วิสารทแพทย์เทวัญ นิยาย บท 969

เยี่ยชิวตกใจในใจ และรีบถามซุนเมิ่งเจี๋ยว่า “พี่หลินเป็นอะไร?”

ซุนเมิ่งเจี๋ยตอบว่า“ผู้จัดการหลินถูกลักพาตัวไป ”

“อะไรนะ?”

ทันใดนั้นร่างของเยี่ยชิวก็ปล่อยเจตนาการฆ่าที่เย็นชา ทําให้ไป๋ปิงตกใจใจสั่นขวัญเเขวน และถามว่า “คนอะไรทำรู้ไหม?”

“ฉันไม่รู้ ผู้จักการหลินเกิดเหตุที่บ้าน......”

“ฉันจะรบไป”เยี่ยชิวไม่รอให้ซุนเมิ่งเจี๋ยพูดจบ ก็วางสาย ใส่เสื้อไปด้วย พูดกับไป๋ปิงไปด้วย“พี่หลินถูกลักพาตัว ฉันไปดูก่อน”

ไป๋ปิงยื่นกุญแจรถให้เยี่ยชิว และพูดว่า “ระวังหน่อย รีบไปช่วยจิงจื้อออกมาเร็วๆ มีข่างอะไรบอกให้ฉันทันที”

“อืม”

เยี่ยชิวรีบออกจากบ้านของไป๋ปิง มาที่โรงรถใต้ดิน สตาร์ทรถ และเหยียบคันเร่งจนสุด

รถพุ่งออกไปเหมือนสายฟ้า

สิบนาทีผ่านไป

เยี่ยชิวมาถึงบ้านของหลินจิงจื้อ ซุนเมิ่งเจี๋ยยืนรออยู่ที่ประตูวิลล่า ด้วยใบหน้าประหม่า

เยี่ยชิวลงจากรถ และอ้าปากก็ถามว่า “พี่หลินถูกลักพาตัวไปเมื่อไหร่?เวลาที่ชัดเจน”

“ครึ่งชั่วโมงที่แล้ว”ซุนเมิ่งเจี๋ยตอบ

เยี่ยชิวเห็นว่าซุนเมิ่งเจี๋ยสวมชุดมืออาชีพไว้ เห็นได้ชัดว่าเธอไม่อยู่บ้านตอนหลินจิงจื้อถูกลักพาตัวและอดไม่ได้ที่จะถามว่า “เธอรู้ได้ไงว่าพี่หลินถูกลักพาตัวไปเมื่อครึ่งชั่วโมงที่แล้ว?”

ซุนเมิ่งเจี๋ยเปิดโทรศัพท์ เอาวิดีโอให้เยี่ยชิวดู

ในภาพ

หลินจิงจื้อเลิกงานกลับไปที่บ้าน รถเพิ่งจอดที่ลานของวิลล่า ก็มีชายที่คุมหน้าไว้หลายสิบคนพุ่งเข้ามาจากด้านนอก ลักพาตัวหลินจิงจื้อไปอย่างแข็งเเกร่ง

“วิดีโอนี้เป็นสําเนากล้องวงจรปิดของวิลล่าที่ฉันเพิ่งคัดลอกเมื่อกี๊ ข้างบนแสดงให้เห็นว่าผู้จัดการหลินถูกลักพาตัวไปเมื่อครึ่งชั่วโมงที่แล้ว” ซุนเมิงเจี๋ยกล่าว

เยี่ยชิวเห็นว่าในวิดีโอ หลินจิงจื้อถูกจับในรถโดยชายที่คลุมหน้าไว้และทรงพลังหลายคน ในร่างของเขามีเจตนาฆ่ามหึมาปรากฏขึ้น

ซุนเมิ่งเจี๋ยพูดอีกครั้ง“ฉันไปตรวจดูกล้องวงจรปิดที่ห้องยาม ”

“รถที่ผู้ชายนั้นขับเป็นรถก็อป ”

“ไม่รู้ว่าทําไมพวกเขาถึงลักพาตัวผู้จัดการหลินไป เยี่ยชิว...... ไม่ว่ายังไง นายต้องรีบช่วยผู้จัดการหลินออกมา ฉันเป็นห่วงว่าผู้จัดการหลินจะตกอยู่ในอันตรายหากตกอยู่ในมือของพวกเขา......”

“ไม่ต้องเธอพูด ฉันรู้ควรทำยังไง”เยี่ยชิวไม่ได้ซ่อนเจตนาฆ่าของตนเองเลย และพูดอย่างเย็นชา“พี่หลินเป็นผู้หญิงของฉัน ไม่ว่าใครจะลักพาตัวเธอ ฉันจะไม่ปล่อยพวกเขาไป”

“ตอนนี้ควรทำยังไง?”ซุนเมิ่งเจี๋ยถามว่า “จะโทรหาตํารวจไหม?”

“ไม่ต้องโทร เรื่องนี้ฉันจะจัดเอง”หลังจากที่เยี่ยชิวพูดจบ เขาก็วาดคาถาสะกดรอยตามอย่างเงียบๆ

ในเวลานี้ ซุนเมิ่งเจี๋ยรีบวิ่งเข้าไปในวิลล่า

ในไม่ช้า ชี่สีดําก็ปรากฏตัวต่อหน้าต่อตาของเยี่ยชิว

ชี่สีดํานี้บางกว่าเส้นผมอีก ที่ซ่อนอยู่ในตอนกลางคืน มองไม่เห็นด้วยตาเปล่าเลย แต่โชคดีที่เยี่ยชิวเชี่ยวชาญดวงตาแห่งสวรรค์

เยี่ยชิวท่องคาถาในปากของเขาอย่างเงียบๆ ไม่กี่วินาทีผ่านไป ชี่สีดําก็ลอยไปทางด้านนอกของวิลล่า

เยี่ยชิวเตรียมตัวตามไป และในเวลานี้ ซุนเมิ่งเจี๋ยก็รีบวิ่งออกจากข้างในวิลล่า

“ฉันจะไปช่วยผู้จัดการหลินด้วยกัน ”

ซุนเมิ่งเจี๋ยเปลี่ยนเป็นเสื้อโค้ทหนัง และสวมรองเท้าบูทหนัง ดูหยิ่งและเท่มาก

ในมือเธอถือกล่องสี่เหลี่ยมไว้

เยี่ยชิวกวาดมันด้วยตาสวรรค์ของเขาและเห็นทันทีว่ามีปืนไรเฟิลอยู่ในกล่อง

“เธออยู่ที่บ้าน ช่วยพี่หลินฉันคนเดียวก็พอแล้ว!”เยี่ยชิวกล่าว

ซุนเมิ่งเจี๋ยกล่าวว่า“เพิ่มอีกคนก็ดียังมีผู้ช่วยเพิ่ม ”

“ไม่ต้องการ ถ้าแม้แต่ฉันก็ช่วยพี่หลินไม่ได้ เธอไปแล้วก็เเค่ไปตาย หลังจากที่เยี่ยชิวพูดจบ ร่างของเขาก็พุ่งออกไป

คราวนี้ เขาไม่ได้ขับรถ

เขาไปตามคาถาสะกดรอยตาม ไปตามจนถึงชานเมือง