วิสารทแพทย์เทวัญ นิยาย บท 805

เชียนซานเสวี่ยหันหน้าของอย่างรวดเร็ว สัมผัสได้ถึงใบหน้าที่ครุ่นคิดเกี่ยวกับทุกสิ่ง

เยี่ยชิว!

เชียนซานเสวี่ยรู้สึกมีความสุข จากนั้นเธอก็หันศรีษะและถามอย่างใจเย็น “คุณมาทำอะไรที่นี่”

“ฉันมาที่นี่เพื่อช่วยคุณ” เยี่ยชิวกล่าว

“ฉันไม่ต้องการความช่วยเหลือจากคุณ ออกไปซะ” เชียนซานเสวี่ยตะโกน

เยี่ยชิวแก้เชือกออก และกอดเชียนซานเสวี่ยไว้ในอ้อมแขนเขาแล้วพูด “ฉันขอโทษนะเชียนซานเสวี่ย ฉันมาช้าไป”

“มันเป็นความผิดของฉัน”

“ไม่ต้องห่วง ฉันจะไม่ปล่อยให้คุณต้องคับข้องใจอีกต่อไป”

เชียนซานเสวี่ยร้องไห้ออกมาเมื่อได้ยินคำพูดเหล่านี้

“ไอคนเลว คุณเพิ่งจะเดินจากไปหลังจากที่รังแกฉัน นานขนาดนี้คุณก็ไม่สนใจฉัน คุณอยากทำอะไรกันแน่!”

“ต่อจากนี้มีเรื่องอะไรคุณก็ไม่ต้องมาหาฉันตลอดไปเลย!”

“เยี่ยชิว ไอคนสารเลวไร้หัวใจ ฉันเกลียดคุณ…ทำไมคุณมาสะตอนนี้ ถ้าคุณไม่มา คุณจะไม่มีวันเห็นฉันอีกเลย ถ้าคุณไม่มา คุณก็จะไม่เห็นลูกของคุณอีกเลย ฮือฮือฮือ……”

เชียนซานเสวี่ยร้องไห้และงอแง เอากำปั้นสีชมพูของเธอทุบหน้าอกของเยี่ยชิวเรื่อยๆ

ในเวลานี้ เธอไม่มีออร่าของหัวหน้าสำนักแม้แต่น้อย เธอเป็นเพียงผู้หญิงตัวเล็กๆ ที่ถูกกระทำให้คับข้องใจ ระบายอย่างหมดเปลือกต่อหน้าคนที่เธอรัก

เยี่ยชิวยังตำหนิตัวเองและพูดขอโทษต่อไป หลังจากนั้นไม่นาน ในที่สุดเขาก็สามารถสงบสติอารมณ์ของเชียนซานเสวี่ยได้

เชียนซานเสวี่ยเช็ดน้ำตา ใบหน้าของเธอกลับมานิ่งและพูดว่า “อาจารย์ของฉันยังอยู่ในมือของจี๋เถียนโซ่วอี ฉันอยากจะช่วยเขา”

“ ไม่ต้องห่วง ฉันได้พบกับอาจารย์ของเธอแล้ว” เยี่ยชิวจัวข้อมือของเชียนซานเสวี่ยแล้วส่งชี่แท้เข้าไป

ไม่นาน ร่ายกายภายในของเชียนซานเสวี่ยก็ฟื้นคืนมา

“คุณได้รับพลังงานชี่แท้แล้วหรือยัง?”

ใบหน้าของเชียนซานเสวี่ยเต็มไปด้วยความตกใจ เธอคาดไม่ถึงเยี่ยชิวจะฝึกฝนได้เร็วกว่าเธอ

เยี่ยชิวหัวเราะเบาๆ “ช่วยไม่ได้นิ ผู้ชายของคุณเก่งขนาดนี้”

“หึ คุณไม่ใช่ผู้ชายของฉัน”

“ในท้องของคุณคือลูกสาวของฉัน ยังไม่ยอมรับตัวตนของฉันอีกเหรอ?”

“ฉันไม่ยอมรับ” เชียนซานเสวี่ยทำหน้าเย่อหยิ่ง

เยี่ยชิวยิ้ม “แล้วแต่คุณ ยังไงลูกสาวก็ต้องนามสกุลฉันอยู่แล้ว”

ในเวลานี้ มีเสียงฆ่ากันอยู่ข้างนอก

แน่นอนว่าชิวซานหนานเกอกำลังต่อสู้กับคนของจี๋เถียนโซ่วอีอยู่

“ฉันจะไปกำจัดจี๋เถียนโซ่วอีให้ราบคาบ”

หลังจากเยี่ยชิวพูดจบ ก็เดินออกประตูไป

“เดี๋ยวก่อน” เชียนซานหนานเกอพูดทันที

เยี่ยชิวหันมองที่เธอแล้วถาม “มีอะไรเหรอ?”

“ฉันยังมีเรื่องที่ต้องจัดการ” เชียนซานเสวี่ยไปถึงที่ข้างหน้าของจี๋เถียนยิง

คอของจี๋เถียนถูกแทงด้วยพลังดาบของเยี่ยชิว เลือดก็พุ่งออกมากจากลำคอของเขา แต่เขายังไม่ตายสนิท ยังพอมีสติอยู่

เยี่ยชิวกำลังจ้องมองอย่างเคร่งขรึม ทันใดนั้นเชียนซานเสวี่ยก็ยกเท้าขวาขึ้นและเหยียบเข้าที่เป้าของจี๋เถียนยิง

“อ๊า !! — —“

จี๋เถียนยิงร้องลั่นและร่างกายของเขาก็กระตุกอย่างรุนแรง

เยี่ยชิวมองลงไปและเห็นเลือดไหลออกมาจากกางเกงของจี๋เถียนยิง ทันใดนั้นเขาก็รู้สึกหนาวสั่นไปถึงกระดูกสันหลังเลย

ให้ตายเถอะ อย่าได้มีใครมารุกรานผู้หญิงอีกเลย ผู้หญิงเวลสโหดก็จะโหดเหี้ยมสุดๆ

“ฉันบอกคุณแล้ว คุณจะตายโดยไม่มีที่ฝังศพ”

หลังจากที่เชียนซานเสวี่ยพูดจบ เธอก็หยิบดาบจินหงมากจากมุมห้องแล้วเดินตามเยี่ยชิวออกไป

ทีนทีที่ทั้งสองออกมาจากห้อง พวกเขาเห็นจี๋เถียนโซ่วอีชี้สั่งพวกกลุ่มนินจาให้ ปิดล้อมชิวซานหนานเกอ

“หัวหน้าเชียนซาน เยี่ยชิว พวกแกทำให้ฉันขายต้องกลิ้ง”

“วันนี้จะไม่มีใครหนีรอดไปได้”

“ฉันต้องฆ่าพวกแกให้ได้”