วิวาห์ลวงอลวนรัก นิยาย บท 19

ไม่ต้องพูดถึงสิ่งที่เกิดขึ้นในห้างครั้งก็ไม่เป็นไร แต่เมื่อพูดถึงเฉิงเฟยเฟยก็โกรธมาก

เธออยู่มา 20 กว่าปีแล้ว และนี่เป็นครั้งแรกที่เธอเสียหน้าขนาดนี้ เธอจะไม่แก้แค้นได้ยังไง?

เฉิงเฟยเฟยเย้ยหยัน

“กู้อันหนิง เธอจำไว้ ตอนนี้เธออยู่ข้างฉันแล้ว! ถ้าคืนนี้เธอกล้าไปช่วยกู้หรัน เราก็ต้องไม่เป็นเพื่อนกันอีก เข้าใจไหม?”

กู้อันหนิงเหลือบมองเธออย่างขี้ขลาด ราวกับว่าถูกรัศมีของเธอกดทับไว้ ก่อนจะกล่าวว่า “เข้าใจแล้ว”

ทางด้านนี้ กู้หรันก็มาถึงในงานเช่นกัน

เธอไม่ได้สวมชุดที่สีโม่เฉิงให้เธอ เพราะราคาแพงเกินไป เธอเป็นคนผลิตเสื้อผ้าเอง แค่ดู เธอก็รู้ว่าชุดนั้น ถ้าไม่มีเงินหลายสิบล้านก็ซื้อไม่ได้

ในเมื่อเธอไม่ได้ตั้งใจที่จะแต่งงานกับเขา เธอจึงไม่ควรรับของที่มีค่าขนาดนี้ของเขา

เพื่อที่จะไม่รักษาหน้าอีกฝ่าย ฉันจึงเลือกเครื่องประดับชิ้นหนึ่งที่สามารถคืนได้ตามต้องการมาใส่

ตอนนี้ แขกส่วนใหญ่ก็มาถึงแล้ว

ทันทีที่กู้หรันเข้าไปในงาน เธอก็ได้รับการจ้องมองจากทุกทิศทุกทาง

วันนี้เธอตั้งใจแต่งหน้าเบาๆ เดรสสีแดงตัวนี้เน้นไปที่รูปร่างที่สง่างาม ผมหยิกเป็นลอนสวยงาม และสร้อยคอที่สีโม่เฉิงมอบให้ มันทำให้เธอดูงดงามจนหาที่เปรียบมิได้

ผู้คนมากมายพากันซุบซิบ

“เฮ้ ดูสร้อยคอที่คอเธอสิ ใช่เส้นนั้นใช่ไหม?”

“ดูเหมือนจะใช่ แต่นั่นไม่ใช่มรดกตกทอดของตระกูลสีเหรอ? ได้ยินมาว่าคุณหญิงสีเตรียมไว้ให้ลูกสะใภ้ในอนาคตของเธอ เธอจะเอาไปใส่ได้ยังไง”

“อาจจะไม่ใช่เส้นนั้น ดูชุดบนตัวเธอสิ แม้ว่าจะดูดี แต่ก็เป็นของแท้จริงๆ แต่ก็มีมูลค่าแค่สี่ห้าแสน นี่แสดงให้เห็นว่าเธอมีฐานะปานกลาง คนแบบนี้ไม่มีทางเข้าตาคุณหญิงสีหรอก”

“มันต้องเป็นของปลอมแน่ๆ คนแบบนี้จะคู่ควรกับคุณชายโม่เฉิงได้ยังไง? คุณชายโม่เฉิงกำลังจะแต่งงานกับลูกสาวจากตระกูลชนชั้นสูงอย่างพี่ปิงหนิง เธอก็เป็นแค่ผู้หญิงคนหนึ่งที่ที่ถูกทิ้งก็เท่านั้น”

“ผู้หญิงที่ถูกทิ้ง หมายความว่ายังไง”

“เธอยังไม่รู้?”

เมื่อคนคนนั้นเห็นสิ่งนี้ เธอก็รีบซุบซิบกับเพื่อนๆ ทันที

ที่แท้ตอนที่กู้หรันและเฉิงเฟิงเลิกกัน แม้ว่าจะไม่ได้ประกาศ แต่ก็มีคนจำนวนมากที่รู้เรื่อง