วิวาห์ลวงอลวนรัก นิยาย บท 36

ย่านชานเมืองเมืองหลวง ภายในอาคารสีเทาแห่งหนึ่ง

เด็กผู้หญิงที่มัดผมหางม้าสูงนั่งเอนกายบนเก้าอี้ตัวใหญ่ ขาเรียวยาวอยู่ติดกับขอบโต๊ะ หรี่ตามอง ข้อมูลที่ขึ้นมาบนโต๊ะ

“อ้าว ฉันคิดว่าคนคนนี้หายสาบสูญไปแล้ว คิดไม่ถึงว่ายังติดต่อได้อยู่เลย”

ผู้ชายคนหนึ่งเดินออกมาจากด้านหลังอย่างเอ้อระเหยลอยชาย ถามอย่างแปลกใจ “ใครเหรอ”

“เอ้า คุณมาดูเอง”

มู่จื่อเอี้ยวตัวหลบไปด้านข้าง เผยให้เห็นเนื้อหาที่อยู่ในแอปพลิเคชั่นการพูดคุยสื่อสารในโลกโซเชียลบนหน้าจอ

ชายหนุ่มเหลือบมองแวบหนึ่งก่อน จากนั้นตัวแข็งทื่อไปทันที

วินาทีต่อมา ก็ร้องโวยวายออกมา

“โอ้ยแม่เจ้า! ฉันเห็นอะไรเนี่ย นี่มันซานหลิง ซานหลิงติดต่อเธอเหรอ”

มู่จื่อยิ้มด้วยความกระหยิ่มยิ้มหย่อง

“ใช่แล้ว ฉันเองก็แปลกใจ ก่อนหน้าก็บอกไปแล้วว่าไม่อยากสนใจเรื่องในองค์กร แค่อยากจะใช้ชีวิตแบบคนธรรมดาทั่วไป กับคู่หมั้นคนดีคนนั้น เชอะ! ตอนนี้ดูท่าทางแล้ว คงจะมีเรื่องอะไรล่ะสิ”

เธอพูดไปพลาง กดเปิดคลิปที่กู้หรันส่งมาให้ไปพลาง

หลังจากตอนที่เห็นเนื้อหาคลิป รวมทั้งข้อความที่เธอส่งมาชัดเจนแล้ว ก็หรี่ตาลงทันที

“อู้！น่าสนใจ”

——

ทางด้านนี้ หลังจากติดต่อมู่จื่อแล้ว กู้หรันก็ล็อคเอ้าท์ออกมาเลย

ถูกต้อง นอกจากคุณหนูใหญ่ตระกูลกู้แล้ว เธอก็มีสถานะอื่นอีกจริงๆ

นั่นก็คือกลุ่มลับกลุ่มหนึ่ง เป็นสมาชิกของLongMen

แต่การที่เข้าไปร่วมกลุ่มนี้ ไม่ได้เป็นความยินยอมพร้อมใจของตัวเธอเอง แต่เพราะตอนที่เธอเรียนอยู่มัธยมปลายนั้น มีช่วงวันหยุดครั้งหนึ่ง ได้ช่วยเหลือคนแก่คนหนึ่งไว้

เพื่อตอบแทนบุญคุณของเธอ เขาจึงสอนเทคนิคอะไรบางอย่างแก่เธอ ตอนนั้นกู้หรันรู้สึกว่าน่าสนใจดี จึงทำตามที่คนแก่นั้นบอก รับเขาเป็นอาจารย์

ต่อมา เขาก็แนะนำตนเองให้รู้จักกับลูกศิษย์อีกสองสามคน เธอจึงได้รู้จัก คนพวกนี้ อยู่ในองค์กรที่เรียกว่าLongMen

ตอนแรกเธอมีความคิดที่จะลาออก เพราะเธอไม่รู้ว่ากลุ่มนี้มีไว้ทำอะไร แต่ดูจากลักษณะท่าทางของคนพวกนี้แล้ว ก็รู้ว่าไม่ใช่กลุ่มที่ธรรมดา

ต่อมา หลังจากที่ได้รู้จักติดต่อกันมานานขึ้นเรื่อยๆ เธอก็ยิ่งสนิทสนมกับคนพวกนั้น

รู้ว่าพวกเขาไม่ใช่ลูกศิษย์ที่เลวร้ายอะไร อีกทั้งเพราะรู้ว่าเธอไม่ได้อยากเข้าไปพัวพันกับเรื่องพวกนั้น ดังนั้นไม่ว่าจะเป็นอาจารย์หรือศิษย์พี่พวกเขาก็ไม่ได้บีบบังคับให้เธอไปทำเรื่องอะไร