วิสารทแพทย์เทวัญ นิยาย บท 827

เยี่ยชิวเดินไปที่ด้านหน้าของศัตรูและหยุดอยู่ครู่หนึ่งและจ้องมองไปที่บันไดทั้งเจ็ด

เขาสังเกตุเห็นว่าถึงแม้จะมีรอยดาบนับไม่ถ้วน แต่เขาก็ไม่ได้รับรู้ถึงพลังดาบ

“เสี่ยวเสวี่ยบอกว่ามีพลังดาบเหลืออยู่โดยเซียนกระบี่จ่งหยวนในทุกย่างก้าว ทำไมฉันถึงไม่เห็นมันหล่ะ?”

เยี่ยชิวรู้สึกแปลกในใจ จากนั้นเขาก็ก้าวไปข้างหน้า เขาก้าวด้วยก้าวแรก

ขณะที่เท้าของเขาก้าวลงไปก็มีเสียง “เจิ้ง” และเสียงลากดาบดังขึ้น

จู่ๆพลังดาบขนาดใหญ่ก็ปรากฏขึ้นบนขั้นบันได

เยี่ยชิวรู้สึกราวกับว่าเขาอยู่ท่ามกลางป่าดาบ เมื่อเขาก้มหัวลงไป เขาเห็นพลังดาบจำนวนนับไม่ถ้วนปรากฏขึ้นบนขั้นบันได

อย่างไรก็ตาม พลังดาบเหล่านี้ไม่ได้ส่งผลกระทบต่อเยี่ยชิวเลย

บูม!

เยี่ยชิวก้าวลงมาอย่างรุนแรง และพลังดาบก็พังทลายลงทันที

เชียนซานเสวี่ย และชิวซานหนานเกอต่างก็ตกใจเมื่อเห็น

“ท่านอาจารย์ เยี่ยชิวสามารถระงับพลังดาบของเซียนกระบี่ได้”

“เด็กคนนี้ช่างกล้าจริงๆ”

“ท่านอาจารย์ จะไม่เป็นอะไรใช่ไหม?”

“ไม่รู้สิ ดูไปก่อนเดี๋ยวบอก”

ทั้งเซียนซานเสวี่ย และเชียนซานหนานเกอ ไม่เคยพบกับสถานการณ์เช่นนี้มาก่อน

ในอดีต หลังจากที่พวกเขาก้าวขึ้นไปบนขั้นบันได และพวกเขารู้สึกถึงพลังดาบ พลังดาบจึงหายไปโดยอัตโนมัติ

แต่เยี่ยชิวโชคดี สามารถระงับพลังดาบได้ด้วยการเตะเพียงครั้งเดียว

นี่คือพลังดาบที่เซียนกระบี่วางไว้ เยี่ยชิวกำลังยั่วยุเขาอย่างที่สุด สำหรับผลที่ตามมาเชียนซานเสวี่ยละชิวซานหนานเกอยังไม่รู้

ในขณะที่เยี่ยชิวก้าวเข้าสู่ขั้นที่สอง

“เจิ้ง!”

เสียงดาบดังขึ้น…

บูม!

ก่อนที่เยี่ยชิวจะปล่อยพลังดาบทั้งหมดบนบันไดได้ เขาก็ก้าวลงทันที ทันใดนั้นพลังดาบขั้นที่สองก็หายไปอย่างไร้ร่องรอย

ไม่ถึงสองวินาที

นี่……

เชียนซานเสวี่ยตกตลึงด้วยความตกใจ และสักพักเขาก็พูด “เขาเผด็จการเกินไปแล้ว!”

เผด็จการ……

เมื่อชิวซานหนานเกอได้ยินสองคำนี้ เขาจำได้ว่าเมื่อคืนนี้ในห้องของเชียนซานเสวี่ย เยี่ยชิวบังคับให้เธอเรียกว่า สามี จึงอดไม่ได้ที่จะหน้าแดง

“สารเลว เลวมาก~”

ชิวซานหนานเกอฮัมเพลงอย่างแอบๆ

“อาจารย์ คุณกำลังคิดอะไรอยู่?” เชียนซานเสวี่ยถาม

ชิวซานหนานเกอเลิกคิดแบบแอบๆ แล้วพูดว่า “ฉันสงสัยว่าเยี่ยชิวสามารถเดินได้กี่ก้าว”

เชียนซานเสวี่ย “อาจารย์ ท่านคิดว่าเยี่ยชิวจะเดินได้กี่ก้าวเหรอ?”

เชียนซานหนานเกอคิดเรื่องนี้แบบจริงจังและกล่าว “ระดัพลังยุทธ์ของเเยี่ยชิวสูงกว่าฉัน เขาควรจะสามารถก้าวขั้นที่สี่หรือห้าได้”

“มันเป็นไปไม่ได้!”ชิวซานหนานเกอกล่าว “ผู้ก่อตั้งสำนักสุ่ยเยวี่ยของพวกเราเป็นผู้ที่สามารถก้าวสู้ขั้นที่ห้าได้เท่านั้น เป็นไปไม่ได้ที่เยี่ยชิวจะเหนือกว่าผู้ก่อนตั้งสำนัก”

เชียนซานเสวี่ยกล่าว “ฉันมันใจในตัวเยี่ยชิว อาจารย์หากท่านไม่เชื่อ งั้นพวกเราก็คอยดูเถอะ”

…

หลังจากที่เยี่ยชิวเอาชนะพลังดาบในขั้นที่สอง เขาก็ก้าวเข้าสู่ขั้นตอนที่สามทันทีโดยไม่หยุดพัก

“เจิ้ง!”

เมื่อเสียงลากดาบดังขึ้น พลังดาบก็พุ่งออกมาจากบันไดและแทงหัวใจของเยี่ยชิว

ความเร็วที่รวดเร็ว

เยี่ยชิวไม่ได้ตื่นตระหนกเลย เขายกมือขึ้นเพื่อใช้พลังดาบและสลัดพลังดาบที่แทงเขาอยู่

จากนั้นเขาสังเกตเห็นว่าพลังดาบสองเล่มที่พยายามพุ่งออกมาจากบันไดเพื่อจะโจมตีเขา เขาจึงต่อยขั้นบันไดโดยตรง

“บูม!”

พลังดาบทั้งสองถูกทำลายลง

จากนั้นในขั้นที่สามก็กลับคืนสู่ความสงบ

เยี่ยชิวยังคงก้าวต่อไปในขั้นที่สี่ ทันทีที่เท้าของเยี่ยชิวก้าวไปที่ขั้นที่สี่เขาก็รู้สึกถึงความวิกฤติ

“เจิ้ง!”

พลังของดาบออกมาจากบันไดและพุ่งขึ้นไปบนฟ้าลงมาหาเยี่ยชิว มันเหมือนสายฟ้าแลบและรวดเร็วอย่างไม่น่าเชื่อ

เยี่ยชิวไม่มีเวลาหลบ และพลังดาบก็โจมตีเขาทันที