วิวาห์ลวงอลวนรัก นิยาย บท 10

เห็นได้ชัดว่าสีโม่เฉิงก็เห็นเธอเช่นกัน และดวงตาของเขามองไปรอบๆ เธออย่างมืดมนเล็กน้อย

กู้หรันก็นึกอะไรบางอย่างขึ้นได้ เธอก้มลงมอง

วินาทีถัดมา

“กรี๊ด กรี๊ด กรี๊ด คุณ คุณ...”

เธอรีบเข้าไปในผ้าห่มอย่างร้อนรน

เมื่อสีโม่เฉิงเห็นสิ่งนี้ เขาก็ยกยิ้มที่มุมปากของเขา

“จะปิดอะไร? มีส่วนไหนในร่างกายของคุณที่ผมไม่ได้เห็นหรือสัมผัสเมื่อคืนนี้อีกเหรอ?”

กู้หรัน “???...”

ใบหน้าแดงก่ำขึ้นมาทันใด

เมื่อชายคนนั้นเห็นสิ่งนี้ เขาก็รู้สึกมีความสุขมากขึ้น

เขาวางเสื้อผ้าไว้บนหัวเตียง แล้วพูดด้วยน้ำเสียงราบเรียบว่า “ใส่เสื้อผ้าก่อน แล้วค่อยพูดเรื่องทั้งหมดกัน”

หลังจากที่เขาจากไป กู้หรันก็ออกมาจากผ้าห่มอย่างระมัดระวัง

สิ่งที่เขาเตรียมไว้คือชุดที่หรูหรา ไม่ว่าจะเป็นสีหรือสไตล์ก็เป็นแบบที่กู้หรันชอบ สิ่งที่ใส่ใจกว่านั้นคือ เขาเตรียมชุดชั้นในให้ด้วย

กู้หรันมองไปที่กางเกงทรงสามเหลี่ยมสีชมพู และจินตนาการถึงท่าทีที่ชายคนนั้นจับมัน และใบหน้าของเธอก็ร้อนผ่าวขึ้นทันที

เธอหยิบเสื้อผ้าของเธอและรีบเข้าไปในห้องน้ำ

ตอนเปลี่ยนเสื้อผ้า เธอก็เห็นรอยฟกช้ำตามร่างกาย เธออดไม่ได้ที่จะด่าทอในใจ แต่ก็ไม่กล้าทำให้เสียเวลา หลังเปลี่ยนเสื้อผ้า เธอก็รีบเดินออกไป

ในเวลานี้ ณ ห้องนั่งเล่น

เวลาใกล้จะ 9 โมงเช้า ห้องนั่งเล่นสว่างไสว ลมพัดเข้ามาผ่านทางหน้าต่างที่เปิดอยู่ พร้อมกับกลิ่นอายของความหนาวเย็น

สีโม่เฉิงกำลังนั่งอยู่บนโซฟาตรงกลางห้อง ละทิ้งความเย็นยะเยือกของค่ำคืน ตอนกลางวันใบหน้าของเขาดูมีเสน่ห์มากกว่า ใบหน้าที่ดูสะดุดตา โครงหน้าที่ดูเด่นชัด ภายใต้แสงอาทิตย์ยามเช้ามีความงามบางอย่างแฝงอยู่

กู้หรันกลั้นหายใจอย่างไม่เป็นตัวเอง

เธอเดินเข้าไปและพูดอย่างลังเล “เออ...ฉันขอโทษสำหรับเรื่องเมื่อคืน ฉัน ฉันตกหลุมพรางคนอื่น ฉันไม่ได้ตั้งใจจะทำร้ายคุณ”

สีโม่เฉิงเงยหน้าขึ้น และมองดูเธอที่พูดอย่างตะกุกตะกัก แต่แสร้งทำเป็นสงบ ดวงตาก็ดูมืดมนเล็กน้อย

“มานี่”

กู้หรันเดินเข้าไปหา

เธอเห็นชายคนนั้นหยิบเอกสารออกมาจากลิ้นชัก แล้ววางลงบนโต๊ะ

“ลองดู ถ้าไม่มีปัญหาอะไรก็เซ็นชื่อซะ”

กู้หรันหยิบเอกสารขึ้นมาด้วยความสงสัย เพียงแค่เหลือบมอง ดวงตาของเธอก็เบิกกว้างด้วยความประหลาดใจ

“อะไรนะ คุณ คุณจะแต่งงานกับฉันเหรอ?”

“ถูกตัอง”

น้ำเสียงของสีโม่เฉิงนั้นราบเรียบมาก แต่ก็แอบแฝงไปด้วยพลังที่แข็งแกร่ง