจากในห้องมาพันรอบตัวไว้และหยิบดาบคาตะนะจากชั้นวางดาบพูดกับเยี่ยชิวว่า"พวกเราบุกออกไปกันเถอะ"
เยี่ยชิวบอก"ตอนนี้ยังออกไปไม่ได้ เดี๋ยวจี๋เถียนสั่วอีต้องให้คนบุกโจมตีเข้ามา พอเวลาที่พวกเขาบุกเข้ามาเธอค่อยกันไว้ก่อนฉันจะออกไปสักพัก"
"นายจะทำอะไร"ชิวซานหนานเกอถาม。
เยี่ยชิวพูด"ฉันจะไปช่วยเสี่ยวเสี่ย"
ชิวซานหนานเกอรีบพูดขึ้นมาว่า"ด้านนอกคนเยอะขนาดนั้นเพียงแค่นายออกไปก็จะโดนโจมตีทันที"
"นี้เธอกำลังเป็นห่วงฉันอยู่หรอ?"เยี่ยชิวถาม
ชิวซานหนานเกอหน้าแดงทันที ปากอย่างใจอย่างพูดออกไปว่า"ใครเป็นห่วงนายกัน"
เยี่ยชิวก็ไม่อยากจับผิดเธอ พูดต่อว่า"จำไว้ อย่าออกจากห้องนี้"
"เวลาที่พวกเขาจู่โจมเข้ามาเธอก็กันพวกเขาไว้พยายามถ่วงเวลาไว้ให้ได้มากที่สุดรอฉันกลับมา"
"และก็ต้องป้องกันตัวเองให้ดี อย่าให้ตัวเองได้รับบาดเจ็บ"
หลังจากเยี่ยชิวพูดจบ ก็รีบวาดสัญลักษณ์ติดตามและท่องคาถาเงียบจากนั้นหัวก็ดิ่งลงพื้นหายตัวอย่างไร้ร่องรอย
"นี้มัน……วิชาฉีเหมินตุ้นเจี่ย?"
ชิวซานหนานเกอสีหน้าตกตะลึงอย่างมาก
……
ตระกลูจี๋เถียน
ณ ห้องแห่งหนึ่งในสวนหลังบ้าน
เชียนซานเสวี่ยถูกมัดกับเก้าอี้ ผมเธอยาวสวยเหมือนน้ำตก ใส่ชุดสีขาว ใบหน้าเย็นชาไร้อารมณ์ความรู้สึก
เธอนั่งอยู่ตรงนั้นไม่ขยับไปไหนเหมือนกับสระน้ำนิ่ง นิ่งจนมันดูสงบเกินไป
นี้เป็นวันที่สองที่เธอโดนจับตัวมาที่บ้านตระกลูจี๋เถียน
"เอี๊ยด!"
ประตูห้องถูกเปิดออก
ชายรูปร่างอ้วนเตี้ย ถักผมครึ่งหัวและมัดมวย ใส่ชุดกิโมโน เดินย่องเข้ามาจากด้านนอก
เขายังหนุ่มน่าจะอายุประมาณยี่สิบกว่า
"เทพธิดาเชียนซานผมมาดูคุณแล้ว"ชายรูปร่างอ้วนเตี้ยเดินมาด้านข้างของเชียนซานเสวี่ยแล้วยิ้มพูด
เชียนซานเสวี่ยไม่ได้แสดงอารมณ์อะไรราวกับว่าเธอไม่รู้ว่ามีคนเข้ามา
"เทพธิดาเชียนซานทำไมคุณไม่สนใจผมเลย?หรือว่าคุณไม่สบาย?"
พอชายรูปร่างอ้วยเตี้ยพูดจบก็ยื่นมือจะมีจับหน้าเชียนซานเสวี่ย
บางทีอาจเป็นเพราะตื่นเต้นที่ได้มีโอกาสเข้าใกล้เทพธิดา ดังนั้นเลยทำให้มือของชายรูปร่างอ้วนเตี้ยสั่นเล็กน้อย
ตามองที่มือของชายรูปร่างอ้วนเตี้ยห่างจากแก้มของเชียนซานเสวี่ยเพียงไม่กี่เซน
"ไสหัวออกไป!"
เชียนซานเสวี่ยตะคอกออกมาทันที
ชายอ้วนเตี้ยตกใจถอยหลังเล็กน้อยและถามกลับไปว่า"เทพธิดาเชียนซานคุณไม่ได้เป็นอะไรใช่ไหม?"
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: วิสารทแพทย์เทวัญ
ตอนที่ 267 - 301 มีแค่ 2-3 บรรทัดเองรบกวนแก้ไขให้ด้วยครับ ขอบคุณครับ...
อยากอ่านจนจบเรื่องทำไงบ้างครับ...
ฮาเร็มไหมครับ...
ทำไมตอนที่267มันมีน้อยจังอะ...
ช่วงนี้ทุกเรื่องทำไมมีแค่ห้าบรรทัด อ่านไม่รู้เรื่องเลย..ถ้าแอด..มีเวลารบกวนตรวจสอบให้ด้วยนะครับ..ขอร้อง...
สงสัยค่ะ สงสัยๆๆ เยี่ยวชิวจากนายแพทย์ฝึกหัดมาเป็นนักสู้ได้ยังไง...
ผู้หญิงคือเลวเลยอะ...
51 หายไปไหน...