“ใครอยู่ข้างนอก?”
หวงหรานได้ยินเสียงโทรศัพท์ดังขึ้นจากนอกโรงงาน เเล้วถามเสียงดัง
“ข้างนอกไม่มีคน คุณชายหวง หรือว่าเป็น……”
พู่ง!
ลูกน้องยังพูดไม่จบ จู่ๆประตูโรงงานก็ถูกคนเตะเปิดออก
“ใคร?”หวงหรานตกใจ และจ้องไปที่ประตูอย่างรวดเร็ว
จากนั้น เยี่ยชิวก็เดินเข้ามาจากด้านนอก
“นายหาฉันไม่ใช่เหรอ?ฉันมาแล้ว!”
เยี่ยชิวเหลือบมอง และเห็นว่าหลินจิงจื้อนอกจากจะถูกมัดไว้แล้ว ไม่ได้รับบาดเจ็บ ความกังวลในใจของก็ถูกพัดพาไป
หลังจากที่เยี่ยชิวปรากฏตัวแล้ว ชายที่คลุมหน้าไว้มากกว่าสิบคนก็ล้อมรอบเขาอย่างรวดเร็ว
หวงหรานเห็นว่าเป็นเยี่ยชิว และหัวเราะ“สวรรค์มีทางนายไม่เดิน นรกไม่มีประตูนายจะมา”
“แต่แบบนี้ก็ดี เสียเวลาให้ฉันรอนายอีก”
เยี่ยชิว นายรู้ไหมว่าทําไมฉันถึงลักพาตัวผู้หญิงของนาย?”
“รู้ไหม นายเพื่อแก้แค้น สีหน้าของเยี่ยชิวสงบ
“ถูกต้อง”หวงหรานกล่าวว่า“ กูโตมาขนาดนี้ ยังไม่เคยเจอคนี่หยิ่งผยองเหมือนนาย”
“กล้าสั่งให้คนหักมือฉัน ”
“ตอนนี้ข้าจะฆ่านายตาย”
เยี่ยชิวชี้ไปที่กลุ่มคนที่คลุมหน้าไว้ และพูดอย่างดูถูกว่า “นายคิดว่าขยะเหล่านี้เป็นคู่ต่อสู้ของฉันหรอ?”
หรงหรานพูดด้วยรอยยิ้ม“แม้แต่หยางเหล่าในลำดับที่เก้าของอันดับมังกรก็ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของนาย บอดี้การ์ดเหล่านี้ของฉันก็ไม่น่าเป็นคู่ต่อสู้ของนายได้ แต่เยี่ยชิว อย่าลืมว่า มีคำที่พูดได้ดี ไม่ว่าศิลปะการต่อสู้จะสูงแค่ไหน ก็กลัวปืนเร็ว”
“ศิลปะการต่อสู้ของนายสูงแล้วไง?”
“ฉันกล้าโทรหานายมาที่นี่ ก็มีวิธีจัดการนาย ”
เยี่ยชิวยิ้มเล็กน้อย“วิธีที่นายพูด หมายถึงพลซุ่มยิงสี่คนบนหลังคาใช่ไหม?”
สีหน้าของหวงหรานเปลี่ยนไปเล็กน้อย หรือว่าเยี่ยชิวเห็นพลซุ่มยิงเหล่านั้นแล้ว?
ไม่น่าสิ!
พลซุ่มยิงเหล่านั้นล้วนเป็นทหารรับจ้างมาก่อน มีประสบการณ์ในการต่อสู้เป็นร้อยครั้ง และพวกเขาไม่ได้ไร้ความสามารถ จะถูกเยี่ยชิวเห็นได้ไง?
เยี่ยชิวกล่าวว่า“ขอโทษที พลซุ่มยิงสี่คนนั้นถูกฉันฆ่าไปแล้ว”
อะไร?
ในใจของหวงหรานตกใจ สั่งบอดี้การ์ดข้างๆที่ปิดหน้าไว้ว่าที่“เสียวอู่ ติดต่อพวกเขา”
“ครับ”บอดี้การ์ดที่ชื่อเสียวอู่ที่คลุมหน้าไว้หยิบเครื่องส่งรับวิทยุออกมา แล้วพูดสองสามคํา
เเต่ว่า ไม่มีเสียงตอบรับเลย
“ตายหมดแล้ว นายจะติดต่อได้ยังไง จู่ๆเยี่ยชิวก็ลงมือ และชกไปทชบนหลังคาโรงงาน
โฮ่ง!
กําปั้นอันทรงพลังระเบิดที่หลังคาโรงงานจนเป็นรูขนาดใหญ่ ต่อมา มีสี่ศพตกลงมาจากหลังคา
ตายเเล้วจริงๆ!
หวงหรานตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง และสีหน้าของเขาดุร้าย“เยี่ยชิว นายคิดว่านายฆ่าพวกเขาแล้วฉันไม่มีวิธีจัดการนายเหรอ?”
“นายไร้เดียงสาเกิน!”
“หลินจิงจื้ออยู่ในมือของฉัน ถ้านายกล้าบุ่มบ่าม ฉันจะฆ่าเธอทิ้ง ”
“พูดต่อหน้าฉันว่าจะฆ่าพี่หลิน กล้าหาญพอ!”น้ําเสียงของเยี่ยชิวน่ากลัว และเมื่อคําพูดจบลง ก็ก้าวไปข้างหน้า
ทันใดนั้น มีคนที่คลุมหน้าไว้มากกว่าสิบคนเข้ามาใกล้ ล้อมรอบเยี่ยชิวอย่างแน่นหนา
“ปั้ง!”
เยี่ยชิวลงมือโดยตรง ชกคนที่คลุมหน้าไว้สองคนตายด้วยหมัดเดียว
ทันใดนั้น เลือดกระเด็นออก
“นี่……”
มีความกลัวปรากฏขึ้นในสายตาของคนที่คลุมหน้าไว้ และวิธีการของเยี่ยชิวทำให้พวกเขาหวาดกลัว
ยังไม่รอเขาตอบสนอง เยี่ยชิยลงมืออีกครั้ง
ปั้งๆๆ!
เยี่ยชิวชกหมัดหลายครั้งต่อกัน และคนที่คลุมหน้าไว้สิบคนก็ถูกชกตาย เลือดและศพเต็มไปทั่ว
ยังเหลือคนที่คลุมหน้าไว้อีกสองสามคน ในที่สุดพวกเขาก็ตั้งตัวได้แล้ว และรีบหนีออกไปนอกโรงงาน
ถ้าไม่วิ่งอีก พวกเขาก็จะถูกกำปั้นของเยี่ยชิวชกตายเหมือนกัน
“ไม่มีใครหนีพ้นหรอก ลักพาตัวพี่หลิน มีแต่ทางตาย ”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: วิสารทแพทย์เทวัญ
ตอนที่ 267 - 301 มีแค่ 2-3 บรรทัดเองรบกวนแก้ไขให้ด้วยครับ ขอบคุณครับ...
อยากอ่านจนจบเรื่องทำไงบ้างครับ...
ฮาเร็มไหมครับ...
ทำไมตอนที่267มันมีน้อยจังอะ...
ช่วงนี้ทุกเรื่องทำไมมีแค่ห้าบรรทัด อ่านไม่รู้เรื่องเลย..ถ้าแอด..มีเวลารบกวนตรวจสอบให้ด้วยนะครับ..ขอร้อง...
สงสัยค่ะ สงสัยๆๆ เยี่ยวชิวจากนายแพทย์ฝึกหัดมาเป็นนักสู้ได้ยังไง...
ผู้หญิงคือเลวเลยอะ...
51 หายไปไหน...