วิวาห์ว้าวุ่นกับเจ้าสาวซีอีโอ นิยาย บท 2

หลังจากเลี้ยวขวาออกไปทางประตู ในที่สุดอคิราก็พบโต๊ะหมายเลขแปดในโซนรับประทานอาหารทั่วไป

แน่นอนว่ามีผู้หญิงคนหนึ่งนั่งอยู่ที่โต๊ะ ดูเหมือนเธอจะหมดความอดทนแล้ว

เธอแต่งกายด้วยชุดทางการที่เน้นส่วนเว้าโค้นอันสวยงามของร่างกายของเธอ ทำให้เธอเป็นภาพที่น่ามองมาก

แม้ว่าเธอจะไม่ได้มีออร่าเปล่งประกายอันสง่างามแบบเดียวกับมิเรียม แต่ก็ปฏิเสธไม่ได้ว่าเธอมีพลังที่จะทำให้ผู้ชายสยบแทบเท้าของเธอได้

โชคดีที่อคิราไม่ผิดหวังเลยแม้แต่น้อย อย่างไรเสีย เขารู้ถึงคุณสมบัติของตัวเองเป็นอย่างดี

เขาไม่ต้องกังวลใจอีกต่อไปและยืดตัวขึ้น เข้าไปหาผู้หญิงคนนั้นด้วยรอยยิ้ม

“ขอโทษที่มาสายนะครับ! ผมชื่ออคิรา ลภณพัฒน์ อายุยี่สิบแปดปี ทำงานเป็นสูตินรีแพทย์ ได้เงินปีแปดหมื่น—”

“หยุด!” ผู้หญิงคนนั้นขัดจังหวะอย่างเย็นชาก่อนที่เขาจะแนะนำตัวเสร็จ “นี่มันหมายความว่าอะไร คุณมีรายได้แค่นั้น คิดจริง ๆ หรือว่าผู้หญิงจะอยากแต่งงานกับคุณน่ะ ฉันไม่อยากจะเชื่อเลยว่าคุณกล้ามาสาย! คุณมีสิทธิ์อะไรมาให้ผู้หญิงต้องเป็นฝ่ายรอ นี่มันเสียเวลาฉันจริง ๆ ฮึ่ม!”

หลังจากยิงคำถามรัว ๆ หญิงสาวหน้าแดงก็สาดน้ำใส่หน้าของอคิราด้วยความโกรธ

คนหลังที่ไม่ทันตั้งตัวจึงเปียกโชกทันที

แต่อคิราไม่ได้โมโหแต่อย่างใด อย่างไรเสีย เขามาสายจริง ๆ เพราะเขาไปผิดโต๊ะ ดังนั้นเขาจึงเข้าใจว่าทำไมผู้หญิงคนนั้นถึงอารมณ์เสีย

“เหอะ คุณอายุยี่สิบแปดและยังคงมีรายได้เพียงปีละแปดหมื่น ไม่น่าแปลกใจเลยที่คุณนิสัยแย่แบบนี้! ไม่เพียงแต่จะขาดความตรงต่อเวลาเท่านั้น แต่ดูเหมือนว่าคุณจะไม่จริงจังกับชีวิตด้วย คุณน่ะถูกลิขิตให้เป็นชนชั้นล่างของสังคมไปตลอดชีวิต! ฉันตกใจนะที่คุณมีความกล้าที่จะมานัดบอดกับฉัน... หยุดเพ้อเถอะ!” ผู้หญิงคนนั้นด่าอคิราขณะที่เธอจ้องเขาด้วยดูถูกเหยียดหยาม

วินาทีถัดมา เธอคว้ากระเป๋าของเธอและเดินออกไปด้วยความโกรธ โดยไม่คิดที่จะบอกชื่อของเธอเลยด้วย

เพื่อทำให้เขารู้สึกแย่กว่าเดิม เธอถึงกับโบกเงินสดไปมาต่อหน้าอคิรา แล้วตบมันกับโต๊ะอย่างแรงเพื่อชำระเงิน

สายตาของอคิราเคร่งขรึมขึ้นทันทีขณะที่ความโกรธเริ่มไหลลนในเส้นเลือดของเขา

ผู้หญิงคนนี้กำลังทำให้ฉันอับอาย! ฉันอาจไม่ได้มีความคาดหวังเรื่องการแต่งงานสูงนัก แต่นั่นไม่ได้หมายความว่าฉันไม่รู้สึกอะไรเลยนะ! อ๊าก! ต่อฉันจะอยากทำให้เธอเสียใจกับการกระทำของเธอแค่ไหน แต่ฉันก็รู้ว่าฉันทำไม่ลงหรอก...

ในเมื่อผู้หญิงคนนั้นกลับไปแล้ว อคิราก็ออกจากคาเฟ่ไปอย่างบึ้งตึงเช่นกัน

ด้วยความประหลาดใจ เขาเพิ่งก้าวเท้าออกจากประตูไป เขาก็เห็นชายผมยาวจงใจเอาตัวเองไปให้รถบีเอ็มดับเบิลยูชนและกรีดร้องด้วยความเจ็บปวด

อคิราอดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้วของเขาขึ้น โอ้ พระเจ้า ชายคนนั้นสร้างสถานการณ์ว่าตัวเองโดนรถชนชัด ๆ เลยนี่นา ทำไมวันนี้คาเฟ่นี้ถึงมีปัญหามากมายจังนะ

“โอ้! มีคนถูกรถชน!”

“อ๊าก! ขาฉันหักแล้ว! ยัยฆาตกร!”

ชายสี่คนรีบออกไปมุงทันทีเมื่อชายผมยาวล้มลงกับพื้น

โชคดีที่อคิรามองอุบายของพวกเขาออก ฮ่า! พวกนั้นต้องเป็นพวกเดียวกันแน่ ๆ!

ในตอนนั้น หญิงสาวคนหนึ่งรีบลงจากรถบีเอ็มดับเบิลยู เธอสวมชุดแขนกุดสีน้ำตาลแดงที่เผยให้เห็นผิวที่บอบบางและผิวขาวเนียนอย่างชัดเจน

ด้วยขาที่เรียวยาวและร่องอกของเธอที่โผล่ออกมาจากคอเสื้อ มันปฏิเสธไม่ได้ว่าเธอเซ็กซี่และมีเสน่ห์อย่างไม่น่าเชื่อ

“เป็นอะไรหรือเปล่าคะ ฉันจะทำขาของคุณหักได้อย่างไรในเมื่อฉันขับรถช้าขนาดนี้” เธอถามอย่างกังวล

วินาทีต่อมา เพื่อนของชายผมยาวก็เข้ามาล้อมผู้หญิงคนนั้นเพื่อเรียกร้องค่าชดเชย “ไม่ต้องพูดมาก! จ่ายเงินมากซะ! จ่ายมาเดี๋ยวนี้!”

หลายคนในร้านกาแฟเห็นอุบัติเหตุปลอม ๆ นี้ แต่น่าเสียดายที่พวกเขากลัวเหล่าผู้ชายตัวใหญ่กำยำมากจนไม่มีใครกล้าเผชิญหน้ากับพวกเขา

“พวกคุณอยากได้เท่าไหร่” ผู้หญิงคนนั้นพึมพำออกมาอย่างช่วยไม่ได้ โดยยอมจำนนต่อความจริงที่ว่าเธอจะต้องจัดการเรื่องนี้ด้วยเงิน

อย่างไรก็ตาม กลุ่มอันธพาลเริ่มมองหน้าอกของเธอและพูดจาล่วงเกินเธอ

“ฮ่าฮ่า เฮ้ แม่สาวเซ็กซี่ ทำไมคุณไม่ไปสนุกกับพวกเราล่ะ” ชายคนหนึ่งแนะนำในขณะที่เขาดึงชุดของเธออย่างไร้ยางอาย

เช่นนั้นเอง จากอุบัติเหตุปลอม ๆ ก็กลายเป็นการล่วงละเมิดทางเพศในที่สาธารณะอย่างรวดเร็ว

สาวสวยคนนั้นกลัวมากจนเธอเดินเซไปข้างหลังจนกระทั่งเธอชนกับอคิรา

เอาล่ะสิ ใครจะไปคิดว่าผู้ชายคนนั้นจะกล้าหาญขนาดนี้ ฉันแน่ใจว่าไม่มีใครกล้าที่จะต่อสู้กับอันธพาลห้าคนหรอก

พระเจ้าช่วย! ผู้ชายคนนั้นใจกล้ามากเลย!

ฉันคิดว่าเขาเป็นคนขี้ขลาดตอนที่เขาไม่โมโหอะไรเลยทั้ง ๆ ที่ถูกสาดน้ำ ใครจะคิดว่าเขาแค่เป็นสุภาพบุรุษที่ไม่อารมณ์เสียใส่ผู้หญิง ต้องยอมรับจริง ๆ ว่าเขาดูค่อนข้างมีเสน่ห์เวลาที่เขาแสดงด้านที่แข็งแกร่งของเขาออกมา!

เมื่อเห็นว่าเขาไม่หวั่นไหวกับคำชวนของเธอ ผู้หญิงคนนั้นก็อดไม่ได้ที่จะกระทืบเท้าด้วยความหงุดหงิด

อะไรวะ... ฉันไม่เซ็กซี่พอเหรอ นี่ฉันเริ่มก่อนแล้วแท้ ๆ นะ แล้วทำไมเขาไม่เล่นด้วยเลยล่ะ

ที่คาเฟ่ มิเรียมได้ยินปู่ของเธอระเบิดหัวเราะเสียงดังลั่น

“ฮ่าฮ่า! ฉันบอกแกแล้ว มิเรียม! ฉันบอกแล้วไงว่าผู้ชายคนนั้นนิสัยเยี่ยมมาก ลินดา ผู้ช่วยของแกเป็นผู้หญิงที่สวยมาก แต่เขาไม่ใยดีเธอเลยสักนิด! พอพวกแกแต่งงานกัน แกจะได้ไม่ต้องกังวลว่าเขานอกใจแกไง!”

ยิ่งมิเรียมคร่ำครวญถึงคำพูดของเทวินมากเท่าไหร่ ความประทับใจของเธอที่มีต่ออคิราก็ยิ่งดีขึ้นเท่านั้น

ที่ฉันเกลียดผู้ชายเพราะพวกเขามักจะมักมากอยู่เสมอ... แต่ว่าอคิรา ลภณพัฒน์ดูเหมือนจะเป็นข้อยกเว้นสินะ!

“อย่าเพิ่งมีความสุขไปเลยค่ะ คุณปู่! ผู้ชายน่ะไม่ชอบผู้หญิงที่หน้าตาก็ชอบเพราะเงิน” มิเรียมพูดอย่างเย็นชาก่อนลุกขึ้น

เหอะ! ฉันว่าอคิราจะผ่านการทดสอบนิสัยแบบลับ ๆ ครั้งที่สองของฉันไม่ได้หรอก!

ในขณะเดียวกัน อคิราก็กลับถึงบ้านแล้วหลังจากนัดบอดของเขาล้มเหลวไม่เป็นท่า

ไม่ต้องบอกก็รู้ว่ารสริน ลภณพัฒน์ พี่สาวของเขารู้สึกหงุดหงิดอย่างมาก “อะไรนะ นัดบอดนี้ก็ไม่ได้เรื่องอีกแล้วเหรอ”

นี่เป็นครั้งที่สิบแปดแล้วนะ ให้ตายเถอะ! น้องชายของฉันเป็นชายหนุ่มสูงร้อยแปดสิบต้น ๆ หล่อเหลาและซื่อสัตย์ ทำไมไม่มีผู้หญิงคนไหนสนใจเขาเลย เขาอาจจะดูทึ่มบ้างในบางครั้ง แต่แน่นอนว่ามีต้องใครสักคนที่ยังชื่นชมหน้าตาอันหล่อเหลาของเขาสิ จริงไหม

อารยา คณินทรา แม่ของอคิราดูกังวลมากขึ้นขณะที่เธอรีบลากเขาออกจากบ้าน

“แม่ ทำอะไรน่ะ” อคิราถามด้วยความตกใจกับความตื่นตระหนกของอารยา

“ฉันกำลังทำอะไรอยู่งั้นเหรอ ฉันเป็นห่วงแกน่ะสิ!” ผู้หญิงคนนั้นดุเขาโดยไม่หยุดเดิน “ฉันก็ไม่เข้าใจเหมือนกัน เพื่อนบ้านของเราเป็นนักเขียนกัวกระเซิงวัยยี่สิบแปดที่ขังตัวเองอยู่ในบ้านตลอดเวลา แต่เขากำลังวางแผนจะมีลูกคนที่สองแล้ว! ทำไมลูกชายของฉันถึงหาแฟนไม่ได้ ผู้หญิงคนนั้นไม่ได้อยู่นัดบอดต่อด้วยซ้ำใช่ไหม ฉันจ่ายเงินไปเยอะมากเพื่อจัดแจงเรื่องนี้ให้แกนะ! ไปหาเธอที่บ้านของเธอกันเถอะ!”

“อะไรนะ” อคิราสำลัก

ฉันได้ยินไม่ผิดใช่มั้ย ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าแม่จะจจนตรอกขนาดนี้! นัดบอดล้มเหลวไม่เป็นท่า แล้วทำไมเธอยังยืนกรานที่จะลากฉันไปที่บ้านของผู้หญิงคนนั้นอีกล่ะ ฉันจะไม่ทำให้ตัวเองอับอายอีกครั้งหรือไง