กู้จิ่งเซิ่งเหลือบมองหญิงชรา เห็นเธอไม่ได้มีท่าทีโต้แย้ง จึงตอบว่า “ได้ ลูกขึ้นไปเถอะ”
กู้หรันเดินขึ้นไปบนเวที
เวลานี้เองบรรดานักข่าวต่างก็มาถึงแล้ว
ด้านล่างเวทีมีผู้คนนั่งกันอยู่เต็มไปหมด ทุกคนต่างถือกล้องเล็กบ้างกล้องใหญ่บ้างเอาไว้ สายตาจับจ้องไปยังผู้หญิงที่ปรากฏตัวบนเวที
กู้หรันกวาดสายตามองพวกเขาหนึ่งรอบ มุมปากกระตุกเป็นรอยยิ้มดูถูกเยือกเย็น
“สวัสดีค่ะทุกท่าน เชื่อว่าสื่อมวลชนทุกท่านที่มาที่นี่ในวันนี้
คงจะทราบจุดประสงค์ที่พวกเราจัดงานแถลงข่าวครั้งนี้แล้ว”
ด้านล่างไม่มีใครพูดอะไร มีเพียงเสียงเปิดประตูดัง “แคร็ก”
กู้หรันก้มหน้าเล็กน้อย ถือไมโครโฟนเอาไว้ พูดทีละคำตามร่างคำแถลงการณ์ที่พวกเขาให้เธอมา
“พูดตามความจริงอย่างไม่ปิดบังนะคะ ที่ฉันมาวันนี้
ก็เพราะเรื่องการหมั้นหมายของน้องสาวฉันและคุณชายเฉิง”
“ทุกท่านคงทราบดี เมื่อก่อนฉันเคยคบหากับเฉิงเฟิง และด้วยเหตุนี้
ทุกคนจึงคิดว่าการหมั้นหมายระหว่างสองตระกูลหมายถึงฉันกับเฉิงเฟิง แต่ความจริงแล้ว การหมั้นหมายนี้เป็น……”
บนเวที กู้หรันอยู่ตรงนั้นกล่าวอย่างเสียงดัง
มุมมืดมุมหนึ่งด้านล่างข้างเวที กู้จิ่งเซิ่งพูดกับสวี่ชิงชุ่ยเบาๆว่า “แม่ครับ เธอพูดตามที่แม่บอกจริงๆด้วย”
“คิดไม่ถึงเลยว่าครั้งนี้เธอจะเชื่อฟังแบบนี้ แต่ผมคิดว่ามันแปลกๆ แม่คิดว่าเธอนอนสอนง่ายเกินไปรึเปล่าครับ”
สวี่ชิงชุ่ยจ้องมองบนเวที สีหน้าดุดัน
“ทำไม ถ้าเธอไม่ยอมเชื่อฟังแต่โดยดี แล้วยังจะมีวิธีอะไรมาต่อต้านขัดขืนเหรอ”
“คุณแม่พูดถูกค่ะ”
หลิ่วม่านหยินที่อยู่ข้างๆก็เสริมขึ้นมา แล้วยังหยิกเนื้อตรงเอวของกู้จิ่งเซิ่งด้วย
“คุณอย่าคิดว่าเธอเก่งกล้าสามารถมาก มีคุณแม่อยู่ ต่อให้เธอเก่งแค่ไหน ก็หนีไม่พ้นหรอก”
กู้จิ่งเซิ่งเห็นอย่างนั้น ก็ไม่กล้าพูดอะไรมาก
ทางด้านนี้ กู้หรันแถลงจบแล้ว
บรรดานักข่าวที่ด้านล่างเวทีต่างตกใจมาก
ในฐานะที่ตระกูลกู้เป็นตระกูลที่มีหน้ามีตาของเมืองJ แน่นอนว่าพวกเขาจำได้ทั้งหมด
เมื่อก่อนก็เคยได้ยิน เรื่องที่กู้หรันกับเฉิงเฟิงเคยคบหากัน
ตอนนั้น ทุกคนให้ความสนใจ เป็นคู่หนึ่งที่ชายก็หล่อหญิงก็สวย เหมาะสมกันมาก ราวกิ่งทองใบหยก
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: วิวาห์ลวงอลวนรัก
มีต่อจากตอนที่ 145 มั้ยคะ...