วิวาห์ลวงอลวนรัก นิยาย บท 5

กู้หรันชะงักไปเล็กน้อย ก่อนจะหันไปมองเธอ

“คุณย่าจะพูดอะไรคะ?”

เธอเห็นแค่ว่าหญิงชราหยิบเอกสารออกมา แล้วพูดอย่างเคร่งขรึมว่า “ดูข้อความนี้สิ ถ้าไม่มีข้อขัดแย้ง ก็เซ็นชื่อเลย”

กู้หรันรับมาอย่างสงสัย และเมื่อเธอเห็นมัน เธอก็หัวเราะอย่างโมโหทันที

เธอเห็นบนนั้นเขียนไว้ว่า เธอและเฉิงเฟิงไม่มีสัญญาการแต่งงาน สัญญาการแต่งงานของตระกูลกู้และตระกูลเฉิง เดิมทีต้องเป็นเฉิงเฟิงและกู้อันหนิง เธอเป็นคนที่เข้ามาแทรก

เมื่อความสัมพันธ์ของเธอกับเฉิงเฟิงพังทลายลง เธอตระหนักได้ถึงความผิดพลาดของตัวเธอ เธอยินดีที่จะถอนตัวจากความสัมพันธ์นี้ และส่งคืนการแต่งงานนี้ให้กับกู้อันหนิง รวมถึงแสดงความเสียใจอย่างสุดซึ้งต่อเธอ

นิ้วของกู้หรันสั่นด้วยความโกรธ “คุณย่า คุณย่าหมายความว่ายังไงคะ?”

สวี่ชิงชุ่ยพูดอย่างเย็นชา “ในเมื่อเรื่องมันเกิดขึ้นแล้ว น้องก็ขอโทษเธอแล้ว ไม่ว่ายังไง เราควรเห็นชื่อเสียงของตระกูลกู้เป็นสิ่งสำคัญที่สุด”

“น้องเธอยังเด็กและยังไม่รู้เรื่อง เธอที่เป็นพี่สาวก็ควรเข้าใจและยอมเธอบ้าง ที่สำคัญเธอกับเฉิงเฟิงก็เลิกกันแล้ว สัญญาการแต่งงานนี้ก็คงไม่มีประโยชน์ต่อเธอ ยกเขาให้กับน้องสาวเธอ ก็พอดีเลยไม่ใช่เหรอ?”

กู้หรันไม่อยากจะเชื่อเลย

มีอยู่ครู่หนึ่งที่เธอเกือบจะสงสัยว่าหูของตัวเองมีปัญหา

เธอรู้มาโดยตลอดว่าคุณย่าของเธอเป็นคนลำเอียงมาก เพราะท่านไม่ชอบแม่ของเธอ ท่านถึงไม่ชอบเธอเลยแม้แต่น้อย

แต่เธอไม่คิดว่าท่านจะลำเอียงขนาดนี้!

เธอยิ้มอย่างเย็นชา “จริงเหรอ? แต่ฉันคิดว่าความคิดของคุณย่าคงจะมีมากกว่านั้นใช่ไหมคะ?”

สวี่ชิงชุ่ยขมวดคิ้ว

ท่านฟังเธอพูดด้วยน้ำเสียงที่เย็นชา “อย่างที่เราทราบกันดี ว่าคุณตาของฉันได้ทำสัญญาแต่งงานนี้ให้ฉันตั้งแต่ที่ฉันยังไม่เกิด ในตอนนั้นเขาป่วยหนัก และเสียชีวิตในไม่ช้า ดังนั้นเขาจึงให้ทรัพย์สินครึ่งหนึ่งแก่ฉันเพื่อเป็นสินสอดทองหมั้น”

“และตอนนี้ ในเมื่อพวกคุณต้องการสัญญาการแต่งงานนี้ แน่นอนว่ายังไงพวกคุณก็ต้องอยากได้ทรัพย์สินในสัญญาการแต่งงาน คุณย่าคิดว่าฉันต้องโง่แค่ไหนกัน? ถึงจะยอมรับคำขอที่ไม่สมเหตุสมผลอันนี้ การสูญเสียซ้ำสองในครั้งเดียว และยังต้องมารับความอับอายทั้งหมด ก็เพียงเพื่อปูทางให้กู้อันหนิงเหรอ?”

“จองหอง!”

สีหน้าของสวี่ชิงชุ่ยเปลี่ยนไปอย่างมาก “เธอกำลังพูดอะไรอยู่? เราทุกคนล้วนก็ทำเพื่อตระกูลนี้ ยังไงอันหนิงก็เป็นน้องสาวของเธอ...”

“ฉันไม่มีน้องสาวแบบนี้!”