พลังทั้งหมดหายไป?
แบบนี้ก็แสดงว่าอิงจื่อเป็นคนพิการ?
ดวงตาของเยี่ยหวู่ตี่เปลี่ยนเป็นสีแดง
ในช่วงหลายปีที่ผ่านมานี้อิงจื่อจงรักภักดีต่อตระกลูเยี่ยมาโดยตลอด คิดไม่ถึงเลยว่าสุดท้ายต้องมาเป็นแบบนี้
เยี่ยชิวก็รู้สึกไม่สบายใจเหมือนกัน
พอพูดถึงเรื่องนี้ ที่อิงจื่อไม่มีพลังก็เป็นเพราะเขาไม่อย่างนั้นอิงจื่คงไม่ตกอยู่ในสภาพนี้
บรรยากาศดูเศร้าเล็กน้อย
หลงหนี่ว์เปลี่ยนเรื่องและถามเยี่ยชิว"มันเกิดอะไรขึ้นกับพลังแห่งดาบสามเล่มที่เมื่อกี้นายใช้ฆ่ามิยาโมโตะมิซาชิ"
เยี่ยชิวพูดตอบ"นั้นเป็นยันต์ดาบที่อมตะชางเหม่ยเป็นคนให้ฉัน"
ยันต์ดาบ?
เยี่ยหวู่ตี่ค่อยๆแอบเหลือบมองหลงหนี่ว์และคิดในใจ ทำไมยันต์ดาบที่เยี่ยชิวใช้วันนี้ไม่เหมือกับอมตะชางเหม่ยใช้ขู่หลงหนี่ว์ที่ชายแดนทางตอนเหนือล่าสุด?
เยี่ยหวู่ตี่ไม่กล้าถามเยี่ยชิวตรงๆ เขากลัวว่าหลงหนี่ว์รู้ความจริงแล้วจะโกรธจนทำเรื่องที่ไม่สามารถควบคุมได้
หลงหนี่ว์พูด"ดังนั้นรอบก่อนที่ชายแดนทางตอนเหนือ อมตะชางเหม่ยปลอมตัวเป็นเยี่ยหวู่ซวงเพื่อทำให้ฉันกลัวยันต์ดาบ?"
เมื่อได้ยินแบบนั้น เยี่ยชิวก็รีบใช้สายตาถามเยี่ยหวู่ตี่
อาสาม หลงหนี่ว์รู้ได้ยังไง?
เยี่ยหวู่ตี่รีบสารภาพ"อย่ามองฉันนะ ฉันไม่ได้เป็นคนบอก"
เยี่ยชิวรู้สึกแปลกใจถ้าอาสามไม่ได้เป็นคนบอก แล้วใครกันที่บอก?
"เรื่องระหว่างพวกนาย หวู่ตี่ไม่มีทางบอกให้ฉันหรอก เรื่องนี้ฉันคาดเดาเอง"
หลงหนี่ว์มองเยี่ยชิวแล้วพูดว่า"นายคิดแผนการที่จะฆ่ามิยาโมโตะมูซาชิไว้อย่างสูงแต่ใช้จริงไม่ได้ ถ้าเยี่ยหวู่ซวงยังอยู่บนโลกนี้มีหรือที่เขาจะไม่ช่วยนาย?"
"อีกอย่างถ้าเมื่อครู่พวกเราไม่สามารถกันมิยาโมโตะมูซาชิได้ มิยาโมโตะมูซาชิยิ่งจะแสดงให้พวกเราเห็นพลังชี่แท้ทั้งเก้าของเขา ถ้าเยี่ยหวู่ซวงยังมีชีวิตจากนิสัยชอบเอาแต่ใจของเขาต้องรีบปรากฏตัวและฆ่ามิยาโมโตะมูซาชิแน่นอน"
"แต่จนถึงตอนนี้แล้วเยี่ยหวู่ซวงก็ยังไม่ปรากฏตัว"
"นั้นก็แสดงว่าคนที่ปรากฏตัวรอบก่อนที่ชายแดนทางตอนเหนือไม่ใช่เยี่ยหวูซวง"
"ยันต์ของภูเขาหลงหู่ช่างทรงพลังเหลือเกิน"
พอมังกรสาวพูดถึงตรงนี้ก็มองเยี่ยชิวด้วยสายตาไม่พอใจและถามว่า"เจ้าหนู ในเมื่อนายมียันต์ที่ทรงพลังขนาดนั้นทำไมไม่เอาออกมาใช้ตั้งแต่แรก?ไม่อย่างนั้นพวกเราคงไม่ได้รับบาดเจ็บ อิงจื่อคงไม่สูญเสียพลัง"
เยี่ยชิวอธิบายด้วยหน้าตาบูดบึ้ง"ฉันก็ไม่รู้ว่ายันต์ดาบนี้จะมีพลังมากขนาดนี้"
"ครั้งก่อนที่ชายแดนทางตอนเหนือ เธอก็เห็นว่าตาเฒ่านั้นใช้ยันต์ดาบ ถึงแม้ว่าจะทำให้เธอกลัว แต่ถ้าตอนนั้นเธอเลือกที่จะสู้จนสุดชีวิต ยันต์ดาบเล่มนั้นคงฆ่าเธอไม่ตายหรอกใช่ไหม?"
หลงหนี่ว์พยักหน้า"ที่ฉันถอยไม่ใช่เป็นเพราะกลัวพลังของยันต์ดาบ แต่กลัวเยี่ยหวู่ซวงต่างหาก"
"ถ้าหากฉันสู้จนสุดชีวิตยันต์ดาบนั้นมากสุดก็แค่ทำร้ายโดนฉัน"
"ฆ่าฉันไม่ตาย"
เยี่ยชิวพูด"วันนี้เธอก็เห็นพลังของยันต์ดาบแล้วนิ เห็นชัดเจนเลยว่ามันรุนแรงกว่าที่อมตะชางเหม่ยใช้เป็นสิบเท่าบางทีอาจจะเป็นร้อยเท่าเลยก็ได้"
"ตอนที่ตาเฒ่านั้นมอบยันต์ดาบนี้ให้ฉันบอกเพียงแค่วิธีใช้แต่ไม่ได้บอกถึงความรุนแรงของยันต์ดาบนี้เลย"
"แม่งเอ๊ย ถ้าฉันรู้แต่แรกว่าพลังยันต์ดาบจะรุนแรงขนาดนี้ งั้นฉันคงไม่ขอร้องให้ทุกคนช่วยหรอก ยิ่งไม่มีทางปล่อยให้มิยาโมโตะมูซาชิมันลอยนวลนานขนาดนี้หรอก"
"ไว้ถ้าเจอตาเฒ่านั้นฉันจะถามให้ชัดเจนเลย"
หลงหนี่ว์พูดว่า"รอบหน้าถ้าเจออมตะชางเหม่ยเรียกฉันด้วย"
เยี่ยหวู่ตี่ที่อยู่ด้านข้างถามด้วยความสงสัย"ถ้าเธอไปเจอเขาเธอจะทำอะไร?"
หลงหนี่ว์หึอย่างเย็นชา"ตาเฒ่านั้นปลอมตัวเป็นเยี่ยหวู่ซวง ใช้ยันต์ดาบขู่ฉันรอบหน้าถ้าเจอฉันไม่เชื่อว่าจะฆ่ามันไม่ตาย"
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: วิสารทแพทย์เทวัญ
ตอนที่ 267 - 301 มีแค่ 2-3 บรรทัดเองรบกวนแก้ไขให้ด้วยครับ ขอบคุณครับ...
อยากอ่านจนจบเรื่องทำไงบ้างครับ...
ฮาเร็มไหมครับ...
ทำไมตอนที่267มันมีน้อยจังอะ...
ช่วงนี้ทุกเรื่องทำไมมีแค่ห้าบรรทัด อ่านไม่รู้เรื่องเลย..ถ้าแอด..มีเวลารบกวนตรวจสอบให้ด้วยนะครับ..ขอร้อง...
สงสัยค่ะ สงสัยๆๆ เยี่ยวชิวจากนายแพทย์ฝึกหัดมาเป็นนักสู้ได้ยังไง...
ผู้หญิงคือเลวเลยอะ...
51 หายไปไหน...