วิวาห์สายฟ้าแลบ กับคุณสามีผู้ลึกลับ นิยาย บท 125

เฉียวซินโยวหลอกลวงประวัติครอบครัว ได้รับความเห็นใจจากเขา เข้ามาในคฤหาสน์ตระกูลเย่ เธอมีจุดมุ่งหมายอะไร?หรือที่เธอเข้ามาใกล้ชิดเขาเพื่ออะไร....

ความจริงในอดีตทั้งหมดเริ่มถูกเปิดเผยออกมา

โดยเฉพาะอย่างยิ่งกับผู้ชายที่ละเอียดรอบคอบอย่างเย่ฉ่าวเฉิน เมื่อรู้ว่าตัวเขาเองถูกหลอก เขาไม่กระตือรือร้นที่จะไปถาม และมาคิดทบทวนเรื่องราวทั้งหมดที่ผ่านมาอีกครั้ง

ทบทวนครั้งนี้ เขามีเรื่องสงสัยอยู่ไม่น้อย

เฉียวซินโยวเหมือนรู้เวลาดี ทุกครั้งที่เธอมีปัญหากับมู่เวยเวย เขาก็บังเอิญมาเจอเสมอ หรือว่ามีการวางแผนคาดการณ์มาไว้แล้ว....

มู่เวยเวยไม่รู้ว่าเขาคิดอย่างไร ถึงรู้เธอก็ไม่ดีใจ ถึงแม้ว่าตอนนี้เขาจะสงสัยเฉียวซินโยว แล้วเรื่องที่เขาเคยออกรับหน้าแทนเฉียวซินโยว เธอก็ไม่สามารถทำเหมือนเรื่องนั้นไม่เกิดขึ้น!

คุยกับมู่เวยเวยก็ไม่ได้สบายใจเท่าไหร่ หรือว่าอาจจะเป็นเพราะว่าใจเขาเปลี่ยนไปแล้ว

ทันใดนั้นเขาก็นึกถึง เมื่อก่อนเขาไม่เคยนึกถึงความรู้สึกของมู่เวยเวยเลย ตอนนี้เห็นชัดเจนกับความเฉยชาของเธอ เย่ฉ่าวเฉินรู้สึกเหมือนก้างปลาติดอยู่ที่คอ กลืนไม่เข้าคลายไม่ออก

ในเวลาเดียวกัน เสียงโทรศัพท์ได้ดังขึ้น เย่ฉ่าวเฉินหยิบโทรศัพท์ออกมา เป็นเบอร์ที่ไม่รู้จัก ในระหว่างที่เขาลังเลว่าจะรับหรือไม่รับ มู่เวยเวยก็จ่ายเงินออกไปแล้ว

"ฮัลโหล?"

เสียงของลู่จื่อหางจากปลายสายดังขึ้น เขาพูดว่า"ประธานเย่ ยังจำเรื่องครั้งก่อนที่เราคุยกันไหม?ตอนนี้ในมือผมมีข้อมูลใหม่ เพราะฉะนั้นผมเลยอยากจะทำข้อตกลงกับคุณ"

ถ้าเป็นเมื่อก่อน เย่ฉ่าวเฉินก็คงจะตัดสายเลย แต่ตอนนี้เขาเปลี่ยนความคิดแล้ว พร้อมถามว่า "ข้อตกลงอะไร?"

มีเวลาก็ออกมาดื่มกันสักแก้วเถอะ ผมรู้ว่าคุณต้องสนใจแน่นอน..."

เย่ฉ่าวเฉินสีหน้าเรียบเฉย ใช้นิ้วเคาะที่โต๊ะอาหาร อย่างใช้ความคิดพิจารณา

ด้านความอดทน ไม่มีใครชนะเย่ฉ่าวเฉิน รวมไปถึงลู่จื่อหาง

ทันใดนั้นลู่จื่อหางก็พูดอีกว่า"ประธานเย่ ผมหวังว่าคุณจะคิดดูดีๆ ครั้งก่อนคุณมอบของขวัญชิ้นใหญ่ให้ผม ตอนนี้ผมก็ควรจะมอบกลับคืนให้คุณเหมือนกันถึงจะถูก....."

พูดตอบกลับลู่จื่อหาง เย่ฉ่าวเฉินยกมุมปากขึ้น เหมือนเวลาผ่านไปนานมาก เขาถึงพูดว่า"ได้สิ เจอกันที่ไหน?"

"Shangri La cafe"

.........

เดินไปที่หน้าประตูร้านกาแฟ หูได้ยินเสียงการแสดงเล่นไวโอลิน ในห้องนั้นอบอวลไปด้วยกลิ่นอายของกาแฟ ทำให้จิตใจของคนเบิกบาน

เย่ฉ่าวเฉินมาถึงสถานที่นัดหมาย มองเห็นลู่จื่อหางสีหน้าอิดโรย หน้าตาเฉยนิ่งนั่งอยู่ฝั่งตรงข้ามกับเขา

ใบหน้าของลู่จื่อหางที่ปกคลุมไปด้วยความเกลียดชัง มุมปากกระตุกขึ้น กริยาที่แสดงออกถึงความเฉื่อยชาและไตร่ตรอง "ประธานเย่ พวกเราเจอกันอีกแล้วนะ"

เย่ฉ่าวเฉินสีหน้าเรียบเฉยไม่แสดงอารมณ์ มองดูที่นาฬิกาข้อมือ พูดเสียงเข็ม"เวลาของผมมีค่า คุณลู่มีธุระอะไรก็พูดมา"

มองดูหน้าตาที่ดูไม่ได้ของเย่ฉ่าวเฉิน ลู่จื่อหางหมั่นไส้ เขาพยายามระงับความเกลียดชังที่เด่นชัดออกมายิ้มที่มุมปากที่เต็มไปด้วยความเจ้าเล่ห์ รวบรวมคำพูด"นั่นก็แน่นอนอยู่แล้ว"

พูดมาถึงตรงนั้น หลังจากนั้นก็ล้วงที่กระเป๋าหยิบแผ่นซีดีออกมา ยิ้มที่มุมปากอย่างเป็นต่อ พูดออกมาจากความรู้ภายใน"ประธานเย่ คุณยังจำคำพูดของคุณเมื่อครั้งที่แล้วไหม?ครั้งนี้ผมเอาหลักฐานมาด้วย ไม่รู้ว่าคุณสนใจที่จะอยากได้มันไปไหม?"

เย่ฉ่าวเฉินสงสัยในตัวลู่จื่อหาง ใบหน้าของเขาไม่แสดงความรู้สึกแม้แต่น้อย ไม่มีทางที่จะเล็ดลอดสายตาคู่สีฟ้าของเขาไปได้ มุมปากยกขึ้นยิ้มอย่างเยือกเย็น พูดว่า"คุณลู่ คุณกำลังเจรจากับผมอยู่?"

แผนการถูกรู้ทัน ลู่จื่อหางก็ไม่ปกปิดอีกต่อไป รีบพูดบอกราคา"ห้าแสนหยวนผมก็จะแลกความลับนี้กับคุณ"

"อ๋อ? "เสียงสบถของเย่ฉ่าวเฉิน พูดแบบไร้ความรู้สึกว่า"หรือว่าคุณลู่รู้สึกว่า นอกจากคุณกับผมก็จะไม่มีใครรู้ความจริงเรื่องนี้? ผมเกลียดที่สุดคือการบีบบังคับ เรื่องนี้เหมือนว่าคุณจะยังไม่รู้"

เย่ฉ่าวเฉินพูดอย่างนุ่มนวลสบายๆแต่ลู่จื่อหางรู้สึกหลังแข็งทื่อ ควบคุมจิตใจไม่ได้ออกอาการสั่นไหว

พูดออกมาอย่างไม่เป็นธรรมชาติ"ประธานเย่ คุณเข้าใจผิดแล้ว ผมไม่ได้ต้องการบีบบังคับคุณ เพียงแค่เอาไปทุกอย่างก็จบแล้ว ถ้าคุณรู้สึกว่าแพงเกินไป พวกเราก็คุยกันได้"

เย่ฉ่าวเฉินมองเขาด้วยสายตาเย็นชาแวบหนึ่ง ลู่จื่อหางอยู่ไม่นิ่งกระวนกระวายเขาตอนนี้ไม่มีทางที่จะต่อกลอนกับเสือตัวนี้แล้ว ก่อนหน้านี้เขาหยาบคายเกินไป ถ้าหากเย่ฉ่าวเฉินแสดงอำนาจออกมา เขารับมือไม่ไหวแน่!

แต่ตอนนี้เขาไม่มีวิธีอื่นแล้ว ตั้งแต่ถูกตระกูลมู่ขับไล่ออกมา ชีวิตของเขาทุกข์ยากลำบากมาก เงินเดือนแค่นั้นไม่พอประทังชีวิตของเขาหรอก ตอนนี้เขาไม่มีทางเลือกอื่นแล้ว นอกจากวิธีนี้ถึงจะรู้ว่ามันอันตราย!

ลู่จื่อหางรู้สึกสิ้นหวัง ทันใดนั้นเห็นมือเย่ฉ่าวเฉินยื่นออกมา ลู่จื่อหางเหมือนหัวใจจะวาย ไม่กล้าแม้แต่จะหายใจแรง

หรือว่าเขาจะควักปืน....

เป็นช่วงเวลาที่เขารู้สึกหายใจลำบาก เพียงแค่บัตรเครดิตสีทองอยู่ตรงหน้าของเขา มองไปที่เย่ฉ่าวเฉินที่พูดเย็นชา "หนึ่งล้านหยวนผมจะแลกกับความลับนี้ของคุณ"

เย่ฉ่าวเฉินหยิบแผ่นซีดีให้จางเห่อ หลังจากนั้นก็ไม่ได้สนใจท่าทางของลู่จื่อหาง ลุกออกจากที่นั่งและเดินออกไป

เย่ฉ่าวเฉินออกจากร้านกาแฟ มุ่งตรงไปที่บริษัท นั่งอยู่ในห้องทำงานของตัวเอง แววตามองแผ่นซีดีที่อยู่ในมือ หลังจากนั้นก็เอามันใส่ที่อุปกรณ์คอมพิวเตอร์

ภาพนั้นชัดเจน มุมบนขวาเวลาชัดเจนอย่างไม่ต้องสงสัย มองดูรูปนั้นที่กำลังจะเปิดออกมา ภาพหลังคล้ายกับห้องที่อยู่หน้าประตูห้องน้ำสาธารณะเพราะภาพนั้นเหมือนกับเคยเห็นเพียงแค่เห็นลักษณะของภาพ โดยรวมก็ไม่ได้ยินเสียงของคนเลย

ในภาพมองเห็นมู่เวยเวยเข้าไปในห้องน้ำ ตามด้วยผู้ชายอีกคน สายตามีเลศนัยล่อกแล่กตามเธอเข้าไป ผู้ชายคนนั้นไม่ใช่ใคร ก็คือลู่จื่อหาง!

ดูถึงตรงนี้ เย่ฉ่าวเฉินคิ้วขมวดขึ้นเล็กน้อย เหตุการณ์นี้ถึงแม้จะไม่เห็นอย่างอื่น อย่างน้อยก็แสดงว่า ลู่จื่อหางตั้งใจจะตามมู่เวยเวย ใจลอยไปสักพัก

เย่ฉ่าวเฉินกลับมาดูฉากนั้นต่อ 5นาทีโดยประมาณ มู่เวยเวยมีอาการตกใจออกมาหน้าห้องน้ำ มีลู่จื่อหางตามมา มู่เวยเวยถูกลู่จื่อหางผลักไปใส่ผนัง ลู่จื่อหางไม่ยอมแพ้ มู่เวยเวยดิ้นรนสุดชีวิต!

มองเห็นฉากนั้นที่มู่เวยเวยร้องไห้ เสมือนไร้เรี่ยวแรงขัดขืนและโกรธเดือดดาลแบบนั้น ใจของเย่ฉ่าวเฉินเหมือนถูกคนฉีก รู้สึกเจ็บแปลบที่หัวใจ

ยังจำได้เย็นวันนั้น ภาพที่เขาบอกว่าเธอเป็นโสเภณี เธอปฏิเสธ เขายิ่งตำหนิเธอเพิ่มมากขึ้น ตอนแรกเริ่มเขาไม่ได้ใจเย็น แต่ตอนนี้ยังไม่เข้าใจ เขาในหัวใจเธอสุดท้ายแล้วอยู่ตำแหน่งไหน?

ถ้าหากเป็นเมื่อก่อนเขาไม่แม้แต่จะใส่ใจ ตัวเองทำให้มู่เวยเวยได้รับผลกระทบอะไร เขาก็จะหัวเราะเยาะเย้ยเธอ แต่ตอนนี้ไม่รู้เพราะอะไร เขาอยากรู้มากจริงๆ

ดูรูปต่อไป ก็ไม่มีอะไรอีก หลังจาก15นาทีต่อมา เย่ฉ่าวเฉินปรากฎตัวขึ้น สั่งสอนลู่จื่อหางแล้วพามู่เวยเวยออกไป เดิมทีคิดว่าวิดิโอจะจบเท่านี้ แต่เฉียวซินโยวก็ปรากฏขึ้น ไม่เพียงแค่ทำให้เย่ฉ่าวเฉินขมวดคิ้วขึ้น

วิดิโอนี้ผ่านไปแล้วครึ่งชั่วโมง เฉียวซินโยวมีปากเสียงกับลู่จื่อหาง เพราะว่าไม่มีเสียง จึงไม่สามารถรู้ได้ว่าทั้งสองมีเรื่องอะไรกัน แต่ดูจากตรงนี้ก็ชัดแล้วว่า เรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อกี้ เฉียวซินโยวต้องมีส่วนรู้เห็น

มองดูการกระทำที่เกิดขึ้น เรื่องจริงก็เริ่มเปิดเผยออกมา!

ในภาพทั้งสองมีปากเสียงเสร็จ เฉียวซินโยวกลับออกมาถูกลู่จื่อหางดึงไว้ ทั้งสองทะเลาะกันต่อเล็กน้อย เฉียวซินโยวสุดทน หยิบสิ่งหนึ่งออกจากกระเป๋า เพื่อให้ลู่จื่อหางกลับไป

วีดิโอชัดเจนแล้ว ปึกนั้นแท้จริงแล้วเป็น

เงินสด! มองดูลู่จื่อหางนับแล้วนับอีก หลังจากนั้นเอาเงินเก็บและไปจากที่นั่น…..

วิดิโอจบที่ตรงนี้ ลู่จื่อหางยินยันแล้ว เฉียวซินโยวมีส่วนเกี่ยวข้องกับเรื่องนี้ ไม่มีทางปฏิเสธได้!

เย่ฉ่าวเฉินนึกขึ้นได้ ก่อนหน้านี้ลู่จื่อหางบอกชัดเจนแล้วเกี่ยวกับจุดมุ่งหมายของเฉียวซินโยว เฉียวซินโยวสั่งเขามาก่อกวนมู่เวยเวย ได้รับปากว่าจะให้ค่าตอบแทนเขา ตอนนี้ดูเหมือนว่าความจริงจะแน่นอนแล้ว

แต่ว่าทำไมเฉียวซินโยวต้องให้เป็นลู่จื่อหางทำงานนี้?

ไม่นานเขาก็นึกออก ความสัมพันธ์ของลู่จื่อหางกับมู่เวยเวย ถ้าเทียบกับคนอื่นแล้วก็ง่ายต่อการลงมือ ระหว่างทั้งสองเหมือนมีความผูกพันธ์กัน เพียงแค่เขาปรากฎตัวทำลายความสัมพันธ์ของทั้งคู่!

แต่ว่าเย่ฉ่าวเฉินไม่เชื่อลู่จื่อหางทั้งหมด เขาสงสัยในวิดิโอนี้ หรือว่าลู่จื่อหางจะหาคนมาแก้ไขวิดิโอ แต่ว่าพอมาคิดดูอย่างละเอียดรอบคอบ เขาก็คลายความกังวลหมดแล้ว

เขาจำได้ว่าเย็นวันนั้น มู่เวยเวยออกจากห้องนั่งเล่น เป็นเฉียวซินโยวที่พยายามบอกเขาว่ามู่เวยเวยจนตอนนี้ก็ยังไม่กลับมา พอมานึกรวมกันแล้ว เฉียวซินโยวต้องการเอาตัวเองมาพัวพันธ์ไม่มีทางเด็ดขาด!

เย่ฉ่าวเฉินสีหน้าเย็นชา ทันใดนั้นเขาหยิบบุหรี่ขึ้นมาจุด เผามันให้ไหม้เงียบๆ เขาไม่ได้มีความปารถนาที่จะสูบ ตอนนี้รู้สึกว่าว้าวุ้นใจ คล้ายกับเขาตั้งใจจะทำเรื่องนี้มาตลอด เกิดการเปลี่ยนแปลง ตอนนี้เขาไม่มีทางหลอกตัวเองแล้ว!

เฉียวซินโยวใช้กลอุบายหลอกเขา!

ไม่ว่าเธอจะยอมรับหรือไม่ เขาเย่ฉ่าวเฉินรู้ความจริงจากลู่จื่อหาง แท้จริงแล้วเขาถูกผู้หญิงหลอกอยู่!

......

ช่วงนี้เฉียวซินโยวรู้สึกว่าจิตใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัว เธอเป็นคนเฉียบแหลมความรู้สึกบอกว่าช่วงนี้เย่ฉ่าวเฉินเย็นชากับเธอ ทำงานยังแยกกันไปคันละคัน

เธอไม่เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้น เธอไม่สามารถถามเขาต่อหน้าได้ แต่กลับเป็นมู่เวยเวยที่เขาให้นั่งไปด้วย เขาปฏิบัติกับมู่เวยเวยต่างจากเดิม เมื่อก่อนทั้งที่เมินเฉย