วุ่นรักวิวาห์ลวง นิยาย บท 111

ฉินซูตกตะลึง มันไม่เชิงว่าเพราะเพิ่มช่วงเวลาในการแข่งขัน แต่สถานที่ทำการแข่งขันอยู่ที่หานซื่อเหรอ?

มีหานเพียงซื่อเดียวในไห่เฉิง ซึ่งก็คือบริษัทชีวการแพทย์หานซื่อไห่เฉิง ภายใต้การดูแลของหานโม่หยาง

ที่ผ่านมาเธอใช้ตัวตนของ “เหอซู” ถ้าเจอกับหานโม่หยางจะต้องถูกจับได้อย่างแน่นอน

ฉินซูพูดขึ้นอย่างว้าวุ่น “อาจารย์หม่า ฉางเหล่าหมายถึงให้ฉันไปแข่งขันเหรอ?”

“แน่นอน! เธอเป็นคนคิดหัวข้อวิจัย ดังนั้นเธอเข้าใจมันที่สุด และมีสิทธิในการพูดมากที่สุด!” อาจารย์หม่าพูดขึ้นอย่างมั่นใจ เขากลัวฉินซูประหม่าจึงพูดขึ้น “ไม่ต้องกงวล จางอี้เฟยจะคอยช่วยเธอ”

ฉินซูลูบหน้าผากของเธอด้วยความปวดหัวและพูดขึ้น “นอกจากกรรมการและผู้เชี่ยวชาญแล้ว ผู้นำหานซื่อจะอยู่ที่นั่นด้วยไหมคะ?”

หม่าเฉิงหัวเราะ “คิดอะไรเนี่ย? ถึงแม้ว่าการแข่งขันนี้จะถูกเสนอขึ้นโดยผู้จัดการใหญ่ของหานซื่อ แต่บริษัทที่ใหญ่โตขนาดนั้นก็ยุ่งวุ่นวายอยู่กับธุรกิจ จะเอาเวลาที่ไหนมาชมการแข่งขันแบบนี้กัน?”

ฉินซูคิดว่ามันก็จริง ความกังวลในใจจึงหายไป

เธอพูดขึ้น “ถ้าอย่างนั้นก็ได้ค่ะ ฉันจะไป”

ก่อนจากไปฉินซูยังคงสวมหน้ากากเหมือนเดิม และยังจงใจเอาผมลงมาปกปิดใบหน้าไว้อย่างมิดชิด

รถของฉินซูมุ่งหน้าไปยังบริษัทหานซื่อ

ด้านหลังมีรถสีดำคันหนึ่งขับตามไปอย่างเงียบ ๆ

ถึงบริษัทหานซื่อ ฉินซูดูตามสถานที่ที่หม่าเฉิงให้ไว้ ต้องตรงไปที่ห้องประชุมขนาดเล็กที่ชั้น 16

ร่างหนึ่งที่ลังเลอยู่ด้านนอกบริษัทในที่สุดก็ตามเข้าไป

หม่าเฉิงที่เดินไปเดินมาอยู่ด้านนอกห้องประชุม สีหน้าของเขาแสดงถึงความตื่นเต้น และประหม่าอย่างชัดเจน

ทันทีที่ฉินซูมาถึง เขาก็รีบก้าวเข้าไปหาและอธิบายสถานการณ์ให้เธอฟัง

“ตอนนี้พวกเราเข้าสู่สามอันดับแรกแล้ว ปัญหาคือใครจะสามารถคว้าที่หนึ่งไปได้ เหล่ากรรมการคิดว่าการวิจัยของพวกเราที่เกี่ยวกับเซลล์ต้านมะเร็งนั้นมันดีมาก ๆ แต่ของอีกทีมหนึ่งคือการแพทย์เกี่ยวกับความงาม พวกเขาคิดว่านี่เป็นกระแสหลักของตลาด มีมูลค่าทางการค้ามากกว่า”

ฉินซูพยักหน้า เธอเข้าใจ

การแข่งขันที่จะมาถึงนี้ จุดสำคัญไม่ได้อยู่ที่ตัวโครงการ แต่อยู่ที่คุณค่าของการค้นคว้าที่ลึกซึ้ง แม้กระทั่งทางการค้า แบบนี้ถึงจะสามารถทำให้กรรมการประทับใจและคว้าแชมป์มาได้!

“อาจารย์หม่า ฉันต้องไปเตรียมตัวสักหน่อย” ฉินซูกล่าวอย่างใจเย็น

“ไปเถอะ ไม่ต้องกดดันมาก ไม่ว่าจะแพ้หรือชนะทำให้ดีที่สุดก็พอแล้ว”

ฉินซูคาดไม่ถึงว่าอาจารย์หม่าที่เข้มงวดมาโดยตลอด จะพูดอะไรแบบนี้ออกมาได้

เธอจึงอดไม่ได้ที่จะยิ้ม จากนั้นกวาดสายตาไปรอบ ๆ “แล้วจางอี้เฟยล่ะคะ?”

เพราะว่าทั้งคู่ต้องแข่งขันด้วยกัน เธออาจจะต้องปรึกษาอะไรกับเขาสักหน่อย

“จางอี้เฟยบอกว่าเขาประหม่านิดหน่อย จึงขอไปเข้าห้องน้ำ”

“ค่ะ ฉันจะไปหาเขา”

ฉินซูเจอกับจางอี้เฟยที่ประตูทางเข้าห้องน้ำ

เมื่อจางอี้เฟยเห็นเธอ สายตาของเขาก็มองตรงเข้าไปราวกับว่าจะทะลุหน้ากากของเธอ

“ภรรยาทายาทตระกูลฉู่?” จางอี้เฟยถามขึ้นอย่างไม่มั่นใจ

“ฉันมาหาคุณเพื่อปรึกษาเกี่ยวกับการแข่งขัน” ฉินซูพูดด้วยสีหน้านิ่งเฉย

จางอี้เฟยถอนหายใจอย่างสับสนแต่ยังคงไม่หยุดคิด “เหอเฟย เธอคือภรรยาทายาทตระกูลฉู่รึเปล่า? ทำไมฉันยิ่งมองยิ่งเหมือน?”

ฉินซูขมวดคิ้วเล็กน้อย “นี่มันสำคัญตรงไหน?”

สำคัญแน่นอน!

จางอี้เฟยเกือบจะโพล่งออกมาแต่กลั้นเอาไว้ได้ เขาเกาหัวอย่างไม่สบายใจ และหลบสายตาเล็กน้อย “ก็แค่...ถ้าคาดเดาได้แค่ในใจแต่ไม่สามารถยืนยันได้ มันก็น่าอึดอัด”

มุมปากของฉินซูกระตุก ภายใต้หน้ากากที่เธอสวมใส่เพื่ออำพรางไว้

นิสัยของจางอี้เฟยคนนี้คล้ายเธอมาก หรือว่าคนที่ทำวิจัยจะมีท่าทางแบบนี้กันหมด?

“อย่าคิดอะไรไร้สาระ ฉันเป็นแค่นักศึกษาแพทย์ธรรมดา ๆ คนหนึ่ง จะไปเป็นภรรยาตระกูลฉู่ได้ยังไงกัน?” ฉินซูเปลี่ยนเรื่อง “การแข่งขันครั้งนี้กะทันหันมาก ๆ คุณมั่นใจแค่ไหน?”

จางอี้เฟยเห็นคำตอบที่ปฏิเสธของเธอ จึงถอนหายใจและพูดว่า “จริง ๆ ก็ไม่ค่อยมั่นใจเท่าไหร่ ฉันไม่เก่งเรื่องพูด…”