วิวาห์ลวงอลวนรัก นิยาย บท 43

เมื่อพูดประโยคนี้ออกมา หลายคนก็นึกขึ้นได้ทันที

ผู้คนส่วนใหญ่ที่อยู่ในงานล้วนเป็นสื่อมวลชนที่มีชื่อเสียงของเมืองJ เรื่องลักพาตัวครั้งก่อน ถือว่าเป็นข่าวใหญ่ของเมืองJ แน่นอนว่ามีนักข่าวหลายคนเคยไปสัมภาษณ์ในที่เกิดเหตุ

และก็ด้วยเหตุนี้เอง จึงคุ้นหน้าคุ้นตาโจรลักพาตัวรวมทั้งคนในตระกูลกู้ดี

เวลานี้พอเห็นภาพผู้ชายปรากฏขึ้น แน่นอนว่าเขาจำได้ตั้งแต่แรกเห็นเลย

“ครั้งก่อนที่เห็นเขาลักพาตัวพี่น้องตระกูลกู้ ยังคิดว่าเขาไม่ได้รู้จักสองคนนี้เลย ทำทุกอย่างเพื่อเงิน มาเห็นในวันนี้ เขารู้จักกับคุณอันหนิงเหรอ”

“เห็นท่าทางที่เขาพูดคุยกับคุณอันหนิงเมื่อครู่ ไม่เหมือนคนที่มีความแค้นต่อกัน งั้นการลักพาตัวหลังจากนั้น……”

คนที่อยู่ในงานไม่ใช่คนโง่

บวกกับ การเขียนร่างข่าวของพวกเขา ทุกครั้งยังมีการวิเคราะห์เข้าไปด้วย

ยิ่งไปกว่านั้น ข้อเท็จจริงในลักษณะนี้เกือบจะเป็นความแน่นอน และเป็นเรื่องที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ที่จะคาดเดา กู้อันหนิงเห็นภาพนี้ ก็ตกใจจนหน้าซีดเผือด

เธอไม่รู้ว่า ทำไมคลิปนี้ถึงมาอยู่ในมือของกู้หรันได้

ตอนนั้นเธอไม่ได้ให้คนไปจัดการลบ ภาพจากกล้องวงจรปิดไปนานแล้วเหรอ ทำไมยังถูกเปิดเผยออกมาได้อีก

เธอรีบร้อนให้เฉิงเฟิงกับกู้จิ่งเซิ่งไปถอดสายไฟออก เพื่อให้ภาพนี้ดับไป

พอหันหน้าไป จึงพบว่าเฉิงเฟิงและกู้จิ่งเซิ่งพร้อมคนอื่นๆ ถูกคนควบคุมตัวเอาไว้ตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้

บอดี้การ์ดร่างสูงใหญ่ห้าหกคน ควบคุมตัวคนในตระกูลกู้เอาไว้ด้านหลังเวที ให้พวกเขาไม่สามารถควบคุมอุปกรณ์ต่างๆบนเวทีได้

และหัวหน้าของคนพวกนั้น ก็คือฉินจู

กู้หรันนัยน์ตาสว่างวาบ

ทำไมฉินจูถึงมาอยู่ที่นี่ได้

เธอจำได้ว่า ไม่ได้บอกแผนการของตนเองในวันนี้ กับใครทั้งนั้น

ไม่รู้ว่าทำไม ทันใดนั้นก็ฉุกคิดขึ้นมา เธอมองไปในหมู่ผู้คน ในมุมที่ลึกที่สุดท่ามกลางผู้คน มองเห็นร่างสูงเพรียวร่างนั้นจริงๆ

คือสีโม่เฉิง!!

เขามาแล้วเหรอ

ไม่ใช่ เขามาตั้งแต่เมื่อไหร่

เขารู้ได้อย่างไร ว่าวันนี้ตนเองจะจัดงานแถลงข่าวขึ้นที่นี่