วิวาห์ลวงอลวนรัก นิยาย บท 38

กู้หรันรับเอกสารมา พลิกเปิดดูทีละอย่าง

เป็นข้อมูลการโอนอสังหาริมทรัพย์จริงๆ

แน่นอนว่าเธอรู้ดี คุณตานอกจากจะทิ้งเงินสดก้อนโตไว้แล้ว ยังมีทรัพย์สมบัติอย่างอื่นอีกนิดหน่อย

แค่ไม่เคยคิดว่าจะมีมากมายขนาดนี้

มองดูเอกสารปึกหนาในมือ เธอประเมินอยู่ในใจ และรู้สึกว่ามันน่าจะรวมกันได้มากถึง 500 ล้าน

กู้หรันอดกลืนน้ำลายไม่ได้

“ลุงฉู่ความจริงไม่ต้องใจร้อนขนาดนี้ก็ได้นะคะ ในเมื่อของทั้งหมดก็ยังอยู่ จะให้ฉันช้ากว่านี้หน่อยก็ไม่เป็นไร

“อย่าเลย ตอนนั้นลุงก็ได้รับการฝากฝังจากคุณท่านหลายปีมานี้ช่วยดูแลทรัพย์สมบัติพวกนี้แทนเขา ก็ไม่ใช่เรื่องง่าย กว่าจะรอให้คุณมาได้ แน่นอนว่าถ้าให้คุณได้เร็วก็จะดี จะได้หลีกเลี่ยงการถูกคนอื่นจับผิด”

กู้หรันชะงักไปครู่หนึ่ง นึกถึงคนตระกูลกู้สองสามคนนั้นขึ้นมาทันที

มุมฉากเธอกระตุกยิ้มขมขื่น สุดท้ายก็ไม่ได้พูดอะไร ลงชื่อบนเอกสาร จากนั้นก็ส่งให้ทนายฉู่

ทนายฉู่รับเอกสารมา หลังจากตรวจสอบเสร็จแล้ว แน่ใจว่าไม่มีปัญหาอะไร จึงพูดว่า“งั้นหลังจากที่ผมจัดการตามขั้นตอนให้คุณแล้ว ผมจะให้คนเอาไปส่งให้คุณที่บริษัททันที คุณจะได้ไม่ต้องเสียเวลามาอีกรอบ”

“ได้ค่ะ”

กู้หรันอึ้งไป ทันใดนั้นก็พูดว่า “ลุงฉู่ หนูมีเรื่องจะขอร้องค่ะ”

ทนายฉู่ชะงัก “เรื่องอะไร”

“เกี่ยวกับเรื่องที่ฉันได้รับมรดกเหล่านี้แล้ว ลุงช่วยฉันเก็บเป็นความลับชั่วคราว อย่าไปบอกใคร คิดเสียว่า……ของพวกนี้ยังอยู่ที่คุณลุง”

ทนายฉู่ตกใจเล็กน้อย

เขามองกู้หรันอย่างสงสัย “นี่……”

“ฉันรู้นะคะว่าเรื่องนี้อาจจะทำให้ลุงลำบากใจเล็กน้อย ฉันไม่ได้จะให้ลุงเก็บไว้เป็นความลับนานนักหรอกค่ะ อย่างมากก็เดือนนึง ไม่ก็ ครึ่งเดือนก็พอแล้ว ได้มั้ยคะ”

เธอรู้ สวี่ชิงชุ่ยและคนอื่นๆอยากให้เธอถอนตัวจากการหมั้นหมายมาตลอด นอกจากเพื่อให้กู้อันหนิงได้แต่งงานอย่างเปิดเผยออกหน้าออกตาแล้ว ที่สำคัญที่สุด ก็คืออยากได้มรดกที่คุณตาทิ้งไว้เหล่านั้น

ในเมื่อเป็นเช่นนี้ อย่างนั้นเธอจะทำให้พวกเธอผิดหวังได้อย่างไร

แน่นอนว่าต้องทำให้ พวกเขามีความหวังอย่างเต็มที่ อย่างนั้นรอจนความหวังพังทลายวันนั้น ละครฉากนี้จึงจะสนุกมีสีสันมากพอ

ทนายฉู่มองสายตาอ้อนวอนขอร้องของเธอ สุดท้ายก็ไม่ใจแข็งพอที่จะปฏิเสธ พยักหน้า

“ได้ งั้นลุงจะช่วยเก็บเป็นความลับให้ชั่วคราวแล้วกัน”

กู้หรันยิ้มออกมาทันที

“คุณย่า ใกล้จะสิบเอ็ดโมงแล้ว พี่ยังไม่มาเลย คุณย่าว่าพี่จะมามั้ยคะ”

ภายในใจสวี่ชิงชุ่ยเองก็กระสับกระส่ายเล็กน้อย

วันนี้ เพื่อให้แน่ใจว่าเสียงที่กู้หรันพูดออกมานั้นทุกคนได้ยินกันหมด พวกเขาเชิญสื่อมวลชนมาทุกสำนักของเมืองJมาที่นี่

ถ้าถึงเวลากู้หรันไม่มา เช่นนั้นตระกูลกู้ของพวกเขาจะบอกพวกนักข่าวว่าอย่างไร

ถึงตอนนั้น ไม่ใช่กู้หรันที่เป็นตัวตลก แต่เป็นคนทั้งตระกูลกู้ที่กลายเป็นตัวตลก

คิดมาถึงตรงนี้ สวี่ชิงชุ่ยหันมามองกู้จิ่งเซิ่ง

“แกยังจะมัวแต่อึ้งอะไรอยู่ รีบโทรไปหาเธอสิ ถามว่าตอนนี้เธออยู่ที่ไหน”

กู้จิ่งเซิ่งไม่กล้าขัดคำสั่งสวี่ชิงชุ่ยหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา

แต่เวลานี้เอง จู่ๆประตูด้านหลังเวทีก็ถูกเปิดออก  เสียงเย็นเยือกเสียงหนึ่งดังเข้ามา

“ไม่ต้องโทรแล้วค่ะ หนูมาถึงแล้ว”

ผู้คนหันไปมอง ก็มองเห็นกู้หรันที่สวมชุดเดรสสีดำ แต่งตัวสวยงาม ดูดีมีสง่าราศี ใส่รองเท้าส้นสูงเดินเข้ามา