วิวาห์ว้าวุ่นกับเจ้าสาวซีอีโอ นิยาย บท 1

“ผมรู้แล้วครับแม่ ผมอยู่หน้าคาเฟ่แล้ว เดี๋ยวโทรกลับนะครับ!” อคิรา ลภณพัฒน์วางสายแม่ของเขาไปอย่างใจร้อน

ชายหนุ่มวัยยี่สิบแปดปีคนนี้ไม่เคยมีแฟนมาก่อนเลย

หลังจากใช้เวลาเจ็ดปีในกองทัพ เขาก็เกษียณจากกองทัพและทำงานที่โรงพยาบาลในเมืองเยอริงแฮมมาเป็นเวลาสามปีแล้ว

เขาเป็นสูตินรีแพทย์ของโรงพยาบาลและมีรายได้ปีละแปดหมื่น

ด้วยความกังวลว่าเขาจะแก่ไปแล้วต้องอยู่คนเดียว แม่ของอคิราจึงเร่งเร้าให้เขาลงหลักปักฐานเสียที เนื่องจากเขาไม่รู้ว่าการออกเดทต้องเริ่มจากตรงไหน แม่ของเขาจึงเป็นคนจัดการเรื่องนี้ด้วยตัวเองและจัดแจงให้เขาไปนัดบอดหลายต่อหลายครั้ง

ต้องขอบคุณความพยายามของเธอ ตอนนี้เขาจึงได้ไปนัดบอดมาแล้วสิบเจ็ดครั้งด้วยกัน

อนิจจา เห็นได้ชัดว่าสำหรับอคิรานั้น การแต่งงานดูไม่น่าเกิดขึ้นได้ในเร็ว ๆ นี้เลย มันน่าหงุดหงิดจริง ๆ ณ จุดนี้ เขาก็แค่ทำเป็นพิธีไปเท่านั้นเอง

“ช่วยด้วย! ใครก็ได้ช่วยฉันด้วย!”

ก่อนที่อคิราจะเข้าไปในคาเฟ่ เขาได้ยินใครบางคนร้องขอความช่วยเหลือแว่ว ๆ

เสียงร้องนั้นมาจากชายชราคนหนึ่งที่ล้มอยู่ที่ข้างถนน คนเดินถนนหลายคนเดินผ่านเขาไป แต่ไม่มีใครกล้าหยุดและช่วยพยุงเขาลุกขึ้นเลย

อย่างไรเสีย การช่วยเหลือชายชราอาจก่อปัญหาได้หากคนช่วยลงเอยด้วยการถูกฟ้องร้องราคาแพงเพราะทำให้เขาบาดเจ็บมากกว่าเดิม ไม่มีใครทำอะไรเสี่ยง ๆ และโง่เขลาแบบนั้นหรอก

แต่นั่นก็ไม่ได้หยุดยั้งอคิราจากการก้าวไปข้างหน้าและช่วยชายคนนั้นให้ลุกขึ้น เขาถามว่า “คุณเป็นอะไรไหมครับ”

“ฉันไม่เป็นไร! ขอบคุณมากนะพ่อหนุ่ม! สมัยนี้หาคนที่ใจดีเหมือนเธอยากมากจริง ๆ ฉันต้องตอบแทนความเมตตาของเธอแล้วล่ะ!” ชายชราตอบด้วยรอยยิ้ม

จากนั้นอคิราก็ตระหนักว่าเครื่องแต่งกายของชายชรานั้นขัดแย้งกับลักษณะท่าทางของเขา แม้เสื้อผ้าของเขาจะขาดรุ่งริ่ง แต่มือที่สะอาดของชายชราก็ดูเหมือนมือของคนที่คุ้นเคยกับความมั่งคั่ง

ถึงกระนั้นเขาก็ไม่มีเวลาสนองความอยากรู้ของเขา หลังจากแน่ใจว่าชายชราไม่ได้รับอันตรายอะไร อคิราก็รีบเข้าไปในคาเฟ่เพื่อไปเจอคู่นัดบอด เขาไม่เคยคิดเรื่องการตอบแทนการกระทำที่ดีของเขาก่อนหน้านี้เลย

คาเฟ่มีขนาดใหญ่และมีโครงสร้างเหมือนเขาวงกตอย่างไรอย่างนั้น

แม่ของอคิรากล่าวว่าคู่นัดบอดของเขานั่งอยู่ที่โต๊ะหมายเลขแปด เขาจึงเดินเข้าไปในร้านกาแฟที่สับสนวุ่นวาย แต่ก่อนที่เขาจะเจอโต๊ะที่มองหา เขาก็ก้าวพลาดเข้าไปในบริเวณพิเศษ

แสงในบริเวณนี้นวลสลัวกว่า และพื้นก็กระจัดกระจายไปด้วยกลีบดอกไม้สด

กลิ่นอันหอมหวานของดอกไม้ลอยผ่านอากาศ เขาสงสัยว่าเขาได้ก้าวเข้ามาสู่สวรรค์หรือเปล่า

อคิราเงยหน้าขึ้นและตัวแข็งทื่อทันที

ในห้องมีสาวสวยและสง่างามนั่งอยู่ที่โต๊ะ

ถ้าจะบอกว่าเธอคือคำจำกัดความของคำว่าสมบูรณ์แบบก็ถือว่าไม่ใช่เรื่องเกินจริงเลย

นี่มันลูกรักพระเจ้าชัด ๆ

ผู้หญิงคนนั้นนั่งไขว้ขาไปด้านข้างอย่างเรียบร้อยและจิบกาแฟอย่างเงียบ ๆ บนโต๊ะมีหนังสือพาวเวอร์โบรกเกอร์ฉบับภาษาอังกฤษวางอยู่

เมื่อเธอสังเกตเห็นอคิราเดินเข้ามาในห้อง เธอเงยหน้าขึ้นมองเขาด้วยความสับสนและรังเกียจ

ตึกตัก! ตึกตัก! ตึกตัก! ตึกตัก!

พออคิราฟื้นตัวจากความตกใจจากการบังเอิญเจอสาวสวยแปลกหน้า เขาก็ตระหนักว่าหัวใจของเขาเต้นแรงจนแทบจะหลุดออกมาจากอก

เขาไม่เคยรู้สึกสนใจผู้หญิงขนาดนี้มาก่อนในช่วงยี่สิบแปดปีของชีวิต

ร่างกายของผู้หญิงที่เขาเคยเห็นมาในฐานะสูตินรีแพทย์จำนวนนับไม่ถ้วนนั้นแทบจะไม่ดึงดูดใจเขาเลย เมื่อถึงจุดหนึ่ง เขาถึงกับสงสัยว่าเขาชอบผู้หญิงหรือเปล่า

ดูเหมือนว่าหญิงสาวที่อยู่ตรงหน้าเขาทำให้หัวใจของเขาเต้นแรงเหมือนเด็กหนุ่มไร้ประสบการณ์

นี่ฉันแค่ประหม่าหรือว่าฉันชอบเธอเข้าแล้วกันเนี่ย

น่าแปลกที่อคิราสังเกตเห็นป้ายหมายเลขแปดขนาดใหญ่บนโต๊ะของผู้หญิงคนนั้น

เธอคือคู่นัดบอดของฉันเหรอ

เขาหายใจเข้าลึก ๆ เพื่อสงบสติอารมณ์ก่อนที่จะเดินเข้าไปใกล้ ๆ โต๊ะของเธอและนั่งลงตรงข้ามเธอ

สีหน้าของหญิงสาวเริ่มประหลาดใจมากขึ้น แม้แต่ในดวงตาคู่งามของเธอก็ดูไม่เป็นมิตรด้วยซ้ำ

ผู้ชายคนนี้กล้ามากนะ! บุกเข้าไปในห้องส่วนตัวของฉันยังไม่พอ แต่ยังรีบพุ่งมานั่งตรงข้ามฉันอีกเนี่ยนะ

อคิราเพิกเฉยต่อสีหน้าของเธอ นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่ผู้หญิงเย้ยหยันเขา

พวกเขาสามารถแยกทางกันได้เสมอหลังจากนัดบอดจบลง

เขาแนะนำตัวเองว่า “สวัสดีครับ! ผมชื่ออคิรา ลภณพัฒน์ อายุยี่สิบแปดปี ผมเป็นสูตินรีแพทย์ มีรายได้ปีละแปดหมื่น ไม่มีรถหรือบ้านเป็นของตัวเองครับ”

ไม่ว่าผู้ชายคนไหนก็คงต้องใช้ความกล้าอย่างมากในการจะพูดเรื่องแบบนี้กับผู้หญิง แต่อคิราดูนิ่งและไม่สะทกสะท้านอย่างผิดปกติ

หญิงสาวจ้องเขาด้วยความตกใจ ครู่ต่อมา ริมฝีปากของเธอโค้งเป็นรอยยิ้มเยาะ และเธอก็แนะนำตัวเองกลับ

“ยินดีที่ได้พบค่ะ ฉันชื่อมิเรียม คุณาพงษ์ อายุยี่สิบเจ็ดปี จบปริญญาเอกสองใบสาขาการเงินและบริหารธุรกิจจากมหาวิทยาลัยฮาร์วาร์ด ปีที่แล้วมีรายได้สามพันล้าน และฉันมีรถและบ้านเป็นของตัวเอง”

นี่มันเกิดเรื่องบ้าอะไรขึ้นวะเนี่ย

มันต้องมีอะไรแน่ ๆ บางทีเธออาจจะป่วยทางจิต หรือว่าพิการ หรือไม่ก็มีบุตรยากหรือเปล่านะ

อึ๋ย ช่างเถอะ!

ฮ่า!

ฮะ อะไรกัน