วิวาห์ลวงอลวนรัก นิยาย บท 6

ทางด้านนี้ กู้หรันยังคงไม่รู้ว่าตระกูลกู้กำลังคิดจะทำอะไร

หลังจากที่เธอกลับไปที่ห้อง เธอก็นอนอยู่บนเตียง นึกถึงสิ่งที่สวี่ชิงชุ่ยพูดเมื่อครู่นี้ หัวใจของเธอก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกหนาวเหน็บ

ในตอนนั้น หลังจากที่ท่านฉินยกลูกสาวคนเดียวของเขาให้แต่งงานกับกู้จิ่งเซิ่ง สุขภาพของเขาก็แย่มาก

เมื่อเห็นว่าท้องของลูกสาวโตขึ้นทุกวัน เขาก็ไม่รู้ว่าเขาจะรอดไปจนถึงวันที่หลานสาวของเขาเกิดออกมาไหม เขาจึงไปพบเพื่อนสนิทของเขาอย่างท่านเฉิง และได้ทำข้อตกลงการแต่งงานขึ้น

เผื่อป้องกันสิ่งที่ไม่คาดคิด ในพินัยกรรมไม่ได้ใส่ชื่อไว้ว่าจะยกมรดกให้ใคร

ซึ่งบอกได้เพียงอย่างเดียวว่า มรดกนี้จะต้องเป็นของหลานสาวเขาเท่านั้น

เนื่องจากในตอนนั้นสุขภาพของฉินว่างเสวี่ยไม่ค่อยดี ก่อนหน้านี้เธอก็เสียลูกไปคนหนึ่งแล้ว ต่อมาการให้กำเนิดกู้หรันมันก็ไม่ใช่เรื่องง่ายเลย ท่านฉินไม่เคยคิดเลยว่าเธอจะมีลูกคนที่สาม

ดังนั้นจากที่เขามองมาแล้ว คำสั่งเสียนี้น่าจะไม่มีข้อผิดพลาดอะไรเลย

แต่ก็คาดไม่ถึงเลย สิ่งต่างๆ กำลังเปลี่ยนแปลงไปมากมาย

ฉินว่างเสวี่ยไม่ได้มีลูกคนที่สาม แต่หลิ่วม่านหยินก็ให้กำเนิดกู้อันหนิง

แม้ว่าเธอจะเป็นเพียงลูกนอกสมรส แต่ตอนนี้กู้อันหนิงได้กลับมาที่บ้านตระกูลกู้ และได้สถานะในตระกูล เมื่อลองคิดดูดีๆ เธอก็ถือว่าเป็นหลานสาวของท่านฉิน ดังนั้นเธอจึงมีส่วนแบ่งในทรัพย์สินนี้โดยปริยาย

เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ กู้หรันก็นวดคิ้วด้วยอาการปวดหัว

ทันใดนั้น โทรศัพท์ก็ดังขึ้น

สายที่โทรมาคือผู้ช่วยเสี่ยวชวี ทันทีที่รับสายเธอ เธอก็ได้ยินเสียงที่ตื่นตระหนกของเธอ

“คุณกู้หรัน เกิดเรื่องใหญ่ขึ้นแล้ว มาที่บริษัทด่วนเลยค่ะ!”

ครึ่งชั่วโมงต่อมา กู้หรันก็รีบไปที่บริษัท

ที่แท้บ่ายวันนี้ ก็มีลูกค้าโทรมาแจ้งว่าสินค้ามีปัญหาและต้องการคืนสินค้า

หลังจากจบการศึกษาจากมหาวิทยาลัย กู้หรันก็รับช่วงต่อจากกิจการบริษัทเสื้อผ้าที่แม่ของเธอทิ้งไว้ให้

ในช่วงสองปีที่ผ่านมา เพราะความพยายามของเธอ บริษัทจึงเป็นรูปเป็นร่างมากขึ้น และนี่เป็นครั้งแรกที่มีปัญหาแบบนี้เกิดขึ้น

เธออดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้ว

“ได้ถามหรือเปล่าว่ามีปัญหาตรงไหน?”

“ไม่ได้ถามค่ะ”

เสี่ยวชวีก็รู้สึกผิดอย่างมาก จนดวงตาของเธอแดงไปหมดเพราะความวิตกกังวล

“ฉันถามอีกฝ่ายแล้ว แต่พวกเขาไม่ยอมพูดอะไรเลย พวกเขาแค่ขอให้คุณไปพบเขาที่นี่ตอนสองทุ่ม”

ในขณะที่เธอพูด เธอก็หยิบโน้ตขึ้นมา

เธอเห็นอักษรตัวที่เขียนไว้บนนั้น - Club De Emperor

กู้หรันรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย

แต่เมื่อนึกถึงสินค้าที่ถูกส่งคืนมา สุดท้ายเธอก็ไม่ได้ปฏิเสธโดยตรง

เธอหยิบแก้วใบใหม่ ก่อนจะรินไวน์ด้วยตัวเอง แล้วพูดด้วยรอยยิ้มว่า “ในเมื่อคุณเฉินดูมีอารมณ์สุนทรีย์ขนาดนี้ งั้นฉันจะดื่มเป็นเพื่อนคุณสักแก้วค่ะ”

เมื่อพูดจบ เธอก็ดื่มจนหมดแก้ว

เมื่อเห็นสิ่งนี้ เฉินจินซานรู้ว่าเธอกังวลว่าเขาจะเอาอะไรใส่ลงไปในแก้ว ดังนั้นเขาจึงไม่พูดอะไร ก่อนจะดื่มด้วยรอยยิ้ม

ทั้งสองคนพากันดื่ม ในระหว่างนี้กู้หรันก็ระมัดระวังมาก เธอไม่ปล่อยให้แก้วของตัวเองพ้นสายตาของเธอเลย

แต่ไม่รู้ว่าทำไม วันนี้เธอรู้สึกว่าตัวเองเมาง่ายมาก

หลังจากดื่มไปไม่กี่แก้ว เธอก็รู้สึกเวียนหัวเล็กน้อย

กู้หรันนวดขมับอย่างอดไม่ได้ และเมื่อมองไปที่เฉินจินซาน ที่อยู่ข้างหน้าเธออีกครั้ง เธอก็รู้สึกเหมือนจะมีภาพซ้อน

เกิดอะไรขึ้น?

แก้วเป็นแก้วที่เธอหยิบมาเอง ไวน์ก็เป็นขวดที่ถูกเปิดใหม่ ระหว่างนี้เธอก็คอยจับจ้องตลอด เฉินจินซานไม่มีโอกาสลงมือได้เลย

ทำไมเธอถึงเวียนหัวจัง

เหมือนเฉินจินชานจะสัมผัสได้ว่า เธอดูไม่ค่อยปกติ เฉินจินซานก็เอนตัวลงมาด้วยรอยยิ้ม

“คุณกู้หรัน ต่อให้คุณจะฉลาดแค่ไหน คุณก็คงไม่คิดว่าผมจะเอายาทาไว้ที่ขอบแก้ว! ไม่ใช่แค่แก้วของคุณเท่านั้น แต่แก้วทุกใบในห้องนี้ก็มียาทาไว้ ดังนั้นไม่ว่าคุณจะหยิบแก้วใบไหน สุดท้ายคุณก็ติดกับ!”