วิวาห์ลวงอลวนรัก นิยาย บท 37

กู้อันหนิงได้ยินดังนั้น สายตาเปล่งประกายเล็กน้อย ไม่พอใจเล็กน้อย

แต่เมื่ออยู่ต่อหน้าเฉิงเฟิง เธอก็ยิ้มออกมาด้วยความดีใจ

“จริงเหรอคะ งั้นฉันก็ขอบคุณพี่เฉิงเฟิงแทนพี่ด้วยนะคะ ฉันรู้ว่าพี่เฉิงเฟิงดีที่สุดเลย จะต้องจัดการเรื่องนี้ได้อย่างเหมาะสมแน่นอน”

เฉิงเฟิงได้ยินคำชื่นชมของเธอ ก็ชุ่มฉ่ำหัวใจเล็กน้อย

อันหนิงของเขา ช่างเอาอกเอาใจและรู้กาลเทศะแบบนี้

ไม่ว่าเขาจะทำเรื่องอะไร เธอก็จะสนับสนุน ให้กำลังใจเขาโดยไม่มีเงื่อนไข ทำให้เขารู้สึกอบอุ่นหัวใจ

แตกต่างกับกู้หรัน

เมื่อก่อนตอนที่ทั้งสองคนคบหากัน เวลาที่เขาตัดสินใจจะทำอะไร กู้หรันก็มักจะโต้แย้งไม่เห็นด้วย

ไม่เพียงเท่านี้ ยังวิเคราะห์สารพัดเรื่องให้เขามากมาย

แม้บางครั้ง เขาก็ต้องยอมรับ ว่าสิ่งที่กู้หรันวิเคราะห์นั้นถูกต้อง มีเหตุผล

แต่ด้วยเกียรติของลูกผู้ชาย ก็มักจะทำให้เขารู้สึกอับอายอย่างยิ่ง

ถึงขั้นเริ่มที่จะไม่ไปปรึกษาอะไรกับเธออีกแล้ว

ดังนั้น ผู้หญิงอย่างอันหนิงจึงเป็นตัวเลือกที่ถูกต้องที่สุด!

น่าจะเป็นแบบนี้ ไม่ผิดหรอก

ไม่ว่าอย่างไร ใครอยากได้ภรรยาที่ตามใจ สนับสนุนตนเองตลอดไปไม่ใช่หรือ

เฉิงเฟิงถามตัวเองในใจไม่หยุด ยิ่งถาม ก็ยิ่งมั่นใจ

เขาเชื่อมั่น ว่าคนที่ตนเองเลือกไม่ผิด

อันหนิงต้องดีกว่า เหมาะสมกับเขามากว่ากู้หรันแน่นอน

เขากับอันหนิงคบหาอยู่ด้วยกันต้องมีความสุขแน่นอน!

สวี่ชิงชุ่ยเห็นเขายืนอยู่ตรงนั้น นิ่งเงียบไม่พูดอะไร ก็ยิ้มพลางเอ่ยว่า “ในเมื่อคุณชายเฉิงมาแล้ว ก็เข้าไปพักผ่อนในห้องรับรองด้านข้างก่อนสักหน่อยเถอะ รออีกให้ด้านหน้าจัดเตรียมให้เรียบร้อยก่อน ค่อยให้คนไปเรียกคุณออกมา”

กู้อันหนิงกลับสบตากับหลิ่วม่านหยิน มองเห็นความตื่นเต้นจากนัยน์ตาของอีกฝ่าย

เวลานี้เอง ณ ลานจอดรถชั้นใต้ดินของบริษัทสโนวี่

หลังจากที่กู้หรันตื่นขึ้นในตอนเช้า ก็ไม่ได้ไปที่งานแถลงข่าวโดยทันที

แต่มาที่บริษัทก่อนหนึ่งครั้ง หลังจากจัดการเรื่องงานบางส่วนแล้ว ก็เตรียมที่จะขับรถออกไปข้างหน้า

เมื่อเธอขึ้นรถ ก็มีร่างหนึ่งรั้งเธอเอาไว้

ทนายฉู่ยืนอยู่ด้านหน้ารถ ยิ้มพร้อมเอ่ยว่า “คุณหนูใหญ่ อรุณสวัสดิ์ครับ”

กู้หรันตกใจเล็กน้อย รีบลงมาจากรถ ถามว่า “ลุงฉู่ ทำไมลุงมาอยู่ที่นี่ล่ะคะ”

ทนายฉู่ส่งเอกสารกองหนึ่งในมือให้เธอ

“ครั้งก่อนตอนที่คุณท่านทิ้งมรดกพวกนั้นไว้ให้คุณ ผมก็เคยบอกคุณแล้ว คุณท่าน ยังทิ้งอสังหาริมทรัพย์และพันธบัตรไว้มากมาย แต่เพราะตอนนั้นคุณมากะทันหันเกินไป ผมยังไม่ทันได้เตรียมให้เรียบร้อย”

“นี่ครับ เมื่อวานผมทำงานล่วงเวลา จนแทบไม่ได้นอนจัดการเอกสารพวกนี้จนเสร็จแล้ว มรดกทั้งหมดของคุณท่านอยู่ที่นี่ คุณหนูลองตรวจดูหน่อย ลงชื่อด้านบนก็พอแล้ว”