คนที่เหลือรีบพูดขึ้นด้วยความไม่พอใจทันที“เธอตาบอดหรือไง!ไม่เห็นเหรอว่าเมื่อตะกี้ABCบอกว่าเพื่อนของเธอเห็นมากับตาว่าผู้หญิงคนนี้ไปหาพี่เซียวที่กองถ่าย?”
“ใช่ๆ!ป่านนี้แล้วยังไม่ยอมรับความจริงอีก เธอยังปกติดีใช่ไหม?”
ลำน้ำโค้งตวัดพูดอธิบาย“แต่ต่อให้ไปพบกันที่กองถ่าย ก็ไม่ได้หมายความว่าจะเป็นคนรักกันนี่นา อาจจะเป็นคนที่ร่วมงานกันก็ได้”
“อะไร? นี่เธอมาขายขำกับฉันหรือไง!คนร่วมงานกันทางธุรกิจ? พี่เซียวมีธุรกิจอะไรที่ต้องให้ยัยผู้หญิงคนนั้นไปเจรจากับเขาด้วย?”
“ใช่ๆ แถมยังไปที่สถานที่ลับๆแบบนี้คนเดียวตามลำพังอีก แค่เห็นก็รู้แล้วว่าไม่ปกติธรรมดา”
“เห้อ!ฉันชอบพี่เซียวมาหลายปี เชื่อใจเขามาโดยตลอด แต่คิดไม่ถึงว่า……ฉันผิดหวังมากจริงๆ”
“+1กับข้อความข้างบน ฉันถึงขนาดที่คิดอยู่ว่าจะเลิกเป็นแฟนคลับดีไหม”
คำว่าเลิกเป็นแฟนคลับคำนี้ ทำให้ได้สติขึ้นมาไม่น้อย
“เห้ย เพื่อนสาวตื่น!พี่เซียวเป็นคนยังไง หรือว่าทุกคนคอยติดตามเขามานานหลายปีขนาดนี้ ยังไม่รู้ชัดแจ่มแจ้งอีกเหรอ? เขาบอกว่าตัวเองยังโสดก็จะต้องโสดสิ ไม่มีทางหลอกทุกคนอย่างแน่นอน!”
“จากที่ฉันดู นี่มันเป็นแผนการที่วางเอาไว้ล่วงหน้าชัดๆ ไม่แน่ว่ารูปพวกนั้น ก็อาจจะเป็นรูปที่ผู้หญิงคนนั้นจงใจจ้างให้คนไปแอบถ่ายมาก็ได้!”
“ไม่ว่าจะพูดยังไง ก่อนที่ความจริงจะเปิดเผยออกมา พวกเราจะต้องมีความเชื่อมั่นในตัวของพี่เซียวนะ!”
“ถูกต้อง!เชื่อในตัวพี่เซียว!”
“อดกลั้นไม่ไหวจริงๆ ไปด่านังชั้นต่ำนั่นกันเถอะ กล้ามามุ่งร้ายขนาดนี้(ยิ้มอย่างชั่วร้าย)”
ไม่มีใครแสดงความคิดเห็นอะไรต่อประโยคนี้
ทุกคนทำเหมือนกับไม่เห็น เมินเฉย พูดคุยกันต่อ
แต่ไม่มีใครสนใจ ไม่ได้แปลว่าไม่มีใครไม่เห็น
จู่ๆก็มีคนที่รู้สึกน้อยใจ แต่กลับหาที่ระบายไม่ได้ไปค้นหาเวยป๋อของกู้หรันอย่างรวดเร็ว คิดที่จะส่งข้อความด่าเธอ
บังเอิญในตอนนี้เอง ก็ไม่รู้ว่าตั้งใจหรือว่าไม่ได้ตั้งใจ
มีไอดีแปลกหน้าไอดีหนึ่ง ทิ้งชื่อเวยป๋ออันหนึ่งเข้ามาในกลุ่ม
“อยากด่าคนก็เชิญทางนี้ นี่คือเวยป๋อของผู้หญิงคนนั้น”
“โอ้!เป็นเธอจริงๆด้วย!เพื่อนสาว ตามฉันมา!วันนี้ถ้าไม่ด่าจนเธอรู้สึกสำนึกผิดไปตลอดชีวิต ก็อย่ามาเรียกฉันว่าแฟนด้อมเซียว!”
“ไป ไปกันเถอะ!”
ในขณะที่กู้หรันกำลังตั้งใจดูความคิดเห็นต่างๆนานาของผู้คนอยู่นั้น จู่ๆเวยป๋อก็มีเสียงดังติ๊งๆขึ้นมาอย่างไม่หยุดหย่อน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: วิวาห์ลวงอลวนรัก
มีต่อจากตอนที่ 145 มั้ยคะ...