วิวาห์ร้าย:คลั่งรักเจ้าสาวแสนสวย นิยาย บท 10

เสิ่นฉีถูกชายคนนี้แบกไว้บนบ่าแล้วเดินไปตลอดทาง เธอเวียนหัวอย่างมาก และกำลังจะอาเจียนออกมา

“พวกนายนี่มันคือการลักพาตัว ฉันจะบอกพวกนายให้ว่าฉันไม่มีอะไรเลยสักนิด และพวกนายคงไม่อยากจะมีเรื่องกับเจ้านายของฉัน...” คำพูดต่อมาหยุดกะทันหันเมื่อเธอเห็นร่างของคนที่นั่งอยู่บนรถวีลแชร์ด้านหน้า

เยี่ยมั่วเซวียน! ทำไมเขาถึงมาอยู่ที่นี่

ดวงตาดำมืดและแหลมคมกำลังมองมาที่ตัวเองอย่างพิจารณา และในขณะที่เขากำลังมองมาเสิ่นฉีก็รีบก้มศีรษะลงทันที

โชคดีที่เธอมีอาวุธครบมือ ทำให้เยี่ยมั่วเซวียนจำเธอไม่ได้ชั่วคราว แต่ว่า...เขาให้คนไปจับเธอมาที่นี่ทำไม

หรือว่า...เขารู้เรื่องที่เธอท้อง? แล้วไม่สามารถทนกับเธอได้?

พอคิดมาถึงตรงนี้ การแสดงออกของเสิ่นฉีก็เปลี่ยนไปอย่างมาก

เดิมทีแค่เยี่ยมั่วเซวียนรู้ว่าเธอมาแต่งงานแทนเสิ่นเย่ว์ก็ไม่พอใจกับเรื่องนี้มากแล้ว แล้วนี่ถ้าเขาพบว่าเธอกำลังตั้งครรภ์อยู่ เขาต้องไล่เธอออกจากบ้านแน่นอน!

เมื่อคิดมาถึงตรงนี้ เสิ่นฉีก็ผลักชายชุดดำออกแล้วรีบหันหลังวิ่งไปทันที

“ไปจับเธอกลับมา” เซียวซู่ส่งเสียงบอกทันทีเมื่อเห็นเหตุการณ์

เยี่ยมั่วเซวียนจ้องไปที่ร่างเล็กน่ารักแล้วนึกถึงคืนหนึ่งเมื่อเดือนที่แล้ว ดวงตาของเขาขยับเล็กน้อยแล้วพูดว่า “อย่าทำร้ายเธอ”

ยังไม่ทันที่จะวิ่งได้สองก้าว เสิ่นฉีก็ถูกจับได้อีกครั้ง และมันก็ไร้ประโยชน์ที่จะดิ้นรน

เมื่อมองไปยังเยี่ยมั่วเซวียนที่กำลังเข็นรถเข็นมาด้านหน้า หัวใจของเธอก็เต้นขึ้นมาอย่างบ้าคลั่ง

แย่แล้วแย่แล้ว เธอกำลังจะถูกพบ ควรทำอย่างไรดี ทำอย่างไรดี

แม้ว่าเยี่ยมั่วเซวียนจะนั่งอยู่บนรถเข็น แต่ร่างกายสูงใหญ่ของเขาไม่ได้เตี้ยไปกว่าเธอมากนัก และเขาก็ยกมือสัมผัสหน้ากากอนามัยของเธอทันที

ดวงตาของเสิ้นฉีเบิกกว้าง แล้วเธอก็หันหน้าหนี

มือของเยี่ยมั่วเซวียนไล่ตามเธออีกครั้ง ดวงตาของเสิ่นฉีเบิกกว้างและยังคงหันหนี

“คุณถามฉันเหรอ ก็คนของคุณพาฉันมาที่นี่ไม่ใช่เหรอ”

เมื่อได้ยินสิ่งนี้ เยี่ยมั่วเซวียนก็นึกอะไรขึ้นได้ เขาหรี่ตาลงแล้วจ้องไปที่เธอ “เธอมาทำอะไรที่โรงพยาบาล”

หัวใจของเสิ่นฉีแข็งตัวทันที เธอไม่ใช่คนที่โกหกเก่ง ขนตาพลิ้วสั่นระริกเธอตอบอย่างตะกุกตะกัก “ฉัน...ฉันเป็นไข้หวัด ไปหาหมอที่โรงพยาบาลไม่ได้หรือ”

เยี่ยมั่วเซวียนเลิกคิ้วแล้วหัวเราะเยาะ “ไปที่แผนกสูตินรีเวช? เธอบอกฉันมาดีกว่า เธอไปหาหมอป่วยเป็นอะไร”

เสิ่นฉีกัดริมฝีปากล่างของเธอ และหลังจากครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง เธอก็ถามขึ้นว่า “แล้วคุณล่ะ คุณไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเป็นฉัน แล้วทำไมคุณถึงให้คนจับฉันมาที่นี่”

เมื่อได้ยินเช่นนี้ เยี่ยมั่วเซวียนก็ชะงัก

เขาไม่ได้คิดว่ามันจะเป็นเรื่องบังเอิญเช่นนี้ เขากำลังตามหาผู้หญิงคนหนึ่งที่เจอเมื่อเดือนที่แล้ว แต่ลูกน้องของเขาจับเธอมาได้จริงๆและเธอยังอยู่ในแผนกสูติศาสตร์และนรีเวช

เมื่อคิดถึงแผนกสูติศาสตร์และนรีเวช ดวงตาของเยี่ยมั่วเซวียนก็มืดและโหดร้าย “เธอท้องเหรอ”