วิวาห์ลวงอลวนรัก นิยาย บท 42

เธอผลักนักข่าวตรงหน้าออก พูดเสียงดังว่า “คุณพูดเหลวไหล! ฉันเปล่านะ ฉันไม่ได้รังแกเธอ!”

“ตัวเองทำเรื่องที่ไม่ถูกต้องแต่ไม่ยอมรับ ทุกคนรีบกระชากหน้ากากที่อัปลักษณ์ของเธอออกมาเร็ว เพื่อเรียกร้องความยุติให้กับคุณหนูรอง!”

“ใช่ เปิดโปงความชั่วร้ายของเธอออกมา!”

แสงแฟลชสว่างไม่หยุด เสียงชัตเตอร์ก็ดังรัวไม่หยุด

กู้หรันแสร้งทำเป็นตื่นตระหนก จนกระทั่งสวี่ชิงชุ่ยที่อยู่ด้านล่างเวทีคิดว่าพอสมควรแล้ว จึงเดินขึ้นเวทีด้วยความพอใจ ยกมือขึ้นไปทางทุกคน

“เอาละ ที่ฉันจัดงานแถลงข่าวในวันนี้ ก็เพื่อเปิดเผยความจริงเรื่องนี้ แต่ไม่ใช่ให้ทุกคนมาหยามเกียรติของหลานสาวตระกูลกู้ของพวกเรา”

กู้หรันได้ยิน ก็อดหัวเราะเยาะในใจไม่ได้

ทุกคนต่างเหยียดหยามกันหมดแล้ว คุณเพิ่งจะออกมาบอกว่าไม่ได้ให้พวกเขามาหยามเกียรติลูกหลานตระกูลกู้ พูดไปใครจะเชื่อ

แต่ด้านล้างก็มีเสียงเฮดังขึ้น

“กู้หรันทำเรื่องน่าอับอายแบบนี้ออกมา ท่านยังจะปกป้องเธอแบบนี้อีกเหรอ ท่านช่างดีต่อหลานสาวทั้งสองคนจริงๆ”

“เมื่อก่อนได้ยินว่า สวี่ชิงชุ่ยลำเอียง ชอบหลานสาวคนเล็กไม่ชอบหลานสาวคนโต วันนี้ที่เห็น เห็นชัดว่าไม่ใช่แบบนั้น ดูสิว่าเธอดีต่อหลานสาวคนโตของตัวเองมากแค่ไหน”

“คุณหนูทั้งสองของตระกูลกู้ แม้จะไม่ได้มีแม่คนเดียวกัน แต่ก็เกิดจากพ่อคนเดียวกัน สวี่ชิงชุ่ยไม่มีเหตุผลที่จะลำเอียง”

สวี่ชิงชุ่ยยืนบนเวที ฟังคำวิพากษ์วิจารณ์ของพวกนักข่าว ก็ยิ้มมุมปากด้วยความพึงพอใจ

แต่ตอนนี้เอง ก็มีเสียงไฟฟ้าช็อตดังออกมาจากด้านในเครื่องเสียง

ตอนแรกทุกคนก็ไม่ทันสังเกต จนกระทั่งมีเสียงที่แฝงด้วยความไม่พอใจดังขึ้น

“ที่ผมมาวันนี้ ก็เพราะอีกเรื่องหนึ่ง”

“คุณว่ามา”

“ผมอยาก……ให้คุณยกการหมั้นหมายของตระกูลกู้ตระกูลเฉิงสองตระกูล ให้กับอันหนิง”

“ทำไม คุณย่าเกลี้ยกล่อมฉันไม่ได้ ก็เลยให้คุณมาพูดกับฉันเหรอ ปลุกระดมลูกค้าฉัน เอาผลประโยชน์ของบริษัทมาบีบฉัน ใครเป็นคนคิดวิธีนี้ออกมาเหรอ หลิ่วม่านหยิน หรือว่ากู้อันหนิง”

“อันหนิงไม่ได้เลวร้ายอย่างที่คุณคิด วิธีนี้ผมเป็นคนคิดเอง!”

ชะงักไปครู่หนึ่ง ถามอีกว่า “พูดความจริงอย่างไม่ปิดบังเลยนะ ก่อนที่ผมจะมา อันหนิงยังบอกให้ผมล้มเลิกความคิดนี้ ภายในใจเธอยังให้ความเคารพยกย่องพี่สาวอย่างคุณคนนี้อย่างมากจริงๆ กลัวว่าคุณจะได้รับอันตราย ดังนั้นคุณจะไม่เห็นใจเธอ ยกการหมั้นหมายนี้ให้เธอเหรอ”

“เธอให้ความเคารพยกย่องฉันเหรอ แย่งแฟนของฉัน บีบให้ฉันถอนตัวจากงานแต่งงาน ทำสารพัดวิธีเพื่อให้ตนเองบรรลุเป้า ถึงขั้นร่วมมือกับคนร้ายมาลักพาตัวฉัน นี่เรียกว่าให้ความเคารพยกย่องเหรอ”

“……”

กู้อันหนิงเป็นคนที่ตั้งสติกลับมาได้ก่อนคนแรก ร้องตะโกนว่า “ปิดนะ! รีบปิดเดี๋ยวนี้!”

เฉิงเฟิงกับกู้จิ่งเซิ่งก็มีสีหน้าเปลี่ยนไปอย่างมาก รีบร้อนไปปิดเครื่องเสียง

แต่มันก็สายไปแล้ว

สิ่งที่ควรได้ยิน ทุกคนก็ได้ยินกันหมดแล้ว

อีกทั้งในเวลานี้เอง หน้าจอขนาดใหญ่ที่เดิมเป็นสีขาวว่างเปล่าจู่ๆก็สว่างวาบ ปรากฏภาพสีขาวจากกล้องวงจรปิด

แม้ภาพจะไม่ค่อยชัดเจนนัก แต่กลับทำให้ทุกคนมองออกว่า คนในนั้นก็คือกู้อันหนิง

เห็นแค่กู้อันหนิงยืนอยู่ที่หัวมุมหนึ่ง ตรงหน้าเธอมีผู้ชายที่หัวโล้นยืนอยู่หนึ่งคน หลังจากทั้งสองพูดคุยกันพักหนึ่ง ผู้ชายก็เข้าไปในลิฟท์ ขึ้นไปบนดาดฟ้า

ส่วนกู้อันหนิง กลับล้วงโทรศัพท์มือถือออกมา โทรไปยังหมายเลขหนึ่ง

ไม่นาน กู้หรันก็มา ทั้งสองพูดกันสองสามประโยค แล้วก็ขึ้นไปที่ดาดฟ้าด้วยกัน

มีคนจำคนในนั้นได้ ก็อดที่จะแปลกใจไม่ได้

“ว้าย ผู้ชายคนนั้น ไม่ใช่โจรเรียกค่าไถ่ที่ถูกยิงตายก่อนก่อนหน้านี้เหรอ”